Ο ΓΥΡΟΣ ΤΗΣ ΙΒΗΡΙΚΗΣ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΥ / ΙΟΥΝΙΟΣ 2023

 

 

  • Κατ αρχήν να σας καλωσορίσω στο magelanos.gr και να σας εκφράσω την μεγάλη μου χαρά αυτή την στιγμή που θα ταξιδέψουμε  παρέα στην ΙΒΗΡΙΚΗ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟ.
  • Για όσους δεν με γνωρίζετε είμαι ο Γεώργιος Τσιούμας και ο magelanos για τα ταξίδια μου!!Ο γύρος της Ιβηρικής Χερσονήσου ήταν ένα ταξίδι το οποίο πάντα ήθελα να κάνω αλλά πάντα το ανέβαλλα για να κάνω κάποια πιο δύσκολα και (μακρινά).
  • Βέβαια όσο ταξιδέυεις τα κάστρα πέφτουν και ανακαλύπτεις ότι τα ωραία βρίσκονται στην γειτονιά σου και όχι απαραίτητα μακρία ως και νόμιζες. Και όπως συνηθίζω να λέω αν θες να ταξιδέψεις μακριά ξεκίνα απο την γειτονιά σου.
  • Να πούμε λοιπόν δυο πράγματα για τον Γύρο της Ιβηρικής και τις χώρες που διασχίσαμε.

ΙΒΗΡΙΚΗ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΣ

  1. ΑΛΒΑΝΙΑ
  2. ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟ
  3. ΒΟΣΝΙΑ ΕΡΓΕΖΟΒΙΝΗ
  4. ΒΟΡΕΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
  5. ΣΕΡΒΙΑ
  6. ΚΡΟΑΤΙΑ
  7. ΣΛΟΒΕΝΙΑ
  8. ΙΤΑΛΙΑ
  9. ΓΑΛΛΙΑ
  10. ΙΣΠΑΝΙΑ
  11. ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ
  12. ΑΝΔΟΡΑ
  13. ΕΛΒΕΤΙΑ
  14. ΕΛΛΑΔΑ

  • Πέρυσι τον χειμώνα καλεσμένος σε μια λέσχη μοτοσικλέτας στην Αθήνα TRANSALP CLUB  προκειμένου να κάνω μια παρουσιάση ταξιδιού   NORDKAPP γνώρισα τον Βασίλη τον συνοδοιπόρο  μου όπου και θα ταξιδέψουμε  25 μέρες στην Ιβηρική παρέα. Να σας παρουσιάσω λοιπόν τον φίλο μου Βασίλη.

 

Να πώ δύο λόγια για τον Βασίλη στην αρχή διότι έχουν σημασία ,ο Βασίλης     καπετάνιος στο επάγγελμα έχει γυρίσει τον κόσμο απο τον βορρά μέχρι τον Νότο κι΄απ την Ανατόλη μέχρι την Δύση πολλές φορές και με εκατομμύρια μίλια στο βιογραφικό του!!!

Δεν είχε ταξιδέψει ποτέ όμως εκτός Ελλάδας με την μοτοσικλέτα του και ήταν κάτι που τον φόβιζε και τον φρενάριζε.

Άλλωστε ποιος απο εμάς δεν έχει φόβους προσωπικούς – εργασιακούς και γιατί όχι ταξιδιωτικούς…

Θα είναι ψέμματα να πούμε ότι όταν μελετάμε ένα ταξίδι δεν έχουμε φόβο αν όλα θα πάνε καλά αν θα συναντήσουμε αβαρίες αν αν αν αν….

Όσοι ταξιδέυετε σίγουρα με καταλαβαίνετε ….

Έτσι λοιπόν ο πολύ καλός μου φίλος  Βασίλης τελειώνοντας την παρουσιάση για το Nordkapp γυρνόντας το βράδυ σπίτι μας στον δρόμο με πιάνει και μου λέει….

Δεν με νοίαζει ποιο θα είναι το επόμενο ταξίδι σου αλλά όποιο και να είναι θέλω να με πάρεις μαζί σου!!!

Σε αυτό το σημείο να σας πω πως συνήθως ταξιδέυω μόνος η με την γυναίκα μου Θεοδοσία Πιτένη έχοντας συνηθίσει ο ένας τον άλλο στα ταξίδια μας με τις παραξένιες του τις συνήθειες του την γκρίνια του και πολλά άλλα..

Γιατί τα ταξίδια είναι ένας ζωντανός οργανισμός..Σαν το κρασί,κάθε φορά που ανοίγεις ένα βαρέλι δεν είναι ποτέ το ίδιο..

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις το κρασί σου καλόπιοτο τουλάχιστον μην το ευτελίζεις……

Κρατήστε το αυτό!!!

Έτσι και τα ταξίδια λοιπόν πρέπει να τους συμπεριφερθείς σαν ζωντανό οργανισμό.

.Όσο εσύ τους δίνεις άλλο  τόσο αυτά ανταποδίδουν..

Έτσι λοιπόν αφού τα έβαλα κάτω και έπρεπε πρώτα να τα βρώ με τον εαυτό μου και μετά με τον Βασίλη τα ζύγισα και είπα το ΝΑΙ.

Θα έπαιρνα την ευθύνη να συνταξιδέψω με έναν φίλο και να μοιραστούμε τα πάντα..Άγνωστο για εμένα μέχρι τότε αλλά τώρα που σας γράφω μόνο ωραία έχω να θυμάμαι μα κυρίως χαιρόμουν με την χαρά του φίλου μου που έσπαγε τους δικούς του μέχρι τότε φραγμούς και τελικά του φαινόταν πιο απλό απ όσο είναι αρκεί να το κάνεις μια φορά….

Κανείς μας δεν ήξερε στην αρχή και κάθε μέρα μαθαίνουμε..Γι΄αυτό τολμήστε το, διότι η χαρά της επιτυχίας είναι πολύ μεγαλύτερη απο την σκέψη και ένα μεγάλο ίσως και άμα…

Θα ακούσετε πολλές ιστορίες απο τους OVERLANDER’S…

Άλλοι πάλεψαν με δράκους και ανακόντα κι άλλοι ταξίδευαν με την πυξίδα κι άλλες τέτοιες παχουλές ιστορίες μη ενθαρρυντικές για έναν νέο ταξιδευτή.

Θα δείτε και ζήλια και κακία έντονη να βγαίνει όσο ταξιδέυετε κι όσο κάνετε πράγματα και ρίχνετε κάστρα..

Αγνοήστε τα όλα αυτά και κρατήστε την πορεία σας κι αυτό που εσείς έχετε χαράξει.

Φροντίστε να γράψετε την δική σας…..


 

 

Στο συγκεκριμένο ταξίδι θέλω να βρεθώ  στο νοτιότερο σημείο της ηπειρωτικής Ευρώπης το οποίο βρίσκεται στη Punta De Tarifa της Ισπανίας, και είναι το νοτιότερο σημείο της Ευρώπης επίσης.

Επίσης θα βρεθούμε στο στο δυτικότερο σημείο της Ευρώπης, Cabo DA Roca, Πορτογαλία.

Πέρυσι είχα την τύχη και την χαρά να βρεθώ στο NORDKAPP 71 10 21.

Το Βόρειο Ακρωτήριο (νορβηγικά: Nordkapp, γλώσσα βόρεια σάμι: Davvenjárga) είναι ακρωτήριο στη βόρεια ακτή του νησιού Μαγκερέγια στη Βόρεια Νορβηγία. Βρίσκεται στον ομώνυμο δήμο (Nordkapp) της περιφέρειας Τρομς και Φίνμαρκ της Νορβηγίας.

 

  • Μου μένει το Ανατολικότερο άκρο της Ευρώπης το οποίο είναι στα Ουράλια Όρη. 
  • Τα Ουράλια όρη (ρωσικά: Ура́льские го́ры, ΔΦΑ:[ʊˈralʲskʲɪjə ˈgorɨ], [ʊˈrɑl]) είναι οροσειρά της Ρωσίας που αρχίζει από τον Αρκτικό ωκεανό και κατευθύνεται προς τα νότια, έως τον ποταμό Ουράλη και το βορειοδυτικό Καζακστάν.[1] Το συνολικό μήκος της είναι γύρω στα 2.500 χιλιόμετρα. Μαζί με τον ποταμό Ουράλη αποτελούν τα φυσικά σύνορα που χωρίζουν την Ευρώπη από την Ασία. Το νησί Βαϊγκάτς και τα νησιά Νόβαγια Ζεμλιά αποτελούν μια περαιτέρω συνέχεια της οροσειράς προς τα βόρεια στον Αρκτικό ωκεανό.

Και εδώ είμαστε…..

 

Η απόφαση έχει παρθεί οι χάρτες έχουν ανοίξει όλο το χειμώνα και δουλέυω το ταξίδι απο την αρχή μέχρι και το τέλος.Οι πυξίδες έχουν γυρίσει και κοιτάνε την Δύση και τον Νότο και προσπαθώ να μην μου ξεφύγει και η παραμικρή λεπτομέρεια.

  • Περάσματα –  Αλπικά Πάσσα – Επαρχιακές οδοί .
  • Βενζινάδικα – ξενοδοχεία – φαγητό – προσπαθώ να τα ρυθμίσω όλα να είναι τέλεια.

  • Σε αυτό το σημείο να τονίσω ότι οι μηχανές μας SUZUKI BANDIT 1250 και BMW GS 1250 είχανε κάνει ένα πολύ καλό service φορούσαν καινούρια λάστιχα και οι δύο και ήταν ετοιμοπόλεμες για ένα ταξίδι 13.000 χλμ.
  • Ο ρουχισμός τον οποίο επιλέξαμε ήταν 4 επόχων με τις χειμερίνες επενδύσεις να τις έχουμε μαζί μας γιατί ξέραμε οτι σε όλη την ραχοκοκαλιά των Άλπεων θα βρίσκαμε δροσιά όπως και βρήκαμε!!!
  • Όσον αφορά τα ταξίδια μου στην Ευρώπη επιλέγω να κάνω τις συναλλαγές μου με την REVOLUT. 
  • Η Revolut μου έχει λύσει τα χέρια στην Ευρώπη καθώς όλες οι συναλλαγές γίνονται με POS και δεν μου κρατάει προμήθεια σε σχέση με τις Ελληνικές τράπεζες οι οποίες γδέρνουν στο εξωτερικό.

  • Και να μάστε στον δρόμο……
  • Να ξεκινάμε 12 τα μεσάνυχτα τέλη Ιουνίου 2023  απο το Πέραμα Αττικής αμέσως μετά την δουλειά μου προκειμένου τα ξημερώματα να μπαίνουμε Αλβανία και στη συνέχεια στο Μαυροβούνιο.

Σε αυτό το σημείο να σας τονίσω πως η έξοδος απο την χώρα μας και η είσοδος επίσης έγινε οδικώς  απο τα γειτονικά Βαλκάνια δίχως να πάρουμε καράβι προς Ιταλία η προς Ισπανία εν γνώση μας μιας και θέλαμε αυτες τι μέρες να τις οδηγήσουμε κι όχι να τις περάσουμε στο deck ενός πλοίου που όλοι μας γνωρίζουμε πόσο βαρετό είναι!!


1ή Ημέρα Ταξιδιού

Αλβανία στα σύνορα της Κακκαβιάς 6 η ώρα το πρωί περίπου κι ενώ πάμε να περάσουμε στα σύνορα της Αλβανίας το πρώτο πρόβλημα έρχεται μπροστά μας..

Ενώ έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου για τα βασικά έγγραφα που πρέπει να έχουμε μαζί μας στο ταξίδι μας και ένα απο αυτά είναι η ΠΡΑΣΙΝΗ ΚΑΡΤΑ ο καλός μου φίλος Βασίλης το αμέλησε και φτάνοντας στα σύνορα όταν ο Αλβανός αστυνομικός του ζήτησε άδεια – ασφάλεια – δίπλωμα και πράσινη κάρτα ο Βασίλης με κοίταξε με ένα βλέμμα σαν μικρό παιδί προσπαθώντας να μου πεί με τα μάτια δεν θα το ξανακάνω…..

Άρχισα να γελάω και να του λέω μα  είναι δυνατόν….

Και όμως ήταν….

Για καλή μας τύχη ο πολύ ευγενικός Αλβανός Αστυνομικός κατάλαβε την φάση άρχισε να γελάει μαζί μας και μας άφησε να περάσουμε χωρίς πράσινη κάρτα λέγοντας μας να βγάλουμε μια Αλβανική Ασφάλεια προκειμένου να είμαστε οκ όσο θα διασχίζαμε την Αλβανία.

 

Κι έτσι έγινε,μόλις μπαίνεις στην Αλβανία υπάρχουν τέτοια ιδιωτικα γραφεία εξυπηρέτησης πολιτών σαν τα ΚΕΠ τα δικά μας με το αντίστοιχο κόστος..

23 ευρώ η Ασφάλεια της Αλβανίας!!!

Όποιος δεν έχει μυαλό έχει ευρώωωωωωωωωωωω.

Όλοι γέλαγαν με μένα χάνομαν και γω στα γέλια…..χαχαχαχαχαχαχ

Στην Αλβανία δεν είχαμε σκοπό σε αυτή  την φάση του ταξιδιού να ασχοληθούμε πολύ με αυτή την  πανέμορφη χώρα μιας και έπρεπε να μαζέψουμε τα χλμ προκειμένου να μπούμε το συντομότερο στην ΙΣΠΑΝΙΑ όπου και αυτός ήταν ο στόχος μας..

Στην Αλβανία άλλωστε θα επιστρέφαμε κατά τον γυρισμό μας όπως κι έγινε και στην συνέχεια θα διαβάσετε για την Αλβανία αυτή την πανέμορφη χώρα που ακόμη ευτυχώς δεν έχει δεχθεί την τρομερή ανάπτυξη της Ευρώπης και σου θυμίζει έντονα την Ελλάδα πρίν απο 30 χρόνια!!

Η Αλβανία είναι χώρα των Βαλκανίων. Πρωτεύουσα της χώρας είναι τα Τίρανα. Συνορεύει ανατολικά με τη Βόρεια Μακεδονία, νότια με την Ελλάδα, βόρειοδυτικά με το Μαυροβούνιο και βορειοανατολικά με το Κόσοβο.

Κατά γενική ομολογία οι Αλβανοί είναι Κοσμικοί. Η πλειοψηφία του πληθυσμού είναι μουσουλμάνοι (66%), εκ των οποίων το 56% Μουσουλμάνοι Σουνίτες και 10% Μπετακτασιδες (Σιίτες) το 15% Χριστιανοί Ορθόδοξοι, 9% δηλώνουν Καθολικοί και 10% Άθεοι άλλες θρησκείες. Οι μικτοί γάμοι είναι αρκετά διαδεδομένοι.

 

 

 

Κι αφού τελειώσαμε με την Αλβανία σε 6 ώρες περίπου η ΔΝ μας είχε προγραμματιστεί για το Montenegro και συγκεκριμένα για το Kotor.

Το Μαυροβούνιο (μαυροβουνιακάЦрна Гора / Crna Gora) είναι χώρα στη νοτιοανατολική Ευρώπη, όπου αποτελεί ανεξάρτητο κράτος από το 2006, με πληθυσμό 617.683 κατοίκους[2] σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2021. Έχει ακτές στην Αδριατική θάλασσα στα νοτιοδυτικά και συνορεύει με την Κροατία στα δυτικά, τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη στα βορειοδυτικά, τη Σερβία στα ανατολικά και την Αλβανία στα νότια. Πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της είναι η Ποντγκόριτσα, ενώ η Τσέτινιε (Κετίγνη) λογίζεται ως συμπρωτεύουσα και χαρακτηρίζεται ως Prijestonica, που σημαίνει η πρώην «Βασιλική Πρωτεύουσα».

Τον 9ο αιώνα υπήρχαν τρία σλαβικά πριγκιπάτα στο έδαφος του Μαυροβουνίου: η Ντούκλια, που αντιστοιχεί περίπου στο νότιο μισό, η Τραβουνία στα δυτικά και η Ράσκα στα βόρεια. Το 1042 μ.Χ. ο Άρχων Στέφαν Βόισλαβ ηγήθηκε μιας επανάστασης που είχε ως αποτέλεσμα την ανεξαρτησία της Ντούκλια και την εγκαθίδρυση της δυναστείας Βοϊσλάβλιεβιτς. Η Ντούκλια έφθασε στη μεγαλύτερη ακμή της υπό τον γιο του Βόισλαβ Μιχαήλο (1046-81).

Η χώρα έγινε τμήμα της ομοσπονδίας Σερβίας-Μαυροβουνίου, διαδόχου κράτους της ΓιουγκοσλαβίαςΔημοψήφισμα που διεξήχθη στις 21 Μαΐου 2006 είχε ως αποτέλεσμα (με 55,4% των ψήφων) την ανεξαρτητοποίηση του Μαυροβουνίου από τη συνομοσπονδία με τη Σερβία, κάτι που αποδέχθηκε και η ίδια. Η χώρα έγινε επισήμως ανεξάρτητη στις 3 Ιουνίου 2006 και το 192ο μέλος του ΟΗΕ στις 28 Ιουνίου 2006[6]. Στις 11 Μαΐου του 2007 έγινε επίσης το 47ο μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης.[7]Από τις 29 Ιουνίου του 2012, το Μαυροβούνιο βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις προσχώρησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Το 80% περίπου του πληθυσμού αυτοπροσδιορίζεται ως Μαυροβούνιοι και Σέρβοι, το 5% Αλβανοί ενώ το υπόλοιπο 15% είναι Σλάβοι μουσουλμάνοι που κατοικούν στην περιοχή Σαντζάκ, η οποία βρίσκεται μισή στο Μαυροβούνιο και μισή στη Σερβία.


  • ALBANIA – ΑΛΒΑΝΙΑ
  • Να πούμε δύο λόγια όμως για την κατάσταση στο οδικό δίκτυο της Αλβανίας και του Μαυροβουνίου. Δεν υπάρχει κάτι να φοβάστε που να σας αποτρέπει να μην οδηγήσετε στα γειτονικά μας Βαλκάνια.
  • Η Αλβανία είναι μια χώρα η οποία κάνει βήματα εξέλιξης και έχουν πέσει πολλά ξένα κεφάλαια στην χώρα αλλά ακόμα θέλει δουλειά, θα σας θυμίσει την Ελλάδα πριν απο 30 χρόνια..
  • Στους δρόμους μπορείς να συναντήσεις τα πάντα.Απο κάρα με άλογα και βόδια να βρίσκονται δίπλα στα πολυτελή Τζιπ και τις λιμουζίνες των Αλβανων μέχρι και λακούβες έτοιμες να σε καταπιούν ενα δεν τις δείς έγκαιρα.
  • Έχουν δοθεί αρκετά κομμάτια Εθνικής απο τον Νότο μέχρι τον Βορρά αλλά θελει πολύ δουλειά ακόμη.
  • Η συμβουλή μου είναι να οδηγείτε πάντα μέρα σε τέτοια κράτη και γενικότερα η οδήγηση σας να είναι αμυντική και όχι επιθετική.
  • Άλλωστε ταξιδευτές είστε και όχι ο Rossi που πρέπει να κάνετε χρόνους.
  • Τα Βαλκάνια είναι ο παράδεισος του καλοφαγά.
  • Όσες φορές κι αν βρέθηκα στην Αλβανία φάγαμαν τέλεια.Η κουζίνα τους μοίαζει πολύ με την δική μας και σκεφτείτε πως οι Αλβανοί υπήρξαν μετανάστατες στην Ελλάδα απο το 1990 όταν άνοιξαν τα σύνορα.Σαφέστατα και δανείστηκαν πράγματα απο την κουζίνα μας τα οποία πήγαν στην χώρα τους.

    ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟ – MONTENEGRO

  • Τα ίδια ακρίβως ισχύουν και για το Μαυροβούνιο όσον αφορά την κουζίνα τους.
  • Στο Μαυροβούνιο θα έλεγα ότι το οδικό δίκτυο είναι ακόμη χειρότερο μιας και η κίνηση είναι τεράστια και οι δρόμοι πολύ στενοί με πολλές νταλίκες και πολλά – χιλιάδες camper’s.

 

 

To Kotor στο Montenegro για όσους απο εμάς έχουμε ταξιδέψει σταα Βαλκανία αποτελεί μια στάση ΔΝ για πολλούς λόγους.

Είναι ενα φυσικό Φθιόρδ στα Βαλκανία φυσικής ομορφιάς και βρίσκεται πάνω στο πέρασμα της Αδριατικής Θάλασσας καθώς ανεβαίνεις τα Βαλκάνια έχοντας αφήσει πίσω την Αλβανία.

Φτηνό ακόμα με καλό φαγητό και πολλές επιλογές ύπνου.

Τα Βαλκάνια είναι ένα αυτοτελές ταξίδι απο μόνα τους με πολλές ομορφιές στην γειτονιά μας.

Για όσους δεν τα έχετε επισκεφθεί τα γειτονικα μας Βαλκάνια να τα βάλετε γρήγορα στην λίστα σας όσο ακόμη τα προλαβαίνετε αγνά και παρθένα πριν έρθει η βίαιη ανάπτυξη της Ευρώπης.

Λίγα λόγια για το Kotor το οποίο επισκέπτομαι αρκέτες φορές τον χρόνο και κάθε φορά που πάω δεν το χορταίνω .

Θεόρατα βουνά βουτούν στην καταγάλανη θάλασσα. Μεσαιωνικά τείχη στριμώχνουν φωλιές κεραμιδιών και ενετικά παλάτια σε μια σταλιά πόλεις που χαίρεσαι να περπατάς. Καταπράσινη βλάστηση και μυρωδιές από μεσογειακά αρωματικά φυτά φτάνουν ως τις παραλίες της Αδριατικής. Και μια μικροσκοπική χώρα με μόλις 600.000 πληθυσμό στην άκρη των Βαλκανίων αξιοποιεί ό,τι καλύτερο έχει για να γίνει ο νέος κοσμοπολίτικος προορισμός της Ευρώπης: Τις εντυπωσιακές ακτές του.

Αδιαφιλονίκητο highlight του Μαυροβουνίου, ο κόλπος του Κότορ διαφέρει από τις υπόλοιπες ακτές των Βαλκανίων. Εδώ, οι μικρές χερσόνησοι σχηματίζουν γλώσσες γης που περικλείουν με «δραματικό» τρόπο τριγωνικά κομμάτια βαθιάς μπλε θάλασσας, γι’ αυτό και –παρ’ ότι γεωλογικά ανακριβές – αποκαλείται το νοτιότερο φιόρδ της Ευρώπης. Το διαμάντι του κόλπου, η παλιά πόλη του Κότορ, αποτελεί εξαιρετική βάση για εξερευνήσεις είτε στα γύρω ψαροχώρια, είτε στα αμμουδερά θέρετρα της Αδριατικής πιο νότια, είτε στον ορεινό πλούτο του Μαυροβουνίου που κρέμεται ακριβώς από πάνω του.

Κι αφού η πρώτη μέρα μας βρήκε κατάκοπους στο Kotor να κάνουμε την ΔΝ και να απολαμβάνουμε το φυσικό φθιόρδ των Βαλακανίων το απόγευμα με τα γραφικά σοκάκια του την λούξ μαρίνα των σκαφών του και πολλές πολλές επιλογές φαγητού ανάλογα τα βαλάνια του καθενός μας η επόμενη μέρα είχε σαν πλάνο να φτάσουμε Ιταλια κάπου στο ύψος της Βενετίας και να κάνουμε ΔΝ.

 

Ημέρα 2η

Αφού πήραμε ένα υπέροχο πρωινό στο ξενοδοχείο μας στο Kotor  και ο ξενοδόχος μας μετρούσε τις μπουκιές απο το στόμα μας  ενώ εμείς γεμίζαμε τα πιάτα μας με φρέσκα αυγά και μπέικον μιας κι επόμενο φαγητό θα βλέπαμε κάπου στην Ιταλία αργά το βράδυ ξεκινήσαμε σιγά σιγά τον ανήφόρο για Κροατία.

 

Ένα ζευγάρι Αυστριακών μας πέτυχε στο βενζινάδικο και δεν χάσαμε την ευκαιρία για ένα γρήγορο τσιγάρο…

Τσιγάρο……

Να μην ταξιδέυετε με ανθρώπους που καπνίζουν..Έτσι δεν είναι Billy??

Χαχαχαχαχαχ.

Ο Billys διαρκώς γκρίνιαζε για τις στασεις μου για τσιγάρο μιας και μου βγήκε σιδερόκωλο το φιλαράκι και βαρούσε όλη μέρα χλμ κι όταν εγώ σταματούσα για τσιγάρο έχανε την ροή του και γκρίνιαζε…

Οι φίλοι μας οι Αυστριακοί ερχόταν στην Ελλάδα διακοπές κι αφού τους δώσαμε και κάποιες πληροφορίες για το νησί της Κέρκυρας συνεχίσαμε την άνοδο μας για Κροατία …

Για κάτι τέτοιες εικόνες ταξιδευούμε και τρώμε τα λεδφτά μας στις βενζίνες και στους δρόμους και δεν έχουμε σκοπό να μεγαλώσουμε ποτέ όπως συνηθίζει να μου λέει η μαμά μου η κυρία Μάγδα…

Η συγκεκριμένη φωτογραφία είναι πάνω απο το Dubrovnik σε μια παρκίδα πάνω στο πολύ κλειστό κι επικίνδυνο κομμάτι της Κροατίας το οποίο έχει τρομερή κινηση και πολλές νταλίκες…Ιδιαίτερη προσοχή όλους τους μήνες του χρόνου μα το καλοκαίρι παραπάνω μιας και αυτά τα camper είναι χιλιάδες….

 

Το Ντούμπροβνικ (ΚροατικάDubrovnik, ιστορικά: Ragusium) είναι μια πόλη 43.770 κατοίκων στη Δαλματία της Κροατίας. Για αιώνες ήταν, μετά τη Βενετία, το σημαντικότερο λιμάνι των Βενετών στην Αδριατική και σήμερα ένα δημοφιλές τουριστικό κέντρο. Η πόλη διαθέτει δικό της αεροδρόμιο. Η παλαιά πόλη του Ντούμπροβνικ έχει ανακηρυχθεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO από το 1979.

 

Το Ντούμπροβνικ ιδρύθηκε στην αρχαιότητα από την Ιλλυρική φυλή των Δαλματών. Ο Κωνσταντίνος Ζ΄ ο Πορφυρογέννητος στην επιστολή του Προς τον ίδιον υιόν Ρωμανόν γράφει ότι ιδρύθηκε τον 7ο αιώνα π.Χ. με δραπέτες από την Δαλματική πόλη-κράτος Επίδαυρο που βρισκόταν 15 χιλιόμετρα νότια όταν την κατέστρεψαν οι Σλάβοι.[1] Το όνομα του το Ντούμπροβνικ το πήρε από ένα “βραχώδες νησί” ονόματι “Λάους” που βρισκόταν στην περιοχή της Επίδαυρου. Οι ανασκαφές (2007) αποκάλυψαν μια Βυζαντινή βασιλική που χρονολογείται τον 8ο αιώνα μ.Χ. και τμήματα από το τείχος της πόλης, το μέγεθος της Βασιλικής δείχνει ότι υπήρχε μεγάλη εγκατάσταση εκείνη την εποχή. Υπάρχουν επιπλέον ενδείξεις ότι το Ντούμπροβνικ είχε κατοικηθεί από την προ-Χριστιανική περίοδο.[2] Υπάρχει επίσης στην επιστημονική κοινότητα αυξανόμενη υποστήριξη της θεωρίας ότι η κατασκευή της Ραγούζας έγινε κυρίως τα χρόνια προ Χριστού. Αυτή η ΄΄Ελληνική θεωρία΄΄ ενισχύεται από πρόσφατα ευρήματα πολυάριθμων Ελληνικών τεχνουργημάτων σε ανασκαφές στο Λιμάνι του Ντούμπροβνικ. Επίσης γεωτρήσεις κάτω από τον κύριο δρόμο της πόλης έχουν αποκαλύψει φυσική άμμο, που έρχεται σε αντίθεση με τη θεωρία του νησιού Λάους (Λάουζα). Ο Δόκτωρ Αντουν Νίκετιτς, στο βιβλίο του «Ιστορία του Λιμανιού του Ντούμπροβνικ», αναπτύσσει τη θεωρία ότι η πόλη ιδρύθηκε από Έλληνες ναυτικούς. Ένα στοιχείο-κλειδί σε αυτή τη θεωρία είναι ότι τα πλοία την αρχαία εποχή ταξίδευαν περί τα 90 χιλιόμετρα την ημέρα και χρειάζονταν μια αμμώδη ακτή για να τα ανασύρουν από το νερό για το υπόλοιπο διάστημα της νύχτας. Το ιδεώδες σημείο στάσης θα είχε πηγή γλυκού νερού κάπου κοντά. Το Ντούμπροβνικ τα έχει και τα δύο και βρίσκεται σχεδόν στο μέσο μεταξύ των δύο γνωστών Ελληνικών αποικιών Μπούντβα και Κόρτσουλα στη μεταξύ τους απόσταση των 176 χλμ.

Δρόμο παίρνω δρόμο αφήνω και η Κροατία κόντευε να τελείωσει και ζυγώναμε την Σλοβενία…

.

 

Έχοντας σταματήσει για βενζίνη κάπου στο τέλος της Κροατίας πριν τα σύνορα με την Σλοβενία ο φίλος μου Billys έχει βάλει τα χεράκια του και πειράζει το gps του κινητού του προσπαθώντας να ανακαλύψει καινούριες διαδρομές…Και ενώ φωνάζω κι΄επιμένω billy  σε παρακαλώ παράτα το ρημάδι το κινητό σου κι άσε να έχουμε το δικό μου ο Βασίλης τον χαβά του…

Δεν σας είπα όμως….

Η βάση του κινητού που στερέωνε ο Βασίλης το κινητό του ήταν η βάση του GPS απο την μηχανή του BMW GS 1250 με αποτέλεσμα το κινητό να μην κάθεται τέλεια στην βάση του gps μιας και δεν φιάχτηκε η βάση να προσαρμόζεις κινητά τηλέφωνα….

Και τσούπ ξάφνου στην Εθνική της Κροατίας πρίν φτάσουμε στο Δέλτα του ποταμού Νερέτβα το κινητό έκανε φτερά…..Το έλιωσε μια νταλίκα και δεν έμεινε βίδα..

Το πρόβλημα δεν ήταν το κινητό όμως..Ήταν η συσκευή όπου ο καπετάνιος είχε το email της δουλειάς και ερχόταν όλη η αλληλογραφία των πλοίων…

Ωραία πράγματα δλδ..Καταλαβαίνετε την πολύ ωραία συνέχεια!!!

Για καλή μας τύχη πάνω στην διαδρομή της Κροατίας καθ οδόν για Ιταλία βρήκαμε ένα τυπου mall και αγοράσαμε άλλη συσκευή προκειμένου ο Billys να έχει αλληλογραφια με τον Ατλαντικό και τον Ινδικό Ωκεανό.

 

 

Το Rogotin είναι ένα χωριό στη νότια Δαλματία, στην Κροατία, που βρίσκεται μεταξύ Ploče και Metković. Είναι διοικητικά μέρος της πόλης Ploce. Το Rogotin κατοικήθηκε το 1716. Οι περισσότεροι κάτοικοι κατευθύνονταν στη γεωργία και την αλιεία. Το 1894. άνοιξε το δημοτικό σχολείο στο Rogotin.

Στο Rogotin επίσης βρίσκεται το Δέλτα του ποταμού Νερέτβα όπου και οι συγκεκριμένες φωτογραφίες.

Ένα υπερθέαμα της φύσης….Μαγικό μου θύμισε πολύ έντονα το Δέλτα του Νέστου .

Κι αφού αφήσαμε πίσω μας την πανέμορφη Κροατία συνέχεια είχε η Σλοβενία..

 

 

Ο καιρός στην Σλοβενία μας έδειξε απο νωρίς τα κέφια του και η βρόχα έπεφτε κάργα..Τα αδιάβροχα βγήκαν για να κάνουν την δουλειά τους…

ANORAK λέμε…Εγγύηση !!

Για εμένα προσωπικά το καλύτερο αδιάβροχο που κυκλοφορεί στο εμπόριο και μάλιστα ελληνικής βιοτεχνίας.

Η Σλοβενία, επίσημα Δημοκρατία της Σλοβενίας (σλοβενικά: Republika Slovenija / Ρεπούμπλικα Σλοβένιγια), είναι χώρα των Βαλκανίων σε σταυροδρόμι βασικών Ευρωπαϊκών πολιτιστικών και εμπορικών δρόμων. Συνορεύει με την Αυστρία στα βόρεια, την Ιταλία στα δυτικά, την Ουγγαρία στα βορειοανατολικά, και την Κροατία στα νότια και στα νοτιοανατολικά. Στα δυτικά έχει μια μικρού μήκους ακτογραμμή στην Αδριατική θάλασσα. Έχει συνολική έκταση 20.273 τ.χλμ. και πληθυσμό 2.120.937[1] κατοίκους, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2023. Είναι κοινοβουλευτική δημοκρατία και μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ. Ως προς τη γεωγραφία, την ιστορία, την οικονομία, τον πολιτισμό και τη γλώσσα της είναι χώρα με μεγάλη ποικιλία, διακρινόμενη από ένα μεταβατικό χαρακτήρα. Χαρακτηρίζεται από υψηλό κοινωνικοοικονομικό επίπεδο. Πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της είναι η Λιουμπλιάνα. Η πλειοψηφία του πληθυσμού είναι Σλοβένοι. Υπάρχουν επίσης μικρότερες μειονότητες ΣέρβωνΚροατώνΒόσνιων ΜουσουλμάνωνΜουσουλμάνων και Ούγγρων.

Στο έδαφος της Σλοβενίας συναντώνται τέσσερις μεγάλες Ευρωπαϊκές γεωγραφικές ενότητες: οι Άλπεις, οι Δειναρικές Άλπεις, η Πεδιάδα της Παννονίας και η Μεσόγειος Θάλασσα, με ένα μικρό τμήμα ακτογραμμής κατά μήκος της Αδριατικής Θάλασσας. Το έδαφος έχει μια διάρθρωση ψηφιδωτού με μεγάλη ποικιλία τοπίου και βιοποικιλότητα, αποτέλεσμα των φυσικών χαρακτηριστικών και της μακροχρόνιας παρουσίας των ανθρώπων. Αν και οι καιρικές συνθήκες στο κυρίως λοφώδες έδαφος επηρεάζονται από το ηπειρωτικό κλίμα, τα Σλοβενικά παράλια ευνοούνται από ένα κλίμα υπομεσογειακό, ενώ το Αλπικό κλίμα συναντάται στο βορειοδυτικό τμήμα της χώρας. Η χώρα είναι μία από τις πλουσιότερες σε νερό της Ευρώπης, με πυκνό δίκτυο ποταμών, πλούσιο υδροφορέα και σημαντικά καρστικά υπόγεια υδατορρεύματα. Πάνω από το μισό του εδάφους καλύπτεται από δάση. Η κατοίκηση της Σλοβενίας είναι διεσπαρμένη και άνιση.

Εδώ συναντώνται οι ΣλαβικέςΓερμανικέςΡομανικές και Φινοουγγρικές γλωσσικές και πολιτιστικές ομάδες. Αν και η περιοχή δεν είναι ομοιογενής, επικρατών πληθυσμός είναι ο Σλοβενικός. Η Σλοβενική γλώσσα είναι η μοναδική επίσημη σε όλη τη χώρα, ενώ η Ιταλική και η Ουγγρική είναι τοπικές μειονοτικές γλώσσες. Η Σλοβενία είναι σε μεγάλο βαθμό εκκοσμικευμένη χώρα, αλλά ο πολιτισμός και η ταυτότητά της έχουν επηρεασθεί σημαντικά από τη Ρωμαϊκή Καθολική Εκκλησία, καθώς επίσης και από τον Λουθηρανισμό. Η οικονομία της Σλοβενίας είναι μικρή, ανοιχτή, προσανατολισμένη στις εξαγωγές και κατά συνέπεια επηρεάζεται από τις διεθνείς συνθήκες. Έχει πληγεί σοβαρά από την Ευρωπαϊκή οικονομική κρίση, που άρχισε στα τέλη της δεκαετίας του 2000. Ο κύριος οικονομικός τομέας είναι οι υπηρεσίες, ακολουθούμενος από τη βιομηχανία και τις κατασκευές. Πολλοί Σλοβένοι πετυχαίνουν κορυφαίες αθλητικές επιδόσεις, ιδιαίτερα στα χειμερινά αθλήματα, στον υγρό στίβο, στον αλπινισμό και σε αθλήματα αντοχής.

Ιστορικά το σημερινό έδαφος της Σλοβενίας αποτέλεσε τμήμα πολλών διαφορετικών κρατικών σχηματισμών, όπως η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και στη συνέχεια η Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία. Το 1918 οι Σλοβένοι άσκησαν για πρώτη φορά αυτοδιάθεση, συνιδρύοντας το μη αναγνωρισθέν διεθνώς Κράτος των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων, που συγχωνεύθηκε στη Γιουγκοσλαβία. Στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η Σλοβενία καταλήφθηκε και προσαρτήθηκε στη Γερμανία, την Ιταλία, την Κροατία και την Ουγγαρία. Στη συνέχεια ήταν ιδρυτικό μέλος της Σ.Ο.Δ. της Γιουγκοσλαβίας. Τον Ιούνιο του 1991, μετά την εισαγωγή της πολυκομματικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, η Σλοβενία αποσχίσθηκε από τη Γιουγκοσλαβία και έγινε ανεξάρτητο κράτος. Τον Δεκέμβριο του 1991 υιοθετήθηκε ένα νέο σύνταγμα, ακολουθούμενο το 1992 από νόμους για την αποεθνικοποίηση και ιδιωτικοποίηση. Τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναγνώρισαν τη Σλοβενία ως ανεξάρτητο κράτος στις 15 Ιανουαρίου 1992 και τα Ηνωμένα Έθνη τη δέχθηκαν ως μέλος τους στις 22 Μαΐου 1992. Έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ το 2004 και από το 2007 είναι μέλος και της Ευρωζώνης. Ήταν η πρώτη πρώην Κομμουνιστική χώρα που είχε την Προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για το πρώτο εξάμηνο του 2008. Στις 21 Ιουλίου 2010 έγινε μέλος του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης.

 

 

Κι αφου τελειώσαμε με την διάσχιση της Σλοβενίας η οποία δεν σας το κρύβω ότι μας ταλαιπώρησε πολύ μιας και σε όλη την διαδρομή έβρεχε αργά το βράδυ μπήκαμε Ιταλία..

 

Η Ιταλία (ιταλικάItalia), επίσημα: Ιταλική Δημοκρατία (Repubblica Italiana)[3], είναι κυρίαρχο κράτος στην Ευρώπη. Έχει συνολική έκταση 301.340 τ.χλμ. και πληθυσμό 59.030.133 κατοίκους (σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις για το 2022[4]). Πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της Ιταλίας, είναι η Ρώμη. Αποτελείται από μία χερσόνησο σε σχήμα μπότας και δύο μεγάλα νησιά στη Μεσόγειο θάλασσα: τη Σικελία και τη Σαρδηνία.

Βόρεια συνορεύει με την Ελβετία και την Αυστρία, δυτικά με τη Γαλλία και ανατολικά με τη Σλοβενία, ενώ εξκλάβιο της Ιταλίας αποτελεί και η πόλη Καμπιόνε ντ’Ιτάλια, που βρίσκεται στο έδαφος της Ελβετίας. Οι ανεξάρτητες χώρες του Αγίου Μαρίνου και του Βατικανού βρίσκονται εξ ολοκλήρου μέσα σε ιταλικό έδαφος.

 

 

 

Οι συγκεκριμένες φωτογραφίες είναι μεσάνυχτα κάπου στο ύψος της Βενετίας όπου και επιλέξαμε να κάνουμε ΔΝ στην Ιταλία.

Βρήκαμε ένα ξενοδοχείο πάνω στον δρόμο και μπήκαμε και πέσαμε νεκροί απο την κούραση!!!

Ημέρα 3ή

 

Bella Italia και Bella Ciao…

Και ενω χθές στην Σλοβενία είχε δροσούλα και βρόχα όπως σας είπα στην Ιταλία ξυπνήσαμε με 35 βαθμούς Θερμοκρασία αρχές Ιουλίου βλέπεις και ο ιδρώτας πήγαινε γόνατο…

Στην πανέμορφη Ιταλία η δε κίνηση ηταν freak out που λέμε και στο χωριό μου…Νταλίκα και κακό να δει το μάτι σου και έργα έργα μόνο έργα……Ουρές χλμ και να μην χωράμε να περάσουμε πουθενά κουβαλώντας τα τριβάλιτσα στις κυρίες μας…

Άλλοτε κι΄αλλο φτάσαμε σε αυτές τις πανέμορφες Άλπεις μεταξύ Ιταλίας και Γαλλίας…

Το θέαμα μοναδικό όπως επίσης και η δροσιά στα ψηλά…..

 

 

Η βροχή δεν μας είχε αφήσει ούτε στα ψηλά της Ιταλίας και στα σύνορα με την Γαλλία ειχε 12 βαθμούς…Δροσούλα καλή!!

Κατεύθυνση μας η Γαλλία και να προλάβουμε να μπούμε μέρα αν γινόταν όπως και δεν έγινε.Η Βροχή και η πολύ κίνηση στις Άλπεις δεν μας βοήθησε μέχρι που μας νύχτωσε…

Ε θα μου πείς και σιγά τι έγινε..Φώτα δεν είχατε??

Είχαμε βέβαια αλλά στις Άλπεις το να οδηγάς νύχτα με βροχή δεν είναι ότι καλύτερο αλλά σε αγριέυει κιόλας το τοπίο και η μαυρίλα..

Αργά το βράδυ περάσαμε το διαβόητο Frejus το τούνελ των Άλπεων το οποίο είναι και φυσικό σύνορο των δύο χωρών..

Ιταλία – Γαλλία..

Κόστος διέλευσης 49 ευρώ και 27 το προηγούμενο απο το Frejus τούνελ….

Ένα κατί τις μας πόνεσε η αλήθεια να λέγεται….

 

Γαλλία λοιπόν…………

Η Γαλλία (γαλλικάFrance[α]), με επίσημη ονομασία ως Γαλλική Δημοκρατία[β], είναι κράτος της Ευρώπης. Το πολίτευμά της ενιαίαημιπροεδρική δημοκρατία, ενώ το μεγαλύτερο μέρος των εδαφών και του πληθυσμού της βρίσκεται στη Δυτική Ευρώπη περιλαμβάνοντας όμως και κάποιες περιοχές και εδάφη διάσπαρτα σε ολόκληρη την υφήλιο. Η συνολική έκταση της Γαλλίας, ανέρχεται σε 674.843 τ.χλμ. και έχει πληθυσμό 68.128.000 κατοίκους (σύμφωνα με εκτιμήσεις για το 2023[4]). Έχει πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη, το Παρίσι.

Επίσημη γλώσσα της Γαλλίας, είναι η γαλλική και νόμισμά της είναι το ευρώ. Το σύνθημά της είναι «Ελευθερία, Ισότητα, Αδερφοσύνη», και η σημαία της αποτελείται από τρεις κάθετες λωρίδες χρώματος μπλε, άσπρου και κόκκινου. Ο ύμνος της είναι Η Μασσαλιώτιδα. Η συνταγματική αρχή της είναι «κυβέρνηση του λαού, από τον λαό και υπέρ του λαού»[5].

Η Γαλλία ως χώρα σχηματίστηκε τον Πρώιμο Μεσαίωνα, παίρνοντας το όνομά της (Φρανς) από τους Φράγκους. Από τις αρχές του 17ου αιώνα, ως το πρώτο μισό του 20ου αιώνα, κατείχε μεγάλη αποικιακή αυτοκρατορία.

Από τη δεκαετία του 1950, είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι πυρηνική δύναμη, και ένα από τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Η Γαλλία παίζει σημαντικό ρόλο στην παγκόσμια ιστορία με τον πολιτισμό της, τη γλώσσα της και τις δημοκρατικές και κοσμικιστικές της αξίες.

Η Γαλλία κατείχε, το 2012, την πέμπτη θέση παγκοσμίως στο ακαθάριστο εθνικό προϊόν. Η οικονομία τηςκεφαλαιοκρατικού τύπου με αρκετά ισχυρή κρατική παρέμβαση. Είναι ένας από τους ηγέτες παγκοσμίως στους τομείς των τροφίμων, της αεροναυπηγικής, των αυτοκινήτων, των προϊόντων πολυτελείας, του τουρισμού και των πυρηνικών.

Με πληθυσμό 67 εκατομμύρια κατοίκους, η Γαλλία είναι μια ανεπτυγμένη χώρα με πολύ υψηλό δείκτη ανθρώπινης ανάπτυξης[6]

Την Γαλλία την παλέψαμε όλο το βράδυ να την τελειώσουμε αλλα φάνηκε αδύνατο..Πολύ βροχή και πολλά κομμάτι χαλασμένα της Εθνικής!!!

Κι αφού τα βρήκαμε σκούρα στην χώρα των αρωμάτων και της τέχνης η λύση ήταν μία..

Τι΄είχες Γιάννη τι΄είχα πάντα….

Βενζινάδικο ωραιότατο για ύπνο 3 ωρών και ξεκούραση…

 

 

Ευτυχώς ο κολλητός δεν γκρίνιαζε με τα ξενοδοχεία – βενζινάδικα…

Η επόμενη μέρα νωρίς τα ξημερώματα μας βρήκε να παλέυουμε με το νερό κι οι μηχανές μας να πλαάρουν σαν σκάφη πάνω στο νερό της Γαλλίας..

Η αλήθεια είναι κι εγώ που υποτίθεται έχω μια Α εμπειρία τα χρειάστηκα στην Γαλλία γιατί το νερό ήταν πολύ μέχρι τα δισκόφρενα πολλές φορές και ήθελε καλό κράτημα το τιμόνι γιατί το έχανες για πλάκα…

Κάπου στην Γαλλία μας φωτογραφίσαν κιόλας  γιατί είμαστε και ομορφοπαίδα, ξάφνου έκανε τσάφ κι η νύχτα έγινε μέρα με 140 χλμ με όριο τα 130..Δεν έχει έρθει τίποτα ακόμη ευτυχώς..

Νωρίς το πρωί περίπου στις 09 μπαίναμε Ισπανία κι΄αφήναμε πίσω τη Γαλλία που τόσο μας ταλαιπώρησε..

Ημερά 3ή – 4ή Ισπανία

Η Ισπανία (ισπανικάEspaña‎), επίσημα το Βασίλειο της Ισπανίας (ισπανικάReino de España), είναι κράτος της νότιας Ευρώπης που καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της Ιβηρικής χερσονήσου. Προς Βορρά ορίζεται από τον Βισκαϊκό κόλπο και τη Γαλλία, από την οποία τη χωρίζει η μεγάλη οροσειρά των Πυρηναίων. Επίσης, επί των Πυρηναίων και Βορειοανατολικά συνορεύει με την Ανδόρρα. Ανατολικά και νότια βρέχεται από τη Μεσόγειο Θάλασσα και νοτιοδυτικά βρέχεται από τον Ατλαντικό ωκεανό. Δυτικά συνορεύει με την Πορτογαλία. Νότια με το Γιβραλτάρ και το Μαρόκο.

Έχει έκταση 504.645 τ.χλμ. και συνολικό πληθυσμό 47.450.795 κατοίκους (σύμφωνα με την απογραφή του 2020).[7] Πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της Ισπανίας, είναι η Μαδρίτη.

 

Η Ισπανία μοιράζεται μεγάλο μέρος της ιστορίας της με την Πορτογαλία, την Ανδόρρα και τη νότια Γαλλία. Κατά την αρχαιότητα στην περιοχή έζησαν διάφοροι λαοί, όπως οι Ίβηρες και οι Κέλτες, οι οποίοι αφομοιώθηκαν από τους Ρωμαίους μετά τη ρωμαϊκή κατάκτηση. Τη ρωμαϊκή Ιβηρία διαδέχθηκαν διάφορες κρατικές οντότητες, σημαντικότερη των οποίων υπήρξε το [Βασίλειο των Βησιγότθων]]. Η μουσουλμανική κατάκτηση της Ιβηρικής άλλαξε ριζικά το χαρακτήρα των Ισπανογότθων, εντάσσοντας την Ιβηρική χερσόνησο στο μουσουλμανικό κόσμο.

Παρά ταύτα, εδαφικά η σημερινή Ισπανία είναι απόγονος των δύο εκ των τριών κύριων μεσαιωνικών χριστιανικών κρατών της Ιβηρικής, των στεμμάτων της Καστίλης και της Αραγωνίας. Παρότι η προσωρινή προσωπική ένωση των Καθολικών ΜοναρχώνΦερδινάνδου Β΄ της Αραγωνίας και Ισαβέλλας Α΄ της Καστίλλης, πολλάκις θεωρείται ότι έθεσε τις βάσεις για το σημερινό κράτος, στην πραγματικότητα δεν έκανε τίποτε άλλο πέραν του να τα εντάξει στο ευρύτερο πλαίσιο της Καθολικής Μοναρχίας του εγγονού τους, αυτοκράτορα Κάρολου Ε΄. Ο διάδοχός του, Φίλιππος Β΄, κληρονόμησε τα εδάφη της λεγόμενης και Ισπανικής Μοναρχίας που περιορίστηκαν στην Ιβηρική και την Αμερική μόλις το 1714 μετά τον πόλεμο της Ισπανικής Διαδοχής. Αντίθετα, μόνο μετά τον πόλεμο εναντίον της ναπολεόντειας κατοχής (1818-1814), την ψήφιση του πρώτου συντάγματος και τη σταδιακή εισαγωγή του φιλελευθερισμού η Ισπανία ξεκίνησε να θεωρείται, προσωρινά, ένα συγκεντρωτικό έθνος-κράτος.

 

Αυτή την ιδέα την αμφισβήτησαν οι περιφερειακοί εθνικισμοί που ιδιαίτερα μετά την απώλεια των τελευταίων αμερικανικών κτήσεων με τον Ισπανοαμερικανικό πόλεμο του 1898, άρχισαν να διεκδικούν την αυτονόμηση ή και ανεξαρτητοποίηση ιστορικών περιοχών που για τους ίδιους αποτελούν ξεχωριστά από την Ισπανία έθνη όπως η Καταλωνία ή η Χώρα των Βάσκων.[8] Παράλληλα, οι κοινωνικές εντάσεις της ίδιας εποχής και οι εμφύλιες διαμάχες μεταξύ των υποστηρικτών δύο διαφορετικών προτύπων διακυβέρνησης και ιδεολογίας που εκφράστηκαν ήδη από τον Πρώτο Καρλικό Πόλεμο, κατέληξαν στον καταστροφικό Ισπανικό Εμφύλιο που έφερε στην εξουσία τον στρατηγό Φρανθίσκο Φράνκο. Τη δικτατορία που επέβαλε ο εθνικιστής στρατηγός, που μεταξύ 1939 και 1975 απομόνωσε τη χώρα, διαδέχθηκε η Μετάβαση στη δημοκρατία. Το νέο πρότυπο διακυβέρνησης, γνωστό και ως το Καθεστώς των Αυτονομιών, είδε την Ισπανία να μεταμορφώνεται σε ένα εκ των πραγμάτων ομοσπονδιακό κράτος με αυξημένες αρμοδιότητες στις περιφέρειες.[9]

Στις 23 Φεβρουάριου του 1981 έγινε μια αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος στην κάτω βουλή, από στρατιωτικούς και υποστηρικτές του καθεστώς Φράνκο. Όμως απέτυχε λόγω της σθεναρής εναντίωσης σε αυτό τόσο της πλειοψηφίας των ηγετών του Ισπανικού στρατού, όσο και του επικεφαλής του πολιτεύματος μονάρχη Χουάν Κάρλος.

Ως ιθύνων νους της απόπειρας θεωρήθηκε ο υποστράτηγος Χάιμε Μίλανς Ντελ Μπος, στρατιωτικός διοικητής της Βαλένθια, πρώην φανατικός υποστηρικτής του καθεστώτος του δικτάτορα Φράνκο, ο οποίος είχε πολεμήσει στο πλευρό των ναζιστικών δυνάμεων που εισέβαλαν στη Σοβιετική Ένωση το καλοκαίρι του 1941. Ο Ντελ Μπος ήταν ο μόνος περιφερειακός διοικητής που κήρυξε την περιοχή του σε κατάσταση «έκτακτης ανάγκης» κινητοποιώντας τεθωρακισμένες δυνάμεις και καταλαμβάνοντας καίρια σημεία της πόλης.

 

Ισπανία λοιπόν και είχα ορκιστεί αν καταφέρω να φτάσω στην Ισπανία θα πήγαινα να πατήσω ρόδα στην Βαρκελώνη στη Σαγράδα Φαμίλια με την μοτοσικλέτα μου το SUZUKI BANDIT 1250..

Και όπως και έπραξα!!!

Στην συγκεκριμένη φωτογραφία καμαρώνω μπροστά σε αυτο το μνημείο με την αγαπημένη μου μοτοσικλέτα….

 

Η Σαγράδα Φαμίλια (ισπανικάBasílica y Templo Expiatorio de la Sagrada FamiliaαγγλικάBasilica and Expiatory Church of the Holy FamilyελληνικάΒασιλική και Εξαγνιστική Εκκλησία της Αγίας Οικογενείας) είναι μεγάλη ρωμαιοκαθολική εκκλησία στη Βαρκελώνη της Καταλονίας στην Ισπανία, σχεδιασμένη από τον Καταλανό αρχιτέκτονα Αντόνι Γκαουντί (1852-1926). Αν και ημιτελής, η εκκλησία αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO[5] και τον Νοέμβριο του 2010 εγκαινιάστηκε και καθαγιάστηκε από τον Πάπα Βενέδικτο ΙΣΤ΄ και έγινε βασιλική και μπορεί πλέον να τελεστεί εκεί η Θεία Λειτουργία και να την παρακολουθήσουν οι πιστοί.[6][7][8]

Αν και η κατασκευή της Σαγράδα Φαμίλια είχε ξεκινήσει το 1882, όταν το έργο ανέλαβε ο Γκαουντί το 1883, τη μεταμόρφωσε με το αρχιτεκτονικό και μηχανικό στυλ του συνδυάζοντας το γοτθικό ρυθμό και μορφές μοντερνισμού[9] με φιλόδοξες διαρθρωτικές κολόνες και αψίδες.[10][11]

Ο Γκαουντί αφιέρωσε τα τελευταία του χρόνια στο έργο και όταν πέθανε το 1926, λιγότερο από το ένα τέταρτο του έργου είχε ολοκληρωθεί.[12] Η κατασκευή της Σαγράδα Φαμίλια προχώρησε με αργούς ρυθμούς καθώς βασιζόταν σε ιδιωτικές δωρεές, διακόπηκε από τον Ισπανικό Εμφύλιο και επανέκτησε περιοδική πρόοδο τη δεκαετία του 1950. Η κατασκευή πέρασε τη μέση το 2010, με μερικές από τις μεγαλύτερες προκλήσεις να παραμένουν[12] και μια αναμενόμενη ημερομηνία ολοκλήρωσης το 2026 – επέτειος 100 χρόνων από τον θάνατο του Γκαουντί. Η Σαγράδα Φαμίλια έχει διχάσει τους πολίτες της Βαρκελώνης για τους λόγους ότι συναγωνίζεται με τον Καθεδρικό Ναό της Βαρκελώνης, για το σχέδιο του Γκαουντί και την πιθανότητα ότι η δουλειά που έγινε μετά τον θάνατό του δεν βασίστηκε στο σχέδιό του[13] και πιο πρόσφατα για το υπόγειο τούνελ ενός τρένου της Ισπανίας που μπορεί να διαταράξει τη σταθερότητα του κτιρίου.[14]

 

Η ΙΒΗΡΙΚΗ ΜΟΛΙΣ ΕΙΧΕ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ….

 

 

 

Φωτογραφίες με τον κολλητό γεμάτοι καμάρι…

Παρά την κούραση της Γαλλίας η οποία οφείλω να ομολογήσω ότι δεν βγήκε έυκολα πλέον είχαμε μπει Ισπανία και η Ιβηρική μόλις είχε ξεκινήσει…

 

 

 

Με PRINGLES δεν πείνασε κανείς…..

 

 

 

Η Αψίδα του θριάμβου (καταλανικάArc de Triomfπροφορά: ˈaɾk də tɾiˈomf ή ισπανικάArco de Triunfo) είναι μία αψίδα θριάμβου στην πόλη της ΒαρκελώνηςΚαταλονίαΙσπανία. Χτίστηκε από τον αρχιτέκτονα Γιόζεπ Μπιλασέκα ι Κασανόβας, με σκοπό, να χρησιμοποιηθεί ως η πύλη της πόλης για την πρώτη παρουσίαση διεθνών σχέσεων της Βαρκελώνης, το 1888.[1] Οι διαστάσεις της είναι: 29,80 x 27,70 x 12,40 m. Σήμερα είναι ένα από τα σημαντικά αξιοθέατα της πόλης, η οποία οδηγεί προς το – επίσης αξιοθέατο – Parc de la Ciutadella.

Στην Βαρκελώνη θα καθόμασταν  δύο ημέρες μιας και ο Billys είχε προγραμματίσει service για την καλή του διότι δεν ήθελε να χάσει την εγγύηση τη BMW και το απολάυσαμε στο έπακρο το διήμερο στην πανέμορφη αυτή πόλη της Ισπανίας.

Η Βαρκελώνη (καταλανικά: bəɾsəˈlonə, ισπανικά: baɾθeˈlona) είναι πόλη της Ισπανίας και πρωτεύουσα της αυτοδιοικούμενης περιφέρειας της Καταλωνίας. Σήμερα αποτελεί τη δεύτερη σημαντικότερη πόλη του ισπανικού κράτους όσον αφορά τον πληθυσμό και την οικονομία μετά τη Μαδρίτη. Η μητροπολιτική της περιοχή έχει έναν πληθυσμό της τάξης των περίπου 4,8 εκατομμυρίων κατοίκων, οι οποίοι ζούνε στους 36 δήμους της αστικής της περιοχής, κάτι που την κάνει τη δεύτερη μεγαλύτερη μητρόπολη του ευρύτερου μεσογειακού χώρου, μετά την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου ενώ εντός της πόλης κατοικούν περίπου 1,6 εκατομμύρια άνθρωποι.

Σήμερα η Βαρκελώνη είναι μια από τις πιο δημοφιλείς πόλεις για τουρισμό στην Ευρώπη και στον κόσμο, διαθέτοντας καλή ποιότητα ζωής και πλούσια πολιτιστική ζωή (στην πόλη έζησαν μεταξύ άλλων ο Σαλβαδόρ Νταλί, ο Ζουάν Μιρό, ο Αντόνι Γκαουντί και για ένα διάστημα ο Πάμπλο Πικάσσο). Η Βαρκελώνη, επίσης, διαθέτει μεσογειακό κλίμα, πολύ καλές ευκαιρίες διασκέδασης (πολλά μπαρ και κλαμπ) και ψυχαγωγίας (όπως τα μουσεία MNAC και MACBA) και καλές θέσεις εργασίας. Το 1992, η καταλανική πρωτεύουσα διοργάνωσε την 25η Θερινή Ολυμπιάδα.

 

 

 

 

 

Η παραλία Μπαρτσελονέτα βρίσκεται στην ομώνυμη γειτονιά της παλιάς πόλης της Βαρκελώνης. Η παραλία έγινε πολύ διάσημη μετά την ανάδειξή της ως η “καλύτερη αστική παραλία του κόσμου” μέσω ενός ντοκιμαντέρ για τις καλύτερες παραλίες του Discovery Channel το 2005.

 

Αυτό που κάνει την παραλία να ξεχωρίζει είναι η χρυσαφένια άμμος της και τα εξαιρετικά εστιατόρια που βρίσκονται στην παραλιακή ζώνη μαζί με το μεγάλο πεζόδρομο στον οποίο τους καλοκαιρινούς μήνες επικρατεί το αδιαχώρητο. Επίσης, στη Μπαρτελονέτα βρίσκονται μερικά από τα πιο γνωστά club νυχτερινής διασκέδασης.

 

Δεν είναι όμως και η μοναδική παραλία της Βαρκελώνης καθώς η πόλη έχει άμεση πρόσβαση σε 4.2 χμ. παραλιών που βρίσκονται σε απόσταση λιγότερο από 10 λεπτά από το κέντρο της πόλης. Ματαξύ αυτών είναι η Icaria Beach, η Mar Bella Beach (που είναι παραλία γυμνιστών) και οι Sitges Beaches.

  • Με τα μάτια του magelanos
  • Η Βαρκελώνη είναι μια πόλη βουτηγμένη στην κουλτούρα και την ιστορία, έτσι, εάν έχετε σκοπό να γυρίσετε στα αξιοθέατα τότε είστε στο κατάλληλο μέρος.Η Βαρκελώνη είναι πολύ φημισμένη για την φανταστική αρχιτεκτονική του Antonio Gaudí, του οποίου τα κτήρια είναι σκορπισμένα σε ολόκληρη την πόλη. Το πιο διάσημα και εντυπωσιακά μπορεί να θεωρηθούν ότι είναι αυτά κατά μήκος της Passeig de Gràcia, όπου θα βρείτε το La Pedrera και το Casa Batlló . Η πηγαίνετε μέχρι το Park Güell το οποίο είναι ένα πανέμορφο πάρκο σχεδιασμένο από τον ίδιο. Ωστόσο, το πιο εντυπωσιακό από τα έργα του Gaudí είναι αναμφίβολα Sagrada Família, ο τεράστιος, ακόμη ανολοκλήρωτος ναός. Δεν μπορεί παρά να είναι νιώσετε ταπεινοί από την επιβλητικότητα και το φιλόδοξο σχέδιο, οι λεπτομέρειες στα εξωτερικά τοιχώματα είναι απλά εντυπωσιακές, αλλά προσέχετε, εάν φοβάστε τα ύψη μην μπαίνετε σε πειρασμό να σκαρφαλώσετε στην κορυφή των πύργων .
  • Πλην του Γκαουντί, η Βαρκελώνη προσφέρει πολλά από πλευράς αρχιτεκτονικής λάμψης. Ο Gothic Cathedral στην καρδιά της Γοτθικής γειτονίας είναι ένα από τα πρέπει στη λίστα σας. Καθώς περιφέρεστε στη Βαρκελώνη θα συναντήσετε πάρα πολλά όμορφα κτήρια και επίσης κατεβείτε την Las Ramblas, υπάρχουν τόσα πολλά για να δείτε σε απόσταση μόνο 2 λεπτών από την κάθε πλευρά του δρόμου.Για όλους εσάς τους φίλους του πολιτισμού εκεί έξω η Βαρκελώνης έχει άφθονα μουσεία ώστε να μείνετε ευχαριστημένοι. Το MACBA (μουσείο μοντέρνας τέχνης) και το CCCB παραδίπλα, αξίζουν να τους ρίξετε μια ματιά και γενικότερα έχουν καλές εκθέσεις κάθε μήνα. Η έκθεση του Πικάσο και η μόνιμη έκθεση του Νταλί στο Gothic Quarter είναι πάντα δημοφιλείς. Το Caixa Forum είναι ένα μουσείο που έχει διαφορετικές καλλιτεχνικές εκθέσεις κάθε μήνα. Είναι ακριβώς έξω από Plaça España, στην Avenida Marques de Comillos που είναι δημοφιλής στους ντόπιους, αλλά αγνοήθηκε πολύ από τους τουρίστες και είναι κρίμα γιατί είναι ωραίο και δωρεάν! Κοντά στο Caixa Forum βρίσκεται το MNAC (Μουσείο της καταλανικής τέχνης) το οποίο είναι πανέμορφο εξ’ ολοκλήρου.
  • Η Βαρκελώνη έχει πολύ ωραίο φαγητό, δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό. Μπορείτε να βρείτε οτιδήποτε θέλετε από πιάτα διεθνούς κουζίνας μέχρι Καταλανικές νοστιμιές, από tapas μέχρι πιατέλες θαλασσινών. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να κοιτάξετε γύρω σας, υπάρχουν πολλά εστιατόρια σε πολύ λογικές τιμές, καθώς και ορισμένα εξαιρετικά ακριβά. Εδώ τρώμε αργά, το μεσημεριανό είναι συνήθως στις 14:00 και το δείπνο στις 22:00, για δείπνο είναι συνήθως σκόπιμο να κλείσετε ένα τραπέζι. Όπως με πολλά πράγματα εάν θέλετε καλή ποιότητα χωρίς την ετικέτα τιμής τότε μείνετε μακριά από την Las Ramblas.
  • α tapas είναι ιδιαίτερα καλά γύρω από την Barceloneta, αυτό ήταν αρχικά ένα χωριό ψαράδων και εξακολουθούν να υπάρχουν πολλά αλλόκοτα μέρη όπου μπορείτε να βρείτε φρέσκα θαλασσινά tapas σε καλές τιμές.

    SERVICE BMW GS 1250 – BARCELONA

  • Ξέχασα να σας πω πως στην Βαρκελώνη ο φίλος μου ο Billy’s είχε επίσημο προγραμματισμένο service της καλής του μιας και θα έπιανε τις 20.000 km και δεν ήθελε να χάσει την εγγύηση της μηχανής.
  • Ο λόγος που θα μέναμε δύο ημέρες στην Βαρκελώνη λοιπόν ήταν αυτός .
  • Όλα λοιπόν ήταν έτοιμα για να πάμε απο το προηγούμενο βράδυ την μηχανή στην αντιπροσωπεία να την ετοιμάσουν την επόμενη μέρα όσο εμείς θα βολτάραμε στην La Rambla’s.
  • Το απόγευμα αργά της επομένης πήγαμε να παραλάβουμε την χοντρούλα…Με κατεβασμένα τα αυτιά βγήκε το φιλαράκι μου απο την  Σπανιόλικη BMW…
  • 720 ευρώ το service……..
  • Τα μεταξωτά βρακιά θελουν κι επιδέξιους κ@@λους……..

 


 

Ημέρα 5η

Kαθ οδόν για Zaragoza

Η Σαραγόσα ή Σαραγόσσα (στα καστιλιάνικα ισπανικά προφέρεται Θαραγόθα) είναι μία από τις σημαντικές πόλεις της Ισπανίας, πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας και η πολυπληθέστερη πόλη της αυτόνομης περιφέρειας της Αραγωνίας. Βρίσκεται επί του ποταμού Έβρου, 275 χλμ. ΒΑ. της Μαδρίτης.

 

 

 

 

 

  • Στις όχθες του ποταμού Έβρου με την μεγαλειώδη οροσειρά των Πυρηναίων να δεσπόζει στο βάθος, απλώνεται η Σαραγόσα, πρωτεύουσα της Αραγονίας και μια από τις πιο σημαντικές πόλεις της Ισπανίας. Ένα πλούσιο μωσαϊκό ιστορίας, πολιτισμού και ισπανικής κουλτούρας απλώνεται στα μάτια κάθε ταξιδιώτη και καταφέρνει να αναδείξει τη Σαραγόσα σε κορυφαίο προορισμό της Ιβηρικής, προσφέροντας, απλόχερα, μοναδικές εικόνες και συγκινήσεις, σε ένα τοπίο μεγάλης φυσικής ομορφιάς και πολιτιστικής πληρότητας.

    Με τον ποταμό Έβρο να διασχίζει την καρδιά της πόλης, η Σαραγόσα απλώνεται και στις δύο όχθες του ποταμού, σε ένα αστικό τοπίο, που συνδυάζει αρμονικά την ιστορικότητα των κορυφαίων κτισμάτων της, με τον μοντέρνο χαρακτήρα μιας σύγχρονης μητρόπολης. Εντυπωσιακοί καθεδρικοί όπως ο ναός της Παρθένου Πιλάρ και ο καθεδρικός του La Seo, αφήνουν το αρχιτεκτονικό τους στίγμα και αντανακλούν το μεγαλείο της εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής, με τις ομώνυμες

    πλατείες να αποτελούν σημείο αναφοράς και τόπο συνάντησης των ντόπιων και των επισκεπτών, προσφέροντας ανεπανάληπτες στιγμές αναψυχής στον αστικό πυρήνα της Σαραγόσα. Μνημειώδη παλάτια, όπως η Aljaderia, αποκαλύπτουν το έντονο αραβικό παρελθόν της πόλης, όσο οι πύργοι Mudéjar, ορίζουν με την εμβληματική τους όψη την αίγλη και τη δόξα της αραγονικής ιστορίας. Φαρδιές λεωφόροι, όπως αυτή του  César Augusto, οδηγούν στο εμπορικό κέντρο της πόλης, την ώρα που ένας περίπατος στα στενά και γραφικά δρομάκια στην περιοχή El Tubo, αποκαλύπτει την γοητευτική ατμόσφαιρα της παλιάς πόλης και οδηγούν στις όχθες του Έβρου ποταμού, για ασυναγώνιστες στιγμές ρομαντισμού. Με την εκλεπτυσμένη ομορφιά και τον νεανικό παλμό της, η Σαραγόσα κερδίζει επάξια μια θέση στη λίστα εκείνων των προορισμών, που συνιστούν μια άρτια και άκρως γοητευτική ταξιδιωτική εμπειρία, καθώς προβάλλονται στον ισπανικό βορρά των μεγάλων συγκινήσεων και των απρόβλεπτων εκπλήξεων.


Ημερα 6ή

Η Ιβηρική έχει μπεί για τα καλά στο πετσί μας και νιώθουμε πλέον σαν τους Ίβηρες.

 

Οι Ίβηρες (ισπανικά: íberos και iberos, καταλανικά: ibers) και σπανιότερα Ίβηροι ήταν αρχαίος παλαιοϊβηρικός λαός της Εποχής του Σιδήρου, που εντοπίζεται στην Ιβηρική χερσόνησο από τον 6ο π. Χ. αιώνα και μέχρι τον εκρωμαϊσμό του γύρω στον 1ο αιώνα π.Χ.[1] Χωρικά ο ιβηρικός κόσμος τοποθετείται σε μια ευρεία περιοχή που εκτεινόταν από τις ατλαντικές ακτές της νότιας Πορτογαλίας και Ισπανίας (Ανδαλουσία) μέχρι τις μεσογειακές ακτές της Ιβηρικής χερσονήσου και της νότιας Γαλλίας, με απώτατο όριο τον Ροδανό.[1] Άλλες θεωρίες ορίζουν την περιοχή της κοιλάδας του Γουαδαλκιβίρ ως μη ιβηρική, διατηρώντας τον χαρακτηρισμό «ιβηρικός» για την μεσογειακή ακτή της σημερινής Ισπανίας και Γαλλίας, από τη Μούρθια μέχρι το Ερώ.[2]

Οι διάφορες ιβηρικές φυλές έφτασαν στο απόγειο τους κατά τον 5ο και 4ο αι. π.Χ. και ανέπτυξαν ένα σημαντικό υλικό και πνευματικό πολιτισμό. Η κατάκτηση του μεγαλύτερου μέρους της χώρας τους από τους Καρχηδόνιους κατά τον 3ο αι. π.Χ. και η μετέπειτα διεξαγωγή του Β΄ Καρχηδονιακού Πολέμου στα εδάφη τους οδήγησε στην επιβολή της ρωμαϊκής εξουσίας και ξεκίνησε μια ισχυρότατη διαδικασία εκρωμαϊσμού των φυλών. Οι τοπικές δομές, η γλώσσα και η ταυτότητα των ιβήρων δεν κατάφεραν να επιβιώσουν.[1]

 

  • Έχοντας αφήσει πίσω μας την πανέμορφη Σαραγόσα η σημερινή μας ΔΝ θα γίνει στην Μαδρίτη.
  • Η Μαδρίτη (ισπανικά: Madrid,  είναι η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της Ισπανίας. Ο πληθυσμός της πόλης είναι περίπου 3,3 εκατομμύρια[4] και ο συνολικός πληθυσμός της Μητροπολιτικής Περιοχής της Μαδρίτης υπολογίζεται σε περίπου 6,5 εκατομμύρια. Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης μετά το Βερολίνο, ενώ η μητροπολιτική περιοχή είναι επίσης η τρίτη μεγαλύτερη στην Ευρωπαϊκή Ένωση μετά του Λονδίνου και του Παρισιού.

 

Μαδρίτη. Η πολύχρωμη πρωτεύουσα και ίσως η πιο φινετσάτη πόλη της Ευρώπης κατά την γνώμη μου μετά το Παρίσι της Αναγέννησης και του φωτός.

 

 

 

 

  • Ακριβώς στην καρδιά της Ισπανίας, περίπου 500 χιλιόμετρα από τις ακτές της Μάλαγας, μία ηλιόλουστη, έντονη, ιστορική, πολυπολιτισμική πρωτεύουσα, ενώνει μαγευτικά τη μεσογειακή γοητεία με τις αξίες της Δύσης, τα καλλιτεχνικά αριστουργήματα από τα χρόνια της Αναγέννησης και μετά με μία τόσο ανεξάντλητη νυχτερινή ζωή που όμοια της δύσκολα θα βρείτε σε πολλά ακόμα σημεία της Ευρώπης.

    Φτάνοντας στην πολύχρωμη Μαδρίτη φροντίστε να εξασφαλίσετε αρκετό χρόνο προκειμένου να περιπλανηθείτε ελεύθεροι και ξένοιαστοι στις φαρδιές λεωφόρους (όπως η πασίγνωστη και γεμάτη μαγαζιά Gran Via) και τα γραφικά στενά, στις πανέμορφες πλατείες και στα καταπράσινα πάρκα, αφού αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος για να αντικρύσετε τα αμέτρητα πρόσωπα της ισπανικής πρωτεύουσας, τις δεκάδες διαφορετικές εκδοχές ενός τόπου που ξέρει να διασκεδάζει τους επισκέπτες, ταξιδεύοντας τους πίσω στον χρόνο και από εκεί ξανά στο σήμερα, στα μυστικά συστατικά μίας γρήγορης υπερσύγχρονης μεγαλούπολης.

    Για πολλούς η Μαδρίτη είναι το πολύ καλό φαγητό, το θρυλικό «σπίτι» της Ρεάλ Μαδρίτης, το στάδιο Santiago Bernabéu, μα και οι ταυρομαχίες που παρά τη δικαιολογημένη κοινωνική κατακραυγή, εδώ παραμένουν ζωντανές σαν αναπόσπαστο κομμάτι της τοπικής κουλτούρας. Στην ουσία, όμως, η Μαδρίτη είναι οι πολλές αντιθέσεις και το συνεχώς μεταλλασσόμενο συνονθύλευμα από διαφορετικούς πολιτισμούς που έχουν κάνει υπό κάποια έννοια αισθητή την παρουσία τους εδώ: ο αιγυπτιακός ναός Debod δεσπόζει στην καρδιά της πόλης, ενώ στο περίφημο παλάτι της Μαδρίτης τα κειμήλια από την εποχή της ισπανικής αυτοκρατορίας μαρτυρούν μία εναλλακτική ιστορία παγκόσμιου ιμπεριαλισμού. Φυσικά, τα σημαντικά μουσεία της πόλης είναι must, το ίδιο και τα μεγάλα πάρκα του κέντρου, με τα Parque del Buen Retiro και Parque del Oeste να ξεχωρίζουν – άλλωστε η Μαδρίτη είναι μία ιδιαίτερα πράσινη, δροσερή και χαλαρωτική πόλη.

    Αν ένα ταξίδι στην πατρίδα του καλού jamon, των ατελείωτων tapas, του γευστικού βερμούτ, αλλά και τις Γκερνίκα του Picasso είναι στα μελλοντικά σχέδια σας, παρακάτω θα βρείτε τι σημαντικότερες εμπειρίες που πρέπει βιώσετε στην πρωτεύουσα της Ισπανίας.

 

ΤΙ ΘΑ ΔΕΙΤΕ

 

  • To τελεφερίκ της Μαδρίτης (Teleférico de Madrid)

Η διαδρομή από τη μία άκρη της Μαδρίτης στην άλλη γίνεται απίστευτα συναρπαστική, από τη στιγμή που μπορείτε να την απολαύσετε πετώντας ανάμεσα στα σύννεφα. Το τελεφερίκ της ισπανικής πρωτεύουσας αποτελεί δημοφιλές αξιοθέατο και όχι άδικα, συνδέοντας το πάρκο Parque del Oeste στη δυτική άκρη της πόλης με τη μεγαλύτερη πράσινη έκταση της Μαδρίτης, το πάρκο Casa de Campo στην άλλη πλευρά.

  • H αγορά de San Miguel

    Είστε λάτρεις των κοκτέιλ με φρέσκα, δροσερά φρούτα; Αγαπάτε τα λαχανικά που φτάνουν στο τραπέζι σας κατευθείαν από τα χωράφια των εγχώριων παραγωγών; Έχετε λαχταρίσει ένα απίθανο γλυκό όλο σοκολάτα, αλλά με έντονη εθνική ταυτότητα; Θέλετε να δοκιμάστε τα ντόπια κρέατα, τυριά ή αλλαντικά; Στην ημιυπαίθρια αγορά Mercado de San Miguel θα βρείτε τα πάντα σε αφθονία, αφού σε αυτόν τον ζωντανό παράδεισο των καλοφαγάδων οι εξαιρετικές γεύσεις βρίσκονται παντού, τα υπέροχα ποτά δεν θα αφήσουν κανέναν απογοητευμένο και η διασκέδαση της γαστρονομίας κρατά μέχρι αργά το βράδυ.

  • Το παλάτι της ΜαδρίτηςΈνα από τα εντυπωσιακότερα παλάτια ολόκληρης της Ευρώπης, το παλάτι στην καρδιά της Μαδρίτης δεν φιλοξενεί πλέον τη βασιλική οικογένεια της χώρας (ο βασιλιάς Φελίπε και η σύζυγός του, Λετίσια, ζουν σε μία πολύ πιο ήσυχη και ιδιωτική έπαυλη στα προάστια της πόλης), ωστόσο, «κρύβει» μέσα του σημαντικούς ιστορικούς και πολιτιστικούς θησαυρούς που αποκαλύπτουν πολλά για τη διαδρομή της Ισπανίας μέσα στους αιώνες.Θα περιπλανηθείτε στις 3.000 δωμάτια του και θα δείτε από κοντά εκθέματα από τα χρόνια της μεγάλης Ισπανικής Αυτοκρατορίας, αλλά και σημαντικά έργα Ισπανών καλλιτεχνών. Εξίσου απολαυστική είναι μία βόλτα στους πανέμορφους, καταπράσινους κήπους Sabatini, ένα ολάνθιστο, χαλαρωτικό τοπίο στη μέση μίας πολύβουης μεγαλούπολης.
  • Παρακολουθήστε μια παράσταση Flamenco στη Μαδρίτη

    Σίγουρα, δεν είναι ασυνήθιστο πράγμα στη Μαδρίτη, αλλά το να πιάσεις μια παράσταση φλαμένκο είναι ένα από τα καλύτερα πράγματα που μπορείς να κάνεις στη Μαδρίτη τη νύχτα. Ο εθνικός χορός της Ισπανίας είναι βαθιά παθιασμένος και βασίζεται σε αρχαίες λαογραφικές παραδόσεις. Καταχωρήθηκε ως UNESCO Αριστούργημα της Προφορικής και Άυλης Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας, το φλαμένκο είναι ζωντανό και νοσταλγικό ταυτόχρονα.

    Το να παρακολουθήσετε μια παράσταση φλαμένκο στη Μαδρίτη μπορεί να είναι μια καθαρτική εμπειρία αν γνωρίζετε πού να πάτε. Πολλές περιηγήσεις στην πόλη της Μαδρίτης προσφέρουν παραστάσεις φλαμένκο με δείπνο και ποτό.

  • Plaza Mayor

Απο τις πιο ωραιες πλατειες στην Ευρωπαική πρωτεύουσα !!

Το καθε στενο της γύρω απο την πλατεία είναι και μια ξεχωριστή βόλτα.

Μην το χασετε πραγματικά αξίζει.

.Περπατηστε πρωι μεσημερι βραδυ!

Η καθε καμαρα εχει τη δικη της γειτονια.

Εξαιρετικα κτιρια και ωραια εστιατορια  περιμετρικα της πλατείας όπου στην κυριολεξία μπορείτε  να περάσετε όλη την μέρα σας.

 

  • Santiago Bernabeu Stadium

 

Μαζί με το Μαρακανά και το Γουέμπλει, πρόκειται για το πιο εμβληματικό στάδιο ποδοσφαίρου τον κόσμο.
Το γήπεδο είναι τεράστιο αν και η ηλικία του φαίνεται από την αρχιτεκτονική του. Είναι τόσο ψηλό που αν σταθεί κανείς στις εξέδρες νιώθει ότι βρίσκεται σε πολυόροφη πολυκατοικία.
Ο επισκέπτης σήμερα θα δει τον περιβάλλοντα χώρο υπό κατασκευή με γερανούς και σκαλωσιές καθώς θα αλλάξει πρόσοψη με πρόσθετες χρήσεις.
Υπάρχει μεγάλη ουρά για την είσοδο των επισκεπτών που φθάνει μέχρι τον δρόμο απέναντι. Μια επίσκεψη στη Μαδρίτη δεν θα ήταν πλήρης χωρίς μια βόλτα από το Μπερναμπέου.

 

  • Templo de Debod

Βρίσκεται στην Parque De La Montana. πρόκειται για δώρο στην Ισπανία από την Αίγυπτο.

Η Αίγυπτος θέλησε με αυτό τον τρόπο να ευχαριστήσει τους Ισπανούς για την συμβολή τους στη διάσωση των Ναών του Αμπού Σίμπελ στην περίοδο κατασκευής του φράγματος.

Όταν το επισκεφτήκαμε η ουρά από τον κόσμο ήταν ιδιαίτερα μεγάλη. άλλωστε στο εσωτερικό του μπαίνουν ελάχιστα άτομα ταυτόχρονα. γύρω από το μνημείο νερό δεν υπήρχε. παρόλα αυτά η θέα της πόλης από την άκρη του πάρκου μας αποζημίωσε για την αναμονή.

 

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ………….

ΠΗΓΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

  • Tourist Guide Barcelona
  • ΒΙΚΕΠΑΙΔΕΙΑ
  • Mazi – travel events
  • travel.gr
  • tickets blog

 

 

 

 

 

Ballkan Express / May 2023

 

Και το Ballkan Express ξεκινάει.

Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων γι΄αυτό το οποίο θα διαβάσετε και θα μοιραστούμε μαζί σας!!

Αγαπημένα Βαλκάνια και έχει γίνει θεσμός απ΄ότι φαίνεται το άνοιγμα της τουριστικής μας σεζόν να ανοίγει πάντα με ένα ταξίδι στα γειτονικά Βαλκάνια.

Κάθε χρόνο το ίδιο ταξίδι με διαφορετικούς προορισμούς και διαφορετικές πόλεις – σημεία φωτογραφίας αλλά ίδιο και οικείο για όσους έχουν ταξιδέψει στα Βαλκάνια.

Μα καλά θα μου πει κάποιος δεν βαριέσαι ρε Γιώργη και Σίσσυ πάλι το ίδιο ταξίδι στα ίδια μέρη?

Ποτέ ένα ταξίδι δεν είναι ίδιο και αυτό το οποίο βλέπεις κάθε φορά είναι διαφορετικό..Ακομά και το χώμα η γή μυρίζει διαφορετικά τον Μάιο ενώ έχει ποτίσει νερό απο τον Άυγουστο που έχει στεγνώσει..

Όλα ήταν έτοιμα..Άδεια απο τις δουλειές μας η μηχανή μας απο service το η πιστή μας μπουμπού Suzuki Bandit 1250 αδυναμίες είναι αυτές βλέπετε..Άλλωστε για όλους εμάς που ταξιδέυουμε οι μηχανές μας η τα αυτοκίνητα μας δεν είναι απλά ένα κομμάτι σίδερο.Απο κάποια στιγμή και μετά τα αισθάνεσαι σαν μέλη της οικογενείας διότι σε έχουν ταξιδέψει στις πιο απόκρημνες γωνιές του πλανήτη και έζησες μαζί τους τις πιο όμορφες εμπειρίες γιατί ήσουν μόνος…..

Ο καιρός όμως δεν ήταν σύμμαχος μας και μέσα στις ημερομηνίες του ταξιδιού έδινε 7/7 βροχές!! Μια βδομάδα θα διαρκούσε το φετινό Ballkan Express και 8 μέρες βροχή!!!

Αυτό με έκανε να ανησυχήσω στην αρχή και η αλήθεια είναι ότι μου χάλασε την διάθεση!! Σκεπτόμενος την περσυνή βροχή στην άνοδο για το Nordkapp -Norway δεν ήθελα να υποστούμε τέτοια ταλαιπωρία με τίποτα ξανά και να ξεκινούσα ένα ταξίδι εν γνώση μου με 8 μέρες βροχή οδηγώντας την μοτοσικλέτα μας θα ήταν ανοήτο!!!

Όταν έχεις ξεπεράσει τα κόμπλεξ απόδειξης προς τρίτους ότι εγώ ταξιδέυω με βροχή και χιόνι με την μηχανή ενώ εσύ όχι τότε το ταξίδι για σένα αποκτά μια άλλη διαστάση μεταφοράς!!

Άλλωστε τόσοι συνάνθρωποι μας Βορειοευρωπαίοι δεν ειναι δυνατόν να είναι όλοι τους κουτοί ταξιδέυοντας με τα αυτοκινούμενα κι εμείς να είμαστε οι έξυπνοι!!!

Τότε λοιπόν παίρνει ζωή και σάρκα και το αντιμετωπίζεις  σαν αληθινή οντότητα και όχι απλά σαν ένα ταξίδι..

Κι έτσι λοιπόν βρισκόμαστε στον δρόμο με το αυτοκίνητο μας  νωρίς τα χαράματα να περνάμε τα σύνορα της Καστοριάς αγορές απο τα Duty Free και βουρ για Αλβανία!!!!

Ξέχασα να σας πώ και δεν κάνω πλάκα όταν πήρα την απόφαση να πάμε με το αυτοκίνητο μου ήρθαν οι μυρωδιές απο τα κεφτεδάκια της μαμάς μου όταν ταξιδέυαμε το καλοκαίρι να πάμε διακοπές φρόντιζε να έχει πάντα κεφτεδάκια και πίττα πρασοπίιτα συγκεκριμένα για να κολατσίζουμε στον δρόμο!!!!!

Σας ζητώ συγνώμη για τις παιδικές μου θύμησες αλλά μόλις πήρα την απόφαση να φύγουμε με το αυτοκίνητο με την Σίσσυ το πρώτο πράγμα που της είπα στο τηλέφωνο ήταν να τηγανίσει κεφτεδάκια για τον δρόμο και να έχει ψήσει πρασόπιττα!!!!

Έτσι κι εγινε λοιπόν…Στην πρώτη μας στάση στην λίμνη της Οχρίδας  στην Αλβανία δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο πεντάνοστιμα μου φάνηκαν τα κεφτεδάκια της χρυσοχέρας μου και η φρέσκια πρασόπιττα της!!!

Αφου κολατσίσαμε λοιπόν συνεχίσαμε να οδηγούμε στην Αλβανία με προρισμό το Montenegro και συγκεκριμένα την πόλη της Budva για διανυκτέρευση!!!

Έτσι λοιπόν ύστερα απο μια οδήγηση 5 ωρών περίπου βρεθήκαμε στα σύνορα της Αλβανίας με το Montenegro και ντουγρού για το ξενοδοχείο γιατι η μέρα μας ήδη μετρούσε κοντά στα 900 και 12 ώρες οδήγησης και μαζί με τα σύνορα γίνανε 14 συν τις στάσεις μας άνετα ήμασταν 16 ώρες στον δρόμο και όπως καταλαβαίνετε η κούραση μας μεγάλη και η πείνα μας επίσης….

Γιατί είπαμε καλά τα κεφτεδάκια και η πίττα αλλά είναι για κολατσιό και όχι για κύριο φαγητό!!!

Ήμασταν περίπου τις 8 το απόγευμα στο ξενοδοχείο μας για check in μια καλή ώρα σχετικά παρά την κούραση μας!!

Αφήσαμε γρήγορα πράγματα και φύγαμε για να δούμε την πόλη!!!

Ας πούμε δύο πράγματα για την πόλη της Budva.

Η Μπούντβα ή αρχαία Βουθόη  είναι παραθαλάσσια, τουριστική πόλη του Μαυροβουνίου.

  Κατοικείται από τον 5ο αιώνα π.Χ.. και που αναφέρεται ότι ιδρύθηκε από τον Κάδμο το Θηβαίο. Στη βιβλιογραφία παρουσιάζεται και με τα ονόματα ΒουθοίαΒουθούηΒουθοίηΒούδουαΒουλούα και Βουτούα.

 Απέναντι από τη Μπούντβα υπάρχει το νησί του Αγίου Νικολάου.

Παλιά πόλη

Συνήθως από αυτό το μέρος οι ταξιδιώτες σαν εμάς  ξεκινούν την γνωριμία τους με τη Budva – είναι πολύ άνετα για το περπάτημα, εδώ μπορείτε να νιώσετε τη μεσαιωνική της γεύση. Η γοητεία δίνεται από στενούς δρόμους και πλατείες, δίπλα από τα οποία υπάρχουν μπαρ, καφετέριες, καταστήματα αναμνηστικών και κτίρια κατοικιών. Αυτός ο ιστορικός χώρος προσφέρει επίσης καταλύματα για παραθεριστές.

Η Παλιά Πόλη περιβάλλεται από ένα τείχος φρουρίου, το οποίο έχει 6 περάσματα, μέσω οποιασδήποτε από αυτά μπορείτε εύκολα να μπείτε στην περιοχή.

 

Η περιοχή γύρω από τη Μπούντβα ονομάζεται συχνά Ριβιέρα της Budva και τα βουνά με θέα στην Αδριατική Θάλασσα μοιάζουν με αυτά του Μόντε Κάρλο ή κατά μήκος της Γαλλικής ή της Ιταλικής Ριβιέρας. Το μεγαλύτερο μέρος της πόλης είναι πολύ μοντέρνο και τουριστικό, με πολλά ξενοδοχεία και μερικά πολυτελή συγκροτήματα – διαμερίσματα βίλλες  σε παραθαλάσσια έκταση.

Επιλογές για φαγητό πολλές.

Για όλους τους ουρανίσκους!!

Πολλά φρέσκα ψάρια και σε πολυ καλές τιμές και επισής τρομερά εστιάτορία με μεγάλη ποικιλία κρασιών .

Εμείς επιλέξαμε ένα ιταλικό εστιατόριο γαι το δείπνο μας και αφού φάγαμε μια πίτσα και δύο μακαρονάδες ήμαστα πτώματα και πήγαμε να πέσουμε για ύπνο γιατί και αύριο θα είχαμε αρκετό χλμ.

Η επόμενη μέρα μας βρίσκει στον δρόμο καθ οδόν για το αγαπήμενο μας Κότορ το οποίο φροντίζουμε να επισκεφθούμε κάθε φορά που βρισκόμαστε στην περιοχή!!

Κότορ: Στα «φιόρδ» των Βαλκανίων

Μεσαιωνικά τείχη, μια παλιά πόλη-κομψοτέχνημα, ρομαντικές βόλτες, βουτιές στις καλύτερες παραλίες της Αδριατικής και όλα όσα θα ζήσετε στον μαγικό κόλπο του Κότορ.

Η εκπληκτική πόλη του Κότορ αποτελεί έναν απ’ τους δημοφιλέστερους προορισμούς στο Μαυροβούνιο. Η βενετσιάνικη οχύρωση της, προσφέρει μία εντυπωσιακή πρώτη εικόνα στους επισκέπτες.

Βρίσκεται σε μία ήσυχη γωνία του κόλπου του Κότορ, ένα φυσικό περιβάλλον που δύσκολα σε αφήνει ασυγκίνητο/η. Τα ήρεμα γαλανά νερά σε συνδυασμό με τα κάθετα βράχια των γύρω βουνών αφήνουν μία στενή λωρίδα γης που φιλοξενεί όμορφους οικισμούς, όπως το Herceg Novi και το Perast, που αξίζουν μία στάση ή εκδρομή.

 

Η συνέχεια θα μας βρεί για έναν προορισμό που πάντα θα περνάω απο εκεί.

Το αίμα ακόμα νωπό τα χαλάσματα μαρτυρούν το τρομερό φονικό οι σφαίρες δεν πρόλαβαν να σκουριάσουν κι ειναι εκεί για να μας θυμίζουν τι συνέβη στην Γιουγκοσλαβία!!

Αναφέρομαι στο Μόσταρ της Βοσνίας το οποίο λατρέυω σαν πόλη και με ζουρλαίνει η συνύπαρξη του Ισλάμ με την Ορθοδοξία.

Αλλάχ εσύ Χριστό εγώ!!!!

!

 

 Η πόλη Μόσταρ είναι από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης. Τα πλακόστρωτα δρομάκια, τα πετρόκτιστα σπίτια και η γραφική τοξωτή γέφυρα κάνουν αυτή την πόλη ονειρική και δικαίως αποκαλείται « το διαμάντι» της Βοσνίας.

Το Μόσταρ βρίσκεται στο νότιο τμήμα της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, περίπου 130 χλμ. από το  Σεράγεβο και όχι πολύ μακριά από τα σύνορα με την Κροατία. Το όνομα της πόλης οφείλεται στο κεντρικό αξιοθέατο της πόλης, τη γέφυρα Stari Most και τους πύργους στις άκρες της, που ονομάζονται mostari (φύλακες της γέφυρας).

 

Ιστορία του Μόσταρ:

Η περιοχή του Μόσταρ κατοικήθηκε από τα ρωμαϊκά χρόνια. Στα μεσαιωνικά χρόνια, δύο όχθες του ποταμού Neretva συνδέθηκαν με την ξύλινη γέφυρα. Ο οικισμός βρισκόταν στην εμπορική διαδρομή από την Αδριατική Θάλασσα προς την ηπειρωτική χώρα και αναπτύχθηκε ως τουρκικό διοικητικό κέντρο. Στην εποχή της Γιουγκοσλαβίας, το Μόσταρ αναπτύχθηκε και έγινε μια από τις πιο σημαντικές πόλεις της περιοχής, αλλά η Παλιά Πόλη παρέμεινε η ίδια, με τη γοητευτική της ατμόσφαιρα. Από τον Μάρτιο του 1992 η Μόσταρ βρίσκεται στην ανεξάρτητη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, ωστόσο ήδη δύο μήνες αργότερα, τον Μάιο του 1992, άρχισαν οι τρομερές μάχες του πολέμου στην πατρίδα. Ο πόλεμος τελείωσε το 1995 και ακόμα κι αν ακόμα μπορείτε να δείτε πολλά απομεινάρια από αυτές τις τραγικές στιγμές, το Μόσταρ είναι ένα χαλαρό και ασφαλές μέρος για να επισκεφθείτε.

 

Ένα από τα πιο διάσημα αξιοθέατα του Μόσταρ και της Βοσνίας είναι το Stari Most ή «Παλιά Γέφυρα». Η γέφυρα χτίστηκε από τους Οθωμανούς τον 16ο αιώνα και αποτελεί παράδειγμα τυπικής ισλαμικής αρχιτεκτονικής και εξαιρετικής μηχανικής. Διασχίζει τον όμορφο τιρκουάζ ποταμό Neretva και βρίσκεται στην καρδιά της ιστορικής παλιάς πόλης του Μόσταρ. Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, ωστόσο, η γέφυρα καταστράφηκε από τις κροατικές δυνάμεις, αλλά έκτοτε ξαναχτίστηκε σύμφωνα με τις ακριβείς αρχικές προδιαγραφές της. Από το 2005 είναι Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO και προσελκύει χιλιάδες τουρίστες κάθε χρόνο.

 

Κι αφού το χορτάσαμε όσο μπορούσαμε να το χορτάσουμε σαν μέρος γιατί κάποια μέρη δεν χορταίνονται κι όσες φορές και να πάς είναι σαν την πρώτη φορά βάλαμε πλώρη για την Κροατία και στρίψαμε τις πυξίδες μας βόρεια !!!!

Δαλματικές ακτές λοιπόν….

Η Δαλματία είναι ιστορική περιοχή της ανατολικής Αδριατικής. Σήμερα είναι μία από τις τέσσερις ιστορικές περιοχές της Κροατίας, μαζί με την κυρίως Κροατία, τη Σλαβονία και την Ίστρια. Η Δαλματία είναι μια στενή παραλιακή περιοχή, που εκτείνεται από το νησί Ραμπ στο βορρά μέχρι τον Κόλπο του Κότορ στο νότο.

 

Οι Δαλματικές Ακτές αποτελούν μια ιστορική περιοχή της Αδριατικής. Όμορφες μικρές παραλίες, σμαραγδένια νερά, πολυάριθμα νησάκια, βραχώδεις ασβεστολιθικοί σχηματισμοί, δασωμένα βουνά συνθέτουν το μαγευτικό φυσικό τοπίο. Οι μεσαιωνικές πόλεις με το άψογα διατηρημένο ιστορικό τους κέντρο, τα γραφικά χωριά με τα λιθόστρωτα σοκάκια, η πλούσια πολιτιστική κληρονομιά και το υπέροχο μεσογειακό κλίμα καθορίζουν το πλαίσιο για πανέμορφες ταξιδιωτικές εμπειρίες.

 

Επόμενος σταθμός μας το Split της Κροατίας και το Trogir.

Θα μιλήσουμε παρακάτω για αυτά τα δύο διαμάντια της Κροατίας.

Η διαδρομή δίπλα στην Θάλασσα καθώς ανεβαίνεις την Δαλματία είναι πανέμορφη και αξίζει την επίσκεψη όλο τον χρόνο είτε με αυτοκίνητο είτε με μοτοσικλέτα.

Αφού φτάσαμε λοιπόν στο Trogir για την πρώτη μας διανυκτέρευση στην Κροατία βγήκαμε για εξερέυνηση της πόλης όπως συνηθίζουμε να κάνουμε πάντα σε όλα τα μέρη που επισκεπτόμαστε!!

Το Τρόγκιρ, δεν αποτελεί μόνο το λιμάνι των Δαλματικών Ακτών, αλλά είναι και ένας αγκαίος προορισμός για όσους ταξιδέψουν στην Κροατία. Ανακαλύψτε την μικρή ρομαντική πόλη με τα πλακόστρωτα δρομάκια της, την μεσαιωνική της γοητεία και όλα τα εντυπωσιακά κτίρια που έχει να σας παρουσιάσει.

Γνωρίστε την παραλιακή πόλη, ξεκινώντας τον περίπατο σας από το ιστορικό κέντρο με τις 10 εκκλησιές από τις οποίες ξεχωρίζουν ο Καθεδρικός Ναός της Αγίας Αναστασίας αλλά και ο επιβλητικός πυργωτός ναός του Αγίου Δονάτου. Περάστε από την ιστορική Πύλη

της πόλης και περιπλανηθείτε ανάμεσα στα γραφικά κτίρια με την γοητευτική αναγεννησιακή και μπαρόκ αρχιτεκτονική.

Συνεχίστε την εξερεύνηση του πολιτισμικού κόσμου του Τρόγκιρ, συναντώντας ένα ένα τα πιό σημαντικά αξιοθέατα της πόλης, όπως το περίφημο Κάστρο Καμερλένγκο, τα ανάκτορα του Δούκα και Τσίπικο, την στοά με τις κολώνες που χρονολογείται από τον 15ο αιώνα αλλά και τον μεγάλης ιστορικής σημασίας καθεδρικό ναό του Αγίου Λαυρεντίου.

Φυσικά απολαύστε ατελείωτες βόλτες στον παραλιακό δρόμο της πόλης, γνωρίστε την τοπική αγορά και τιμήστε την παραδοσιακή κουζίνα.

 

Κάστρο και φρούριο του Καμερλένγκο στην Τρογκίρ της Κροατίας το οποίο πρέπει να επισκεφθείτε εάν βρεθείτε στο αρχαιοελληνκό Τραγούριον.

 

Η νύχτα μας βρήκε κουρασμένους να κουτουλαμε στα στενά της παλιάς πόλης και τα μάτια να κλείνουν απο την κούραση και το περπάτημα .

Η επόμενη μέρα θα μας βρει στο Split .

Το Σπλιτ είναι πόλη της Δαλματίας στην Κροατία και άλλοτε σημαντικό λιμάνι της Γιουγκοσλαβίας. Το κλίμα της πόλης είναι μεσογειακό.

 

 

 

Φτάνει με τις Φωτογραφίες απο το Split όμως και ας περάσουμε να πούμε δύο λόγια γι αυτή την υπέροχη πόλη της Κροατίας.

Το Σπλιτ είναι η δεύτερη µεγαλύτερη πόλη της Κροατίας και η µεγαλύτερη των αδριατικών ακτών. Το Σπλιτ, ως ένα δυνατό κράµα ατόφιας µεσογειακής οµορφιάς και αξιόλογης σλαβικής ιστορίας, προτάσσει τη φυσική καλλονή του, αλλά και τα σηµαντικά του αξιοθέατα, κερδίζοντας ολοένα και περισσότερους θαυµαστές στο χρηµατιστήριο του τουρισµού!

 

Το Παλάτι του Διοκλητιανού κατασκευάστηκε στα τέλη του 3ου αι., προκειµένου να µείνει εκεί ο αυτοκράτορας όταν αποφάσιζε να αποσυρθεί. Στη νότια πλευρά των τειχών, που ήταν σχεδόν πάνω στη θάλασσα, υπήρχε µια πύλη η Porta Aenea (Χρυσή Πύλη) την οποία πιστεύεται ότι χρησιµοποιούσαν οι υπηρέτες για την µεταφορά προµηθειών στο παλάτι αλλά και ο αυτοκράτορας όταν χρειαζόταν να έχει πρόσβαση στη θάλασσα. Στην ανατολική πλευρά των τειχών υπήρχε η Porta Αrgentea (Ασηµένια Πύλη) και στη δυτική η Porta Ferrea (Σιδερένια Πύλη). Στο νότιο κοµµάτι εντοπίζονταν τα διαµερίσµατα του αυτοκράτορα και τα θρησκευτικά κτήρια.

Ο καθεδρικός ναός του Σπλιτ είναι το σηµαντικότερο οικοδόµηµα σε ολόκληρο το Παλάτι και πιθανόν ο αρχαιότερος της Ευρώπης. Η Παλιά Πόλη κηρύχθηκε, το 1979, Μνηµείο Παγκόσµιας Κληρονοµιάς λόγω των πολυάριθµων καλά διατηρηµένων έργων αρχιτεκτονικής από όλες τις περιόδους της ιστορίας του.

 

Το Ρολόι της Πόλης βρίσκεται στην κορυφή ενός πύργου (που καταλήγει σε ένα γοτθικό καµπαναριό) και τοποθετήθηκε εκεί τον 15ο αιώνα. Πρόκειται για ένα αρκετά ενδιαφέρον αξιοθέατο, µιας και ο δίσκος του διαιρείται σε 24 τµήµατα, αλλά παραδόξως δεν είναι πολύ δύσκολο στο να διαβάσει κανείς την ώρα.

 

 

 

 

Ο Κύριος Περίπατος

Ο κύριος περίπατος της πόλης, ή η Splitska Riva οι ντόπιοι το λένε, είναι το κέντρο της πόλης. Υπάρχουν τόσα πολλά τραγούδια για αυτό, όπως και για τη Διαδρομή αυτή.

Η πολιτιστική σημασία που κατέχει αυτός ο πεζόδρομος στην ζωή του Σπλίτ και της Κροατίας είναι έντονη.

Ο παραλιακός δρόμος βρίσκεται μπροστά στη θάλασσα και προσφέρει γραφική θέα στο λιμάνι του Σπλιτ. Υπάρχουν περίπου χίλιες διαφορετικές καφετέριες όπου μπορείτε να καθίσετε και να απολαύσετε παγωμένος καφές θαυμάζοντας τις απόψεις.

Το λιμάνι

Το Σπλιτ είναι ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια στοΧώρα. Και ένα από τα πιο πολυσύχναστα. Συνδέει την ηπειρωτική χώρα με τα περισσότερα νησιά της χώρας, και με την Ιταλία επίσης. Το λιμάνι του Σπλιτ είναι ένα μαγευτικό αξιοθέατο – μπορείτε να δείτε δεκάδες σκάφη, πλοία και πλοία.

 

 

Βαλκάνια Βαλκάνια αλλά αφού η Κεντρική Ευρώπη ήταν στα πόδια μας να μην πεταχτούμε μια βόλτα στην Πανέμορφη Σλοβενία και την Λουμπλιάνα που τόσο αγαπώ..

Θα είχαμε την ευκαρία να κάνουμε κάποια περάσματα απο τις Ιουλιανές Άλπεις και να δούμε την Λίμνη Μπλέντ.

Οι πυξίδες λοιπόν ξανακοιτούν τον Βορρά και βάζουμε πλώρη για Σλοβενία και Λιουμπλιάνιτσα.

 

 

Λιουμπλιάνα, η μικρή παραμυθένια πόλη της Κεντρικής Ευρώπης που γοητεύει με την γραφικότητά της

Χτισμένη γύρω από τις καταπράσινες όχθες του ποταμού Λιουμπλάνιτσα και φόντο τις Ιουλιανές Άλπεις, η πρωτεύουσα της Σλοβενίας είναι μια μικρή μαγευτική πόλη, που ακροβατεί με χάρη ανάμεσα στο παλιό και το νέο, συνδυάζοντας μποέμ γοητεία με αέρα αυθεντικής κομψότητας και αρχοντιάς σε κάθε της γωνιά. Με το ένα πόδι στα Βαλκάνια και το άλλο στη Κεντρική Ευρώπη, η Λιουμπλιάνα διαθέτει αρχιτεκτονικά διαμάντια, πράσινη συνείδηση, άπλετες φυσικές ομορφιές, κοσμοπολίτικη και νεανική ατμόσφαιρα, ενδιαφέρουσα καλλιτεχνική πολιτιστική και νυχτερινή ζωή και πλούσια γαστρονομία.

Το ιστορικό κέντρο της πόλης απλώνεται στις δύο πλευρές του ποταμού Λιουμπλάνιτσα, ο οποίος διακόπτεται κάθε τόσο από μικρά, πανέμορφα αρτ νουβό γεφύρια. Πάνω από την παλιά πόλη, στον λόφο στην καρδιά της Λιουμπλιάνας, ορθώνεται το Κάστρο της, μέσα σε καταπράσινο φόντο, στο οποίο καταλήγει η τριπλή γέφυρα Tromostovje, κάτω από την οποία περνούν τα νερά του Λιουμπλιάνιτσα, όπου μπορείτε να έχετε την καλύτερη θέα της πόλης- αν μάλιστα ο καιρός είναι καλός.

Η  ορατότητα φτάνει μέχρι τις σλοβενικές Άλπεις!

Αλλά δεν είναι ούτε ο ποταμός, ούτε το πράσινο της φύσης αυτό που βάζει την υπογραφή στον χαρακτήρα της πόλης: Είναι η αρχιτεκτονική της, που την μεταμορφώνει σε μια από τις πιο κομψές ίσως πρωτεύουσες της Κεντρικής Ευρώπης και όχι μόνο.

 

 

Διάσημη είναι και η «γέφυρα του δράκου», τα άκρα της οποίας στολίζονται από τα αγάλματα τεσσάρων δράκων, που μοιάζουν με ακοίμητοι «φρουροί» της πέτρινης κατασκευής!

Ο δράκος είναι το κατ’ εξοχήν σύμβολο της πόλης.

 

Κλειδώστε τον έρωτα σας σε αυτήν την παραμύθενια πόλη .

 

Για τους ρομαντικούς έιναι η λεγόμενη «Γέφυρα του Χασάπη» [the Butchers’ Bridge] στη Λιουμπλιάνα, που συνηθίζεται οι ερωτευμένοι να κρεμούν και να κλειδώνουν λουκέτα – με χαραγμένα τα αρχικά ονόματά τους – και να πετούν τα κλειδιά στο ποτάμι!

Σύμβολο… ότι ο έρωτάς τους δε θα τελειώσει ποτέ.

Ακόμα και τα ταξίδια, υπό το μαγικό πρίσμα του έρωτα, μοιάζουν δαφορετικά.

 

 

 

 

Αχ αυτός ο χρόνος…..

Ο χειρότερος εχθρός μας, μας κυνηγάει στα ταξίδια αδυσώπητα  και δεν μας αφήνει να ησυχάσει η ψυχούλα μας και το ταξιδιωτικό μας δαιμόνιο..

Ήδη είχαν περάσει δύο μέρες και ο χρόνος μας πίεζε να φύγουμε απο την Πανέμορφη Λιουμπλιάνα και την μαγευτική Σλοβενία.

Ο καιρός συνέχιζε να μας χτυπά αλύπητα με βροχή και με κρύο το οποίο δεν μας πτοούσε στο αυτοκίνητο και χίλιες φορές έλεγα στον εάυτο μου μπράβο για την επιλογή του αυτοκινήτου σε αυτό το ταξίδι μας!!!

Το πλάνο του ταξιδιού μετά την Λιουμπλιάνα είχε στο πρόγραμμα ανάβαση στην λίμνη Μπλέντ και στη συνέχεια πέρασμα απο τις Ιουλιανές  Άλπεις και η συνέχεια θα μας έβρισκε στα Αυστριακά πάσα των Άλπεων και διανυκτέρευση στο Χάλστατ της Αυστρίας.

Το θερμόμετρο έδειχνε 9 βαθμούς την Λιουμπλιάνα και ο καιρός στις Άλπεις έδειχνε -2 και χιόνι..

Σε καμία περίπτωση δεν θα έβαζα το ταξίδι μας σε κίνδυνο και δεν είχα σκοοπό να ταλαιπωρηθώ και να βάζω αλυσίδες στις Άλπεις…

Ο καλός ο καπετάνιος άλλωστε στην φουρτούνα φαίνεται και στην αλλαγή ρότας!!!

Και παίρνω την απόφαση να στρίψω τις Πυξίδες Ανατολικά αυτή την φορά και να κινηθούμε προς Ουγγαρία και να Βρεθούμε στην Πανέμορφη Βούδα – Πέστη / Βουδαπέστη.

 

 

Η Βουδαπέστη είναι ένα πραγματικό μαργαριτάρι το οποίο χωρίζεται στη μέση από το Δούναβη. Η μια πλευρά ονομάζεται Βούδα και η άλλη Πέστη. Μια μαγευτική και συνάμα εντυπωσιακή πόλη που θα σου αποτυπωθεί ανεξίτηλη στη μνήμη

.Η Βουδαπέστη, η οποία είναι η πρωτεύουσα της Ουγγαρίας,

 

Ουγγαρία: τα σημαντικότερα αξιοθέατα της Βουδαπέστης.

Προμαχώνας των Ψαράδων

Είναι ένα από τα σημαντικότερα και πιο δημοφιλή αξιοθέατα της Βουδαπέστης. Από το συγκεκριμένο σημείο μπορείς να δεις σχεδόν όλη τη Βουδαπέστη και να αγναντέψεις για ώρες το Δούναβη. Είναι το καταλληλότερο μέρος για φωτογραφίες. Ακριβώς δίπλα θα συναντήσεις και την εκκλησία του Ματθαίου.

Buda Castle Hill

Ακολουθώντας το δρομάκι που βρίσκεται στην πλατεία του Προμαχώνα των Ψαράδων, θα φτάσεις στον Buda Castle Hill. Εκτός από τη μαγική θέα που προσφέρει, θα δεις πολλά ιστορικά κτίρια, όπως το Κάστρο της Βουδαπέστης που στεγάζει πλέον την Εθνική Πινακοθήκη της Ουγγαρίας, πολλές κατοικίες μπαρόκ αρχιτεκτονικής, αλλά και μνημεία από την εποχή της Αυτοκρατορίας των Αψβούργων! Από εκεί κατεβείτε είτε με τις σκάλες είτε με το ασανσέρ στους κήπους του κάστρου.

Κτίριο του Ουγγρικού Κοινοβουλίου

Είναι το μεγαλύτερο κτίριο στη Βουδαπέστη και η όψη του θα σε καταπλήξει. Ένα πραγματικό αριστούργημα το οποίο όσες ώρες και να το κοιτάει το μάτι σου θα δυσκολευτεί να το συλλάβει. Εσωτερικά υπάρχουν 691 δωμάτια και 242 αγάλματα στους τοίχους. Η περιήγηση σου στα ενδότερα του κοινοβουλίου κρίνεται επιβεβλημένη και δε πρέπει σε καμία περίπτωση να τη χάσεις.

 

 

 

 

 

 

 

 

Ο Δούναβης  ο Δάννουβις των Βυζαντινών ή Δανούβιος και Ίστρος ο Τούνα των Τούρκων είναι, μετά τον Βόλγα, ο δεύτερος μεγαλύτερος ποταμός της Ευρώπης και 29ος του κόσμου.

 Θεωρούμενος διεθνής υδάτινος δρόμος, ο Δούναβης έχει τις πηγές του στην πόλη Ντοναουέσινγκεν, που βρίσκεται στον Μέλανα Δρυμό της Γερμανίας, στη συμβολή των ποταμών Μπρίγκαχ και Μπρεγκ. Ο Δούναβης ρέει έπειτα προς τα ΝΑ για 2.872 χλμ. διασχίζοντας τέσσερις πρωτεύουσες χωρών της κεντρικής Ευρώπης προτού εκβάλει στον Εύξεινο Πόντο μέσω του Δέλτα του σε Ρουμανία και Ουκρανία.

Κάποτε μακροχρόνιο σύνορο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ο ποταμός περνάει ή αγγίζει τα σύνορα δέκα ευρωπαϊκών χωρών.

 

Αξίζει να κάνουμε μια αναφορά στις γέφυρες της Βουδαπέστης οι οποίες είναι 8 στο σύνολο η μια πιο εντυπωσιακή απο την άλλη και να αναφερούμε στον Έλληνα  Γεώργιο Σίννα.

Γεώργιος Σίνας

Ο γιος του Σίμων Σίνα γεννήθηκε στις 20 Νοεμβρίου του 1783 στη Νύσσα όπου είχε βρει καταφύγιο ο πατέρας του. Ορφανός από μητέρα, μεγαλωμένος φτωχικά στη κουνιάδα του πατέρα του, όταν έγινε οχτώ χρονών αποδήμησε στη Βιέννη. Εκεί ολοκλήρωσε τις βασικές ελληνικές σπουδές του και έμαθε ξένες γλώσσες. Στα είκοσί του όμως ρίχτηκε κι αυτός στο εμπόριο στο πλευρό του πατέρα του. Η συνύφανση πατέρα και υιού κατά την κοινή τους δράση στον οικογενειακό εμπορικό οίκο υπήρξε απόλυτη.

Μετά το θάνατο του πατρός του, ο Γεώργιος Σίνας ανέλαβε εξ ολοκλήρου την επιχειρηματική κληρονομιά καθώς έπεσε πάνω του ολόκληρο το βάρος της διεύθυνσης του οίκου. Το ήθος και η τιμιότητα στις συναλλαγές του απέκτησαν τέτοια φήμη που η ουγγρική λέξη “guruk” που χρησιμοποιούταν για να δηλώσει τον Έλληνα κατέληξε να δηλώνει τον τίμιο έμπορο. Το επιχειρηματικό του δαιμόνιο τόσο πολύ εκτιμήθηκε από τους εμπόρους της Βιέννης, ώστε το 1823 τον ανακήρυξαν ισόβιο πρόεδρο του εμπορικού τους συλλόγου.

Ο Γεώργιος Σίνας εκτός από το εισαγωγικό και εξαγωγικό εμπόριο επέκτεινε τις δραστηριότητες του και σε άλλες εμπορικές και βιομηχανικές επιχειρήσεις με εκπληκτικά αποτελέσματα.. Υπήρξε ιδρυτής μεγάλων νηματουργείων στη Βιέννη, εισήγαγε πρώτος την καλλιέργεια καπνού στην Αυστρία, ενώ ανέλαβε την κατασκευή του σιδηροδρομικού δικτύου, γι’ αυτό και θεωρείται πατέρας των σιδηροδρόμων της Βαλκανικής. Επίσης ως εφοπλιστής αναβάθμισε σημαντικά την ατμοπλοΐα στον ποταμό Δούναβη. Αργότερα ως τραπεζίτης έγινε πιστωτής όχι μόνο μεγάλων επιχειρήσεων αλλά και δανειστής κυβερνήσεων και αυτοκρατοριών. Λόγω της τραπεζικής του οξυδέρκειας χαρακτηρίστηκε ως η «Πυθία του Χρηματιστηρίου της Βιέννης».

Το αντίπαλο δέος των τραπεζικών του επιχειρήσεων ήταν η οικογένεια Rothschild που αν και αρχικά ανταγωνιστές, οι περιστάσεις τους οδήγησαν να εμφανιστούν αργότερα ως εταίροι κοινοπραξιών σε πολλές επενδύσεις, χορηγήσεις δανείων και σε διάφορες μεγάλες εταιρίες. Αξίζει να σημειωθεί πως και οι δύο οικογένειες διαφύλαξαν την εθνοπολιτισμική τους ταυτότητα μένοντας απολύτως προσηλωμένοι στη φυλετική ενδογαμία και στη θρησκεία (ισραηλιτική και ορθοδοξία αντιστοίχως).

Ο Γεώργιος Σίνας υπήρξε βαθιά φιλάνθρωπος και στράφηκε προς την αγαθοεργία. Φάνηκε εξαιρετικά γενναιόδωρος προς τη θετή του πατρίδα. Βοήθησε όσο κανένας άλλος στην ίδρυση της Εθνικής Τράπεζας της Αυστρίας, δώρισε μεγάλα ποσά για την ανόρθωση της Αυστριακής οικονομίας μετά τον πόλεμο, ενώ ίδρυσε το Πολυτεχνείο της Βιέννης το οποίο και προικοδότησε αδρά. Παράλληλα συνέβαλε οικονομικά στην ανέγερση του μεγάρου της Ακαδημίας των Επιστημών της Πέστης. Ήταν ο άνθρωπος που κατά την περίοδο 1840-1849 θεμελίωσε την περίφημη γέφυρα των Αλυσίδων (375 μέτρων), την πρώτη πέτρινη κρεμαστή γέφυρα που ένωνε τη Βούδα με την Πέστη, δημιουργώντας ουσιαστικά τη Βουδαπέστη. Γενικά σε κάθε ατύχημα που συνέβαινε στην Αυστρία, ο Γεώργιος Σίνας βρισκόταν αρωγός για την αποκατάσταση όσων είχαν υποστεί ζημίες. Ως ένδειξη ευγνωμοσύνης οι Αυστριακοί εξέλεξαν τον Γ. Σίνα πρώτο από τους δέκα διευθυντές της Εθνικής Τράπεζας της Αυστρίας, θέση που διατήρησε για 25 συναπτά έτη. Το 1838 περιελήφθη, όπως στο παρελθόν κι ο πατέρας του, στον κατάλογο των ευγενών της Αυστρίας αφού του απενεμήθη ο τίτλος του βαρόνου.

Η γέφυρα των Αλυσίδων ή γέφυρα Σέτσενι

είναι κρεμαστή γέφυρα η οποία εκτείνεται πάνω από τον Δούναβη και ενώνει την Βούδα με τη Πέστη, τη δυτική και την ανατολική πλευρά της Βουδαπέστης. Όταν άνοιξε το 1849 ήταν το πρώτο μόνιμο πέρασμα επί του Δούναβη στην Ουγγαρία.

 

Η Πλατεία Ηρώων   είναι η μεγαλύτερη και πιο σημαντική πλατεία της Βουδαπέστης. Βρίσκεται στη 14η περιοχή, και με τη στενότερη έννοια δηλώνει το Μνημείο της Χιλιετίας.

Η Πλατεία Ηρώων μαζί με τη λεωφόρο Αντράσυ που καταλήγει σε αυτή έχει κηρυχθεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.

 

 

 

 

Κι εδώ ήρθε η ώρα να σας αφήσω και να μην σας κουράζω με τα δικά μου γραφόμενα αλλά να σας προτρέψω να ταξιδέψετε και να γυρίσετε πιο πλούσιοι απο ένα ταξίδι σας και να ακούσω τις λεπτομέρειες και τις παρατηρήσεις σας για τί το κάθε μάτι έχει την δική του οπτική γωνία και βλέπει λεπτομέρειες που δεν βλέπει ο καθένας μας..

Αλλωστε το καλύτερο ταξίδι είναι το επόμενο!!!

Με δύο πράγματα μπορούμε να γίνουμε πιο πλούσιοι σε αυτόν τον ντουνιά !!!

Είτε με το διάβασμα είτε με το ταξίδι μας.

Σας έυχομαι καλούς δρόμους και καλά ταξίδια .

 

Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση του δικού μας οδοιπορικού στα Βαλκανία .

Γεώργιος. Ζ .Τσιούμας

Θεοδοσία .Ζ . Πιτένη

 

magelanos.gr

 

 

 

 

 

 

 

 

Οδοιπορικό στα στενά του Νέστου / October 2022

Καλησπέρα σας φίλοι και φίλες του Magelanos.gr

Να σας συστήσω τον καρδιακό μου φίλο και συνάδερφο Κυριάκο Μιχαλέλη – Κούλης.

Με αυτόν ανοίγει και το συγκεκριμένο οδοιπορικό στα στενά του Νέστου!! Με τον Κούλη είμαστε συναδέλφοι και 15 χρόνια φίλοι έχωντας την ίδια αγάπη για τις μοτοσικλέτες και τα ταξίδια ανά την Ελλάδα μας.

Δεν χάνουμε ευκαρία όποτε μας δίνεται η ευκαρία να βρεθούμε στον δρόμο εξερευνώντας την πανέμορφη Ελλάδα. Ας μπούμε όμως στο οδοιπορικό και θα τα πούμε παρακάτω τα υπόλοιπα. Μόλις έχω γυρίσει απο Καβάλα  καθώς είχαμε το  τριήμερο των Εκλογών της ΜΟΤΟΕ της Ομοσπονδίας Μοτοσικλετιστών Ελλάδας και συνάμα το τριήμερο Moto Tours of Nations μια γιορτή μοτοσικλέτας την οποία είχε διοργανώσει η ΜΟΤΟΕ μαζί με την FIM στην οποία είχα παρει μέρος μαζί με άλλλες 300 μοτοσικλέτες απο την υπόλοιπη Ευρώπη.

Χτυπάει το τηλέφωνο και είναι ο Κυριάκος..Έχω μια ιδέα Γιώργο!!

Να φύγουμε στο 4μέρο ρεπό μας για Θράκη..Μα του απαντώ μόλις γύρισα ρε Κυριάκο απο Καβάλα…

Ε και μου απαντά…

Δεν άργησα να πω το ναί και βρισκόμαστε Σάββατο πρωί στον δρόμο να οδηγούμε προς Κοζάνηαπο Αθηνα  καθως θα κάναμε πρώτη  διανυκτέρευση στο σπίτι μου στην Κοζάνη .

 

Η φωτογραφία  με την αγαπημένη μου μπουμπού είναι στην Σαλαμίνα τραβηγμένη 6 η ώρα το πρωί καθώς πήγαινα να βρώ τον Κυριάκο για αναχώρηση  με τρομερή χαρά!!

 

Ο δρόμος μας βρίσκει να οδηγούμε όλο το επαρχιακό δίκτυο μέχρι και την Καλαμπάκα ανεβαίνοντας απο Μπράλο στη συνεχεία τον Δομοκό για στρίψιμο.

Στην Καλαμπάκα έχουμε σταματήσει για βενζίνη και ο Κυριάκος προτείνει μια καινούρια διαδρομή για Κοζάνη απο αυτήν που επιλέγουμε συνήθως.

Η πεπατημένη μας είναι ο Βενέτικος και τα Γρεβενά… Μου εξηγεί όμως οτι βλέπει μια άλλα διαδρομή μέσω Βερδικούσιας η οποία σε ρίχνει στην Εθνική οδό Κοζάνης  – Λάρισας στο ύψος του Μεταξά και αποφασίζω να τον ακούσω και όπως αποδείχτηκε πολύ καλά έπραξα γιατί ειχε δίκιο…

 

Στον δρόμο για Βερδικούσια

 

 

Καμβούνια Όρη

 

 

Στην κεντρική πλατεία της Βερδικούσας

 

Απολάυσαμε εναν πολύ νόστιμο καφέ μιας και η κούραση είχε αρχίσει να βγαίνει και αφού ήπιαμε νερό απο την πηγή στο χωριό συνεχίσαμε για Κοζάνη μέσω Αιανής.

 

Σταματήσαμε στην Αιανή Κοζάνης να δούμε φίλους απο τα παλιά και να πιούμε μια μπυρίτσα να ξεδιψάσουμε μιας και ήμασταν 20 χλμ απο Κοζάνη κι είχαμε φτάσει..

Ο Κούλης εδώ πλανάρει χάρτες για την αυριανή διαδρομή!!!!

Δεν του χαλάω χατίρι κι ούτε αυτός σε εμένα και σε όλα τα ταξίδια μας μιλάμε με τα μάτια και αυτό είναι που κάνει το ταξίδι μας ευχάριστο και γυρνώντας πίσω έχουμε να θυμόμαστε μόνο όμορφε θύμησες!!!

 

Εδώ να τονίσω πως ο Κυριάκος είναι ο μόνος σύντροχος με τον οποίο ταξιδέυω παρέα μιας και είναι γνωστό ότι προτιμώ την μοναξιά στα ταξίδια μου, αλλά με τον Κούλη είναι αλλιώς…..Είμαι ο εαυτός μου και δεν με περιορίζει σε κάτι το ταξίδι μαζί του και γι’ αυτό τον αγαπώ και τον έχω επιλέξει σαν παρέα και σύντροχο!!!

Είναι πολυ σημαντικό να μην κάνουμε πράγματα απο Υποχρέωση και Πρέπει και να τα κάνουμε απο την καρδούλα μας!!

 

Η νύχτα θα μας βρεί στο σπίτι μου στην Κοζάνη όπου η γυναίκα μου η Σίσσυ μας περίμενε με κάτι πολύ ωραία μπιφτέκια στον φούρνο.Αφού φάγαμε ξαπλώσαμε νωρίς γιατι η αυριανή ημέρα θα μας έβρισκε κάπου στην Δράμα!!!!

Νωρίς το πρωί μίζα την Κυριακή και ακολουθώντας την παλιά Εθνική μέσω Καστανιάς και Παναγίας Σουμελά μιας εκπληκτικής διαδρομής με πολύ στρίψιμο και πολύ πράσινο απο το όρος Βέρμιο βρεθήκαμε στην Θεσσαλονίκη…

Εκεί παράπλευρα με την Εθνική έναν δρόμο επαρχιακό αλλά οχι ιδιαίτερο μέσα στα βαμβάκια αρχίσαμε να βλέπουμε ταμπέλες για Κιλκίς. Διανυκτέρευση δεν είχαμε κάπου συγκεκριμένα αλλά να ζυγώσουμε όσο το δυνατόν πιο κοντά στον Έβρο.

Αφήσαμε πίσω μας το Κιλκίς και το τιμόνι μας έδειχνε ανατολή με προορισμό την Λίμνη της Δοιράνης.

Έναν εκπληκτικό Υδροβίοτοπο

Η Λίμνη Δοϊράνη είναι διασυνοριακή, ιχθυοτρόφος λίμνη και σπουδαίος υγροβιότοπος στα σύνορα της Ελλάδας με τη Βόρεια Μακεδονία. Το όνομά της προέρχεται πιθανώς, από τους αρχαίους Δόβηρες, που ήταν Παιονικό φύλο, εγκατεστημένο στην περιοχή.

 

Στην συνέχεια θα κινηθούμε προς Δράμα περνώντας απο τις Πανέμορφες Σέρρες δυστυχώς δεν κάναμε στάση δεν μας έβγαινε ο χρόνος.

Άχ αυτός ο χρόνος κάθε φορά…..

Και στη συνέχεια μέσω επαρχιακού δικτύου Δράμας περάσαμε απο το Λίμνη Κερκίνης και είδαμε τα νεροβούβαλα και στη συνέχεια μεσω Άνω Βροντούς – Κάτω Βροντούς πολύ πατάτα ρε παιδί μου σε αυτά τα χωριά βρεθήκαμε στο Ινδικό χωριό…..

 

Γι’ αυτό το χωριό θα σας μιλήσει ο Κυριάκος..

Ο αγαπημένος μου φίλος έχει την τάση να ανοίγει δρόμους..Έβλεπε λοιπόν ενα γεφύρι των παππάδων το οποίο το GPS το έδινε σαν δρόμο κανονικά, με προορισμό την Δράμα για διανυκτέρευση!!

Αλλα δρόμος δεν υπήρχε γιατί το είχε καλύψει ο Νέστος!!!!

 

Ποταμός Νέστος

 

Θα βρεθούμε λοιπόν σε ένα ορεινό χωριό στα βουνά της Δράμας στην Αχλαδομηλιά στα σύνορα με την Βουλγαρία στο αριστέρο μας χέρι να είναι μια ανάσα!!!

Εκεί λοιπόν συναντήσαμε μόνο αγελάδες πάχυνσης Λιμουζίν και έναν κάτοικο..Όλο το χωριό ψυχή πουθενά.Μόνο τα χαριτωμένα τετράποδα να βόσκουν μέσα στο χωριό παντού.

Δυστυχώς ακόμη και μέσα στα μνήματα!!!

Ο Κούλης μάλιστα δέχτηκε και επίθεση και ευτυχώς ήταν σε ετοιμότητα και πρόλανε να πάρει την Λόλα αλλιώς η Λόλα θα δεχόταν bulling απο ένα δαμάλι που την γλυκοκοιτούσε.

Λόλα είναι το όνομα της μηχανής του Κυριάκου.

Ευτυχώς βρέθηκε αυτός ο κύριος να μας πεί ότι ο δρόμος δεν περνάει μιας και τον έχει σκεπάσει το νερό και έχει πολύ λάσπη και με τις μηχανές μας δεν θα περνούσαμε.

Να είναι καλά και τον ευχαριστούμε πολύ!!!

Επειδή είχε νυχτώσει γυρίσαμε πίσω και πήραμε τον δρόμο για Δράμα για να βρούμε ένα ξενοδοχείο για ύπνο.

Στην διαδρομή μας πέσαμε πανω σε ένα πολύ ωραίο χωριό τον Βώλακα Δράμας.

Ένα χωριό το οποίο ασχολείται με την εξόρυξη μαρμάρων…Μια περιοχή μόνο νταμάρια με μάρμαρα..

Πολλά Μάρμαρα!!!!!

Ευτυχώς βέβαια γιατί έτσι έχει κρατήσει όλο τον νέο κόσμο και δεν ήρθαν σαν κι εμάς τους Αθηνέζους να ζήσουν την Dolce Vita των Αθηνών………

Στον Βώλακα βρήκαμε μια πάρα πολύ όμορφη πανσιόν για ύπνο όπου κάτω απο τα δωμάτια λειτουργούσε και ταβέρνα..Μια χαρά το λοιπόν!!

Αφήσαμε τα πράγματα μας κάναμε ένα μπάνιο και κατεβήκαμε για φαγητό μιας και η πείνα μας μεγάλη απο το πρωί!!

Φάγαμε δυο εξαιρετικές μοσχαρίσιες μπριζόλες απο εκείνα τα λιμουζίν που σας έγραφα πιο πάνω και βγήκαμε μια βόλτα στο χωριό για περπάτημα.Αρκετός κόσμος έξω στις καφετέριες έβλεπε ποδόσφαιρο και μια ωραία επαρχίωτικη ησυχία απο αυτές που αγαπώ επικράτουσε!!!

Το πρωινό  μετά τον Βώλακα θα μας βρεί στον δρόμο για το Φράγμα Θησαυρού και στην συνέχεια για τα στενά Νέστου.

 

 

Στα ορεινά της Δράμας, εκεί που η φύση έχει τη δυνατότητα να προσφέρει στον επισκέπτη τις αυθεντικότερες εικόνες ενός ισχυρά παρθένου χαρακτήρα, η παρέμβαση του ανθρώπου, ίσως και για μια από τις ελάχιστες φορές της, έχει καταφέρει να συνυπάρξει ορμονικά με αυτήν και να εντυπωσιάσει με το αποτέλεσμα το οποίο έχει δημιουργήσει.

 

 

Φράγμα Θησαυρού: Το μεγαλύτερο λιθόρριπτο φράγμα της Ελλάδας και των Βαλκανίων

Στα ορεινά της Δράμας, εκεί που η φύση έχει τη δυνατότητα να προσφέρει στον επισκέπτη τις αυθεντικότερες εικόνες ενός ισχυρά παρθένου χαρακτήρα, η παρέμβαση του ανθρώπου, ίσως και για μια από τις ελάχιστες φορές της, έχει καταφέρει να συνυπάρξει ορμονικά με αυτήν και να εντυπωσιάσει με το αποτέλεσμα το οποίο έχει δημιουργήσει.

 

Το πρώτο από τα δύο, το επονομαζόμενο “Φράγμα της Πλατανόβρυσης” αποτελεί το πρώτο φράγμα από κυλινδρούμενο σκυρόδεμα για την παρασκευή του οποίου χρησιμοποιήθηκε ως βασικό υλικό η ιπτάμενη τέφρα των θερμοηλεκτρικών σταθμών της Πτολεμαΐδας, επιτυγχάνοντας έτσι μεγάλα οικονομικά οφέλη στη ΔΕΗ και σημαντικά περιβαλλοντικά οφέλη στο φυσικό τοπίο της περιοχής, ενώ η πρωτοποριακή αυτή κατασκευή, συγκρατεί στην τεχνητή λίμνη που δημιουργήθηκε μια ποσότητα νερού της τάξης των 90.000.000 κυβικών μέτρων. 
Εκεί λοιπόν μας γεννήθηκε και των δύο η εξής ερώτηση??
Πως είναι δυνατόν να ιδιωτικοποιείς σαν κυβέρνηση  την ΔΕΗ και τι ακριβώς πουλάς όταν την πουλάς σε μερίδια στους μετόχους?
Πουλάς τα χιλιάδες χιλιόμετρα δικτύου
Πουλάς τα νερά των Υδροηλεκτρικών
Πουλάς τους ΑΗΣ
Πουλάς τον λιγνίτη της Δυτικής Μακεδονίας μην έχοντας τον εκτιμήσει σε ποσότητες
Με συγχωρείτε γι’ αυτην την παράγραφο αλλά ήταν ερωτήματα που μας γεννηθήκαν όταν βρεθήκαμε σε αυτή την μαγεία της φύσης!!!!!
Ξανά στον δρόμο λοιπόν και βούρ για πατσά….Ε συγνώμη βούρ για τα στενά του Νέστου ήθελα να πω.
Ανεβαίνοντας για τα στενά του Νέστου

 

Στενά Νέστου /  Ο δρόμος που χάραξε στα άγρια βουνά ο γιός του Ωκεανού!!

 

 

O Νέστος, το ποτάμι που αποτελεί το φυσικό σύνορο ανάμεσα σε δύο νομούς, της Καβάλας και της Ξάνθης, και σε δύο περιοχές -της Μακεδονίας και της Θράκης-, έχει συνολικό μήκος 234 χλμ., πηγάζει από την οροσειρά της Ρίλα στην κεντρική Βουλγαρία και εισχωρεί στη χώρα μας καλύπτοντας 134 χλμ., για να εκβάλει στο Θρακικό Πέλαγος. Το δε Δέλτα του Νέστου αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους υγρότοπους σε ευρωπαϊκό έδαφος -κατατάσσεται ανάμεσα στους πέντε πρώτους-, καθώς διαθέτει τέσσερα διαφορετικά οικοσυστήματα και πολλούς βιότοπους.

 

Απο εκεί αφού αγναντέψαμε για αρκετή ώρα τα στενά του Νέστου και χαιρόμασταν με τις ωραίες γωνιές της πατρίδας μας πήραμε τον δρόμο της επιστροφής προς τις κοντινότερες πόλεις δίχως πάλι να ξέρουμε που θα κοιμηθούμε.

 

 

Στο χωριό Τοξότες ( Πομακοχώρι ) μόλις έχουμε κατέβει απο τα στενά του Νέστου στάση για καφέ και ξεκούραση.

 

 

Κομοτηνή λοιπόν μας έβγαλε η Πυξίδα του Κυριάκου και δεν χάσαμε την ευκαρία να κάνουμε μια βόλτα στην παλιά πόλη και στο τζαμί της πόλης!!

 

 

 

 

 

 

 

Στο Σπαθί

 

Οι φιλίες είναι αυτές που ομορφαίνουν την ζωή μας..

Γειά σου Κουλάκο λεβεντιά!!

 

 

Στην Κομοτηνή δεν έχασα την ευκαρία να βρεθώ με την πολύ καλή μου φίλη και γενικό γραμματέα της ΜΟΤΟΕ την κυρία Ιώαννα Πουρνάρα και να συζητήσουμε διάφορα θέματα της  Ομοσπονδίας μας ΜΟΤΟΕ.

 

Για φαγητό με την Γ.Γραμματέα της ΜΟΤΟΕ

 

 

Έτσι όπως ο Τσώρτσιλ και ο Λένιν κρατούσαν σημειώσεις σε μια χαρτοπετσέτα έτσι και γω κρατούσα σημειώσεις πάνω στο τραπεζομάντηλο για τις δράσεις της ΜΟΤΟΕ και τις δικές μου σαν Έφορος Τουρισμού στην Ομοσπονδία ΜΟΤΟΕ.

Σημειώσεις δικές μου  εν Κομοτηνή πάνω σε τραπεζομάντηλο οι οποίες αφορούν την ΜΟΤΟΕ και τις επόμενες δράσεις μου ως έφορος τουρισμού στην ΜΟΤΟΕ.

 

 

Ήταν 9 Οκτωβρίου 1944, όταν πάνω σ΄ αυτό το χαρτί της φωτογραφίας σε μια χαρτοπετσέτα καθορίστηκε η τύχη της Ελλάδας, αν θα μετατραπεί ή όχι σε κομμουνιστική χώρα.

Την ημερομηνία αυτή συναντήθηκαν στη Μόσχα ο Στάλιν με τον Τσώρτσιλ και κατέληξαν στη συμφωνία των «ποσοστών» ή της «χαρτοπετσέτας», σχετικά με τη διαίρεση της νοτιοανατολικής Ευρώπης σε σφαίρες επιρροής. Λίγους μήνες αργότερα η συμφωνία επισφραγίστηκε στη Γιάλτα .

 

Και έτσι φίλες και φίλοι του magelanos.gr μας πηρε το βρλαδυ στην Κομοτηνή να συζητάμε θέματα της Ομοσπονδίας μας ΜΟΤΟΕ και αργά το βράδυ αφου χαιρετήσαμε την Ιωάννα πήγαμε για ύπνο με τον καλό μου φίλο Κυριακο γιατί την επόμενη μας περίμεναν 880 χλμ Εθνικής προκειμένου να γυρίσουμε σπίτι μας στην Αθήνα.

 

Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση του ταξιδιωτικού μας στο magelanos.gr στην υπέροχη Θράκη – Ανατολική Ελλάδα.

 

Γεώργιος. Ζ . Τσιούμας – magelanos.gr

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Διασχίζοντας τον δρόμο του Μεταξιού δίπλα στον Ευφράτη ποταμό.

Anatolia – Turkey 2022.
🇬🇷🇹🇷🇬🇷🇹🇷🇬🇷🇹🇷🇬🇷🇹🇷🇬🇷
Καθώς είχα ξεκινήσει την επιστροφή μου τον Ιούλιο από το μακρινό μου ταξίδι στο Nordkapp της Νορβηγίας ήδη είχε μπει μέσα μου το δαιμόνιο του επόμενου ταξιδιού μου.

Ο σχεδιασμός της Τουρκίας έγινε καθ οδόν γυρνοντας από τις χώρες της Βαλτικής. Ενώ βολταριζα στο Πανέμορφο Ταλίν της Εσθονίας και στην Ρήγα εμένα το μυαλό μου ήδη βρισκόταν στην Ανατολή και στα βάθη της Ευρασιας.

 

Έτσι κι έγινε.

Ανοίχτηκαν οι χάρτες επέλεξα την διαδρομή η οποία θα με οδηγούσε στα Βάθη της Τουρκίας και της Ανατολής και το ταξίδι σχεδιαστικά και στα χαρτιά ήταν έτοιμο.
Η λαχτάρα μεγάλη και η προσμονή δεν με άφηνε να χαρώ την επιστροφή μου από την Πανέμορφη Πολωνία και την τόσο Μαγευτική Σερβία.
Σας λέω είχε φώλιασε τόσο πολύ μέσα μου που ενώ ήμουν στην Κρακοβία και θαύμαζα την υπέροχη αρχιτεκτονική της εγώ έβλεπα τζαμιά και μιναρεδες μπροστά μου.

Η Διαδρομή που επέλεξα ήταν η εξής.
Η μετάβαση μας στην Τουρκία θα γινόταν με πλοίο από τον Πειραιά προς την Χίο και από την Χίο με μικρότερο πλοίο στο Τσεσμέ στα Παράλια της Γειτονικης μας χώρας.
Η γυναίκα μου Sissi Piteni είχε αρχίσει να προετοιμάζει τα πράγματα μας και οι ερωτήσεις πολλές..
Γιωργο σίγουρα θα είναι όμορφο το ταξίδι μας??
Ένα ταξίδι πάντα είναι όμορφο.
Γιώργο θα είμαστε ασφαλείς με όλα Αυτα που γίνονται και ακούγονται?
Σε όλα έλεγα ναι για να την καθησυχάσω γιατί μέσα μου κάτι μου έλεγε ότι όλα θα πάνε πρίμα στην γείτονο χώρα και γυρνοντας θα έχει απαντηθεί και η κάθε αμφιβολία που και οι δύο μας είχαμε.

Έτσι λοιπόν πήραμε το πλοίο από Πειραιά για Χίο με αναχώρηση στις 22 : 45 μμ προκειμένου ύστερα από 9 ώρες περιπου να βγούμε στην Χίο νωρίς τα ξημερώματα για να μπορέσουμε να πάρουμε το πρώτο πρωινό για Τσεσμέ το οποίο δρομολόγιο ξεκινάει στις 08 : 00.

Αφου λοιπόν όλα πήγαν κατ ευχήν στις 09 : 00 το πρωί βρισκόμασταν στην Τουρκία.
Τσεσμέ η πρώτη μας στάση υποχρεωτική προκειμένου να ολοκληρωθεί ο έλεγχος των διαβατηρίων μας.
Οι γείτονες μας ευγενικοτατοι και από την πρώτη στιγμή το πρώτο βήμα στην χώρα τους ένιωσα τόσο οικεία τόσο άνετα λες και βρισκόμουν στην Ελλάδα.
Εδώ να σημειωθεί πως αυτό το οποίο θα δώσεις στον άλλον αυτό θα εισπράξεις.

Εάν είσαι εσύ θετικός και με καλή διάθεση υποχρεώνει και τον άλλον να είναι ευγενικός και όμορφος απέναντι σου.
Εαν είσαι όξινος και κακοπροαιρετος θα είναι ανάλογη και η αντιμετώπιση σου.

Και να μάστε….
Η πορεία μας για την πρώτη μας ημέρα είναι από το Τσεσμέ προς την Σμύρνη την Έφεσο και η διανυκτερευση μας θα γίνει στην Αλικαρνασσο – Bodrum.

Ξεκινώ την οδήγηση μου επιφυλακτικός ως προς τα όρια ταχύτητας και ως προς τους άλλους οδηγούς για να εγκληματιστω και να δω την συνέχεια.
Ολα πάνε τέλεια και σε λίγη ώρα βρισκόμαστε στην Σμύρνη.

Τι να πρωτογραψω και τι να διηγηθώ σε δύο αράδες γράμματα γι αυτήν την πόλη…
Την ομορφιά της τον πλούτο της τον πόνο που κρύβει πίσω της…
Μέσα από το κράνος βρίσκω τα μάτια να βουρκωνουν και να κλαίω χωρίς να ξέρω το γιατί.
Τα συναισθήματα έντονα και δεν μπορώ να τα κρατήσω.

Συνέχει παίρνει η Έφεσος.
Η Έφεσσος ήταν μία από τις σημαντικότερες ιωνικές πόλεις της Μικράς Ασίας, σχεδόν στα παράλια του Αιγαίου. Ήταν χτισμένη παρά τον μυχό του Καΰστριου κόλπου, ανατολικά-βορειοανατολικά της Σάμου.

Δεν θα μπορούσαμε να μην επισκεφτούν τι Αρτεμησιο Εφέσου.
Μα αφού είμαστε στην Ελλάδα είναι δυνατόν να μην περάσεις από την Έφεσο…
Το Αρτεμησιο της Εφέσου ειναι Ιστορικός χώρος που περιλαμβάνει τα υπολείμματα του Ναού της Αρτέμιδος, πρώην θαύμα του αρχείου κόσμου.

Φύγαμε γεμάτοι με πολύ χαρά και λύπη συγχρόνως σκεπτόμενοι ότι όλα αυτά τα κτίσματα κάποτε ήταν Ελλάδα.

Η συνέχεια μας βρίσκει στο Bodrum – Αλικαρνασσο και αφού τακτοποιηθηκαμε στο ξενοδοχείο μας βγήκαμε να ρουφήξουμε Ελλάδα στα στενά και στο Κάστρο της Αλικαρνασσού.

Το Κάστρο της Αλικαρνασσού είναι χτισμένο στη νησίδα του Αγίου Πέτρου, στο στόμιο του λιμένα της Αλικαρνασσού, και το οποίο είχαν ανεγείρει οι Ιππότες της Ρόδου.

Η δεύτερη μέρα μας βρίσκει στο δρόμο και η κατεύθυνση μας είναι το Pamukkale – Ιεραπολη.

Το Παμούκαλε (τουρκικά: Pamukkale, κυριολεκτικά «κάστρο από βαμβάκι») είναι γεωλογικός σχηματισμός στην επαρχία Ντενιζλί, στη νοτιοδυτική Τουρκία. Αποτελείται από θερμές πηγές και λευκό τραβερτίνη, ο οποίος σχηματίζει πισίνες από τα ανθρακικά ορυκτά που περιέχονται στο νερό. Βρίσκεται στο εσωτερικό της κοιλάδας του Μαιάνδρου.

Ένα πανέμορφο βουνό και ένα θέαμα υπέροχο το οποίο είναι εκεί και σε περιμένει να το περπατήσεις να το αγγίξεις να βγάλεις τα παπούτσια σου και να νιώσεις τα ζεστά νερά να σε ακουμπάνε.

Το βράδυ μας βρίσκει σε ένα υπέροχο εστιατόριο στο Παμουκαλε όπου η θέα μας ενώ τρώμε είναι το Άσπρο βουνό.
Ανατολιτικες γεύσεις στον λάρυγγα μας και Βαρια Μπαχάρια μας βάζουν στο κλίμα της Ανατολής.

Η τρίτη μέρα…
Τι μέρα κι αυτή.
Θα κινηθούμε προς την Καππαδοκία και συγκεκριμένα στην Πόλη Αβανο.
Θα περάσουμε από το Ικονίο πάνω από την Αρχαία Σπάρτη και από την πόλη Aksaray.

Αναφωνουσα συχνά πυκνά μέσα από το κράνος μου σκεπτόμενος τι χάνω….
Μακάρι να είχα έναν ολοκληρο μήνα να μπορώ να σταματώ 3 μέρες στην κάθε πόλη που βρίσκω μπροστά μου.

Θα κάνουμε δύο δύο διανυκτερευσεις στην Καππαδοκία προκειμένου να κάνουμε και αερόστατο εάν προλάβουμε τελικά δεν προλάβαμε και να δούμε τις υπόγειες πόλης στο Προκόπι – Urgup την κοιλάδα των μανιταριών / την κοιλάδα της Αγάπης.

Ένα από τα πιο εντυπωσιακά πράγματα που αξίζει να κάνεις στην Καππαδοκία είναι να επισκεφθείς μία υπόγεια πόλη. Οι δύο πιο διάσημες είναι η Kaymakli Underground City και η Derinkuyu Underground City. Και οι δύο είναι είναι άκρως ενδιαφέρουσες και δέχονται επισκέψεις. Στην Kaymakli κάποτε κατοικούσαν περίπου 3000 άνθρωποι κυρίως την Βυζαντινή εποχή, καθώς προσπαθούσαν να προστατευθούν από τους Άραβες εισβολείς. Η υπόγεια αυτή πόλη αποτελείται από 8 ορόφους (κάτω από το έδαφος) και μπορείς να διακρίνεις μέχρι και σήμερα τους χώρους που κάποτε ήταν στάβλοι, δωμάτια, αποθήκες κλπ.

Με αερόστατο όπως σας είπα δεν καταφέραμε να πετάξουμε γιατί και οι δύο μέρες είχαν πολύ άσχημο καιρό με πολύ αέρα προκειμένου να αναβληθουν οι πτήσεις.
Έτσι δώσαμε υπόσχεση ότι θα ξαναγύρισουμε στην Καππαδοκία προκειμένου να πετάξουμε με το αερόστατο πάνω από την κοιλάδα της Αγάπης.

Κι αφού φύγαμε με ένα πλατύ χαμόγελο από την Ευρύτερη περιοχή της Καππαδοκίας η συνέχεια αναμένεται Μαγευτική!!!

Έχει ριζώσει μέσα μου η ιδέα να περάσω το Φαράγγι του Ευφράτη ποταμού η το Dark Cannyon στην περιοχή του Kemaliye.
Θα το ακούσετε πολλοί και ως τον δρόμο του Μεταξιού καθώς οι πυξιδες έχουν γυρίσει και κοιτάνε την Ανατολή.

Ξερω θα μου πείτε που πας βρε ταλαιπωρε με το Bandit και τριβαλιτσος και δικαβαλος να κάνεις 28 χλμ εντουρο…..
Ναι ναι ξέρω ότι και θα μου το πείτε κι ότι όλοι σας θα το σκεφτείτε.

Έλα μου όμως που κάποιες καταβολές και κάποια σχολεία στην παιδική μου ηλικία δεν θέλουν να με αφήσουν.
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου πάνω σε μοτοσικλέτα Suzuki RMX 250 ήταν πάνω στις κορφες των Πιεριων στα Παρχαρια του Βέρμιου και στο σκληρό και κακοτραχαλο Σινιατσικο με την τόση άσχημη πέτρα του…

Έτσι λοιπόν ο δρόμος ήταν μονόδρομος..
Dark Cannyon σου ερχόμαστε.
Η Σισσυ δεν ήξερε τι έμελλε να ακολουθήσει και απλά της έλεγα ότι όλα θα πάνε καλά…….

Βέβαια όλα Καλά πήγαν αλλά……

Ενώ μπήκαμε στο Φαράγγι του Ευφράτη το τοπίο άρχισε να γίνεται εχθρικό και δύσκολο από τα πρώτα χιλιόμετρα.
Και η επιβεβαίωση ήρθε όταν εμείς μπαίναμε στο Φαράγγι ένας Πορτογάλος με ένα Tenere 700 και χωμάτινα λάστιχα το τελείωνε.
Σταματήσαμε πιάσαμε κουβέντα και μου είπε….
Το μηχανάκι σου δεν είναι κατάλληλο για αυτό που πας να κάνεις αλλά αν υπάρχει θέληση όλα γίνονται.

Η Θεοδοσία με ρώτησε??
Γιωργο γιατί μας το είπε αυτό ο Κύριος??
Της απαντάω…
Μην αγχώνεσαι όλα είναι υπό έλεγχο.

Γιώργο γιατί τα λάστιχα του έχουν τακούνια και το μηχανάκι του είναι χωμάτινο ενώ το δικό μας όχι??
Της απαντάω….
Μην αγχώνεσαι έκανα πολλά χρόνια εντουρο ξέρω τι κάνουμε όλα καλά…..

Τι να σας πρώτο γράψω και τι να σας μολογησω που λέμε και στο χωριό μου.
Νεροφαγιες με μισό μέτρο άνοιγμα που αν έπεφτε το Bandit μέσα ακόμη θα ήμασταν εκεί πέτρα άσχημη που καραδοκούσε να μου κόψει τα λάστιχα λίγο το ότι οι εξάτμισεις βρίσκανε κάτω…..
Και σαν αρχίσαμε να μπαίνουμε στα Τούνελ δίχως φωτισμό νόμιζες ότι θα βγει ο Κεμάλ με ένα γιαταγανι να μας κόψει τον δρόμο…
Η συνέχεια πιο δύσκολη και αναγκαστικά είπα στην Θεοδοσία σε ορισμένα κομμάτια να κατέβει από την μηχανή και να πάει με τα πόδια ουτ ως ώστε ότι και να συμβεί να λουστώ εγώ μόνος μου τις επιλογές μου.
Αναγκάστηκα να οδηγώ τέρμα αριστερά στο δρόμο ήταν λίγο πιο βατό το κομμάτι όρθιος σε όλη την διαδρομή και ο Ευφράτης να είναι έτοιμος να με καταπιεί στο παραμικρό μου λάθος.

Εμπειρία φανταστική τώρα που τελείωσε εικόνες απίστευτες και καμιά φωτογραφία δεν μπορεί να αποτυπώσει την τελειότητα του τοπίου.

Η συνέχεια μας βρίσκει για ξεκούραση κι έναν γρήγορο καφέ στο τέλος του Φαράγγιου υπάρχει καφετέρια πάνω από το ποτάμι όπου υπάρχουν και εγκαταστάσεις τουρισμού για κανό στο ποτάμι και άλλες αθλοπαιδειες.

Και αφού ήπιαμε τον καφέ μας έναν υπέροχο καφέ που τόσο είχα ανάγκη με αυτά τα βαριά αραβικά χαρμάνι ξεκίνησα να οδηγώ προς την πόλη Erzincan όπου και θα κάναμε διανυκτερευση.
Το τοπίο μαγικό…
Απίστευτες ευθείες με εικόνες Ερήμου.

Η Σισσυ συχνά πυκνά μου έλεγε…

Γιώργο εδώ ούτε πουλάκια δεν πετάνε…

Το βράδυ μας βρίσκει στην Erzincan όπου και αφού φάγαμε σε ένα ωραίο εστιατόριο πέσαμε ξεροι από την Κούραση.

Το επόμενο πρωί μας με Κατεύθυνση τις Ποντιακές Άλπεις – Παρχαρια – Uzungol Lake – και την Εκθαμβωτική Παναγία Σουμελά.

Ο δρόμος από τα πρώτα χλμ φεύγοντας από Erzincan μου χαμογελάει και μου δείχνει για το τι θα έχει το μενού….

Στροφές και στροφές και ατελείωτες στροφές μέσα στα Καταπράσινα Παρχαρια των Ποντιακων Άλπεων.
Η χαρά του κάθε μοτοσικλέτιστη!!!

Η ανάβαση μας κυλάει υπέροχα κι ενώ ανεβαίνουμε τις Ποντιακές Άλπεις το δάκρυ πάλι μέσα από το κράνος κάνει την εμφάνιση του…
Να κλαίω σαν μωρό παιδί και να μην μπορώ να σταματήσω….

Να σκέφτομαι τους στίχους του Τραγουδιού (Εγώ την πατρίδα μ έχασα)…
Εσύ τεμον το Ακριβό εσύ τεμον το ένα..

Και το κλαμα κορομηλο.
Το κορμί να έχει ανατρίχιασει και να μην μπορώ να το σταματήσω.
Συναισθήματα μοναδικά που μόνο ο δρόμος και η μοτοσικλέτα μπορεί να σου δώσει.

Και όπως είπαμε και πιο πάνω προορισμός μας ή Uzungol Lake.

Στην συγκεκριμένη περιοχή η οποία ανάμεσα στο Αιρακλι και στην πόλη Of ο Σουλτάνος έχει επενδύσει πάρα πολλά εκατομμύρια προκειμένου να εξασφαλίζει την ποιότητα του τουρισμού και να την κάνει πασίγνωστη σαν μέρος σε όλο τον κόσμο.

Η αλήθεια είναι ότι τα μεγαλοπρεπή ξενοδοχεία και το service της περιοχής ήταν άψογο.

Και αφού βγάλαμε αρκετες φωτογραφιες και αρκετο υλικό για να χουμε να μολογαμε τον χειμώνα φύγαμε με κατεύθυνση την Παναγία Σουμελά!!!!

Η Παναγία Σουμελά βρίσκεται στην Περιοχή της Ματσούκας και απέχει 45 λεπτά από την Τραπεζούντα.

Η Ιερά Μονή Παναγίας Σουμελά είναι χριστιανικό μνημείο της Τουρκίας.Λειτουργούσε ως μοναστήρι έως τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922.
Σήμερα είναι Μνημείο Παγκόσμιας
Κληρονομιάς της UNESCO.

Δυστυχώς όταν φτάσαμε η ώρα είχε πάει 18 : 15 μμ με αποτέλεσμα το μοναστήρι να το βρούμε κλειστό μιας και οι ώρες λειτουργίας του είναι μέχρι τις 18 : 00 απόγευμα.

Κατηφοριζοντας προς την Μελά ψάχναμε για ξενοδοχείο προκειμένου να περάσουμε την βραδιά μας και θα ξαναγυρνουσαμε αύριο στο Μοναστηρι.

Το πρωινό μας βρίσκει στο Μοναστηρι να προσκυνάμε και να προσπαθούμε να καταλάβουμε τι έχει συμβεί.
Ανηφοριζοντας τα σκαλιά προς την είσοδο του Μοναστηριου στο αριστερό μας χέρι στο Βράχο υπάρχουν φωτογραφίες από το 1900 οι οποίες μολογανε τον Ελληνισμό στην περιοχή και στο Μοναστηρι.

Τα δάκρυα δεν αργούν να κάνουν την εμφάνισή τους και η συγκίνηση μεγάλη.
Αφού περπατήσαμε στο Μοναστηρι και είδαμε τις εργασίες αναστήλωσης θελήσαμε να ανάψουμε ένα κερί για ΟΛΟΥΣ μας.

Δυστυχώς κερί δεν μπορείς να ανάψεις μέσα στο Μοναστηρι πάρα πρέπει να βγεις από τον χώρο της Σουμελάς και να πας δίπλα από την καφετέρια στις τουαλέτες όπου υπάρχει ένας ευγενικός Τούρκος ο οποίος πουλάει κεριά…

Λυπηρό το γεγονός αυτό!!!

Άλλωστε πως να πονέσεις κάτι όταν δεν σου ανήκει κι απλά το καταπατήσες εν μια νυκτί.

Ο δρόμος μας σήμερα έχει προορισμό την Σινώπη μιας και μέρες μας ήδη έχουν αρχίσει να μας θυμίζουν ότι όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν..

Άλλωστε έχω δώσει την υπόσχεση μου στην Θεοδοσία ότι θα αφήσω 3 διανυκτερευσεις για την Κωνσταντινούπολη.

Αφού λοιπόν γυρίσαμε προς την Τραπεζούντα και βάλαμε την Μαύρη Θάλασσα στο δεξί μας χέρι ο δρόμος της επιστροφής ήταν μπροστά μας..
Διασχισαμε όλο το παραλιακό κομμάτι το οποίο θα ομολογήσω ότι είναι πανέμορφο και δεν θυμίζει Τουρκία – Ανατολή.

Νομίζεις ότι βρίσκεσαι στην ακτή του Maiami και και στις τεράστιες παραλίες του Ατλαντικού.
Τεράστιες ξενοδοχειακες μονάδες προβάλλουν μπροστά σου και το highway μικραίνει τις αποστάσεις.
Άψογο οδικό δίκτυο στο οποίο χαίρεσαι να οδηγείς στα Παράλια της Μαύρης Θάλασσας.

Η διανυκτερευση μας απόψε στην Αρχαία Σινώπη.

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Σινώπη είναι γνωστή η «επώνυμη ηρωίδα» (δηλαδή το πρόσωπο που έδωσε το όνομά του) της πόλεως Σινώπης του Πόντου, σύμφωνα με μία εκδοχή.

Μία όμορφη παραθαλάσσια πόλη και όπου υπάρχει Θάλασσα υπάρχει ανάπτυξη και ομορφιά!!!
Άλλωστε αν χρωστάμε σε κάποιους χρωστάμε στους Θαλασσινούς που από τα μακρινά και αλλαργινα ταξίδια τους μας κουβαλούσα τα πάντα…
Κι όταν λέω τα πάντα το εννοώ.
Από το εμπόριο την πραμάτεια μας τις ιδέες τις γνώσεις και ότι έβρισκαν στα ταξίδια τους….

Εδώ λοιπόν το ταξίδι μας βρίσκεται στην 9η μέρα και οι επόμενες 3 μέρες θα κυλήσουν στα στενά της Κωνσταντινούπολης και δίπλα στον Βόσπορο.

Η Κωνσταντινούπολη – Πόλη βέβαια είναι ένα κεφάλαιο μόνη της και σε αυτό θα έρθουμε μια άλλη φορά με αναφορά μόνο στην Πόλη.

Έτσι κλείνει το ταξίδι μας στην Τόσο όμορφη Τουρκία και στον απίστευτο πολιτισμο τους ύστερα από 12 ημέρες.

Αυτά είδαν τα μάτια μας για δώδεκα ημέρες στην Γειτονική μας χώρα και προσπάθησα να σας τα μεταφέρω όσο καλύτερα μπορούσα.

Θα υπάρξει συνέχεια με την παρουσία μας στην Πόλη.

Καλή σας Ανάγνωση.

Γεώργιος Τσιουμας
Θεοδοσία Πιτενη.

NORWAY – NORDKAPP

NORWAY - NORDKAPP

NORWAY – NORDKAPP

(Ιούλιος 2022)

Πέμπτη 30 Ιουνιου εκκίνηση από Πάτρα για Ιταλία.

Παρασκευή 1 Ιουλίου στην Ανκονα η ώρα 15 : 00 μεσημέρι αναχώρηση για το Βόρειο Ακρωτήρι.

Τρίτη 19 Ιουλίου Κοζάνη και τερματισμός του ταξιδιού!!!

Υπ’ όψιν και να σημειωθεί εξ αρχής!!!

Η άνοδος μου στο Βόρειο Ακρωτήρι της Νορβηγίας έγινε μόνο από την Νορβηγία και περιελάμβανε και τα Φθιορδ Λοφοτεν με αρχική πόλη εκκίνησης το OSLO.

Επέλεξα όλο το παραλιο κομμάτι της Νορβηγίας δίπλα στην Νορβηγίκη Θάλασσα και την Θάλασσα Μπαρεντς κι επιστροφή έκανα μέσω της Φινλανδίας και όλων των Βαλτικων Χώρων και κάποια στιγμή βρέθηκα στα Βαλκάνια για να μπορέσω να μπω Ελλάδα.

Σύνολο χλμ 13.000 χλμ

Με συγχωρείτε που σας το έγραψα αυτό εξ αρχής αλλά το τονίζω διότι εχει ιδιαίτερη σημασία μιας και το ταξίδι δεν έχει καμία σχέση προς την δυσκολία του αν το κάνεις μέσω Σουηδίας η μέσω Φινλανδίας.

Σημειωτέον ότι αν επιλέξετε την Φινλανδία η την Σουηδία για Άνοδο είναι 2.000- 2.500 χλμ λιγότερο και πολύ πιο εύκολο σε σχέση με την άνοδο από την Νορβηγία!!!

Γι αυτό κι όταν μιλάμε για NORDKAPP μιλάμε για Νορβηγία κι όχι για Σουηδία η Φινλανδία!!!

 Το ταξιδιωτικό αυτό δίνεται προκειμένου να εκλείψει κάθε φοβία προς τα ταξίδια στο εξωτερικό. Προσπάθεια μου είναι να αναλύσω όσο το δυνατόν πιο πολύ την διαδικασία ”ταξίδι στο εξωτερικό” ώστε να απομυθοποιηθεί και να προετοιμαστούν μελλοντικοί ταξιδευτές όσο το δυνατόν καλύτερα μέσα από τις δικές μου εμπειρίες.

Το ταξίδι που περιγράφω είναι ταξίδι στο Nordcapp στο βορειότερο ακρωτήρι της Ευρώπης. Για διανυκτέρευση χρησιμοποιείται και η  σκηνή μου και τα ξενοδοχεία βέβαια και παρέα το πιστό μου SUZUKI BANDIT 1250.

 Ήδη πολλοί έχουν αρχίσει και σταυροκοπιούνται από το τρίπτυχο Nordcapp σκηνή και μόνος κάτι που θεωρείται αρκετά δύσκολο , κάτι σαν το απόλυτο και υπέρτατο ταξίδι στην Ευρώπη με μηχανή…

Θα αρχίσουμε από τα βασικά προετοιμασία και όλες τις διαδικασίες πριν το ξεκίνημα.

Αν δεν έχεις το ελάχιστο 23 καθαρές διανυκτερεύσεις (με το πλοίο) για ένα τέτοιο ταξίδι μην το τολμήσεις καν όσες πιο πολλές μέρες έχεις περιθώριο τόσο πιο άνετα και χωρίς άγχος (βλ παρακάτω) θα βγει το ταξίδι. Η ημερομηνία που παίζει για το Nordcapp είναι να βρίσκεσαι επάνω από μέση Ιουλίου έως μέση Αυγούστου μιας και ακόμα και Ιούλιο θα συναντήσεις χιόνια και προς το τέλος Αυγούστου χαλάει ο καιρός.

Σε αυτό το σημείο πρέπει να αναφέρω κάτι βασικό για τα μεγάλα ταξίδια.

Καλό είναι να τα αντιμετωπίζουμε λες και έχουν ψυχή λες και αυτά μας κατευθύνουν και μας κάνουν την τιμή να τα πραγματοποιήσουμε,

με λίγα λόγια αφηνόμαστε να μας πάει όπως αυτό νομίζει. Δηλαδή πριν φύγουμε, χαράζουμε την διαδρομή στον χάρτη, από εκεί και πέρα όμως το που θα κάνουμε τις διανυκτερεύσεις, πόσα χιλιόμετρα την ημέρα πρέπει να κάνουμε είναι ζητήματα που δεν πρέπει να μας πολυαπασχολούν και η αιτία είναι ότι σε ένα τέτοιο ταξίδι υπάρχουν ένα σωρό λόγοι που μπορούν να σε καθυστερήσουν και να σε βγάλουν εκτός προγράμματος. Κάτι τέτοιο θα μας δημιουργήσει άγχος , τον χειρότερο εχθρό ταξιδιών στο εξωτερικό μιας και όσο λιγότερο στρες έχουμε τόσο η επιτυχία και η απόλαυση το ταξιδιού μεγαλώνει. Οπότε ακριβής προγραμματισμός είναι περιττός! Μας αρέσει το μέρος; Καθόμαστε άλλη μια μέρα. Είμαστε κουρασμένοι; Καθόμαστε άλλη μια μέρα ή ξυπνάμε πιο αργά αύριο, όλα είναι αποφάσεις τις στιγμής και πρέπει να λαμβάνονται, έχοντας στο βάθος του μυαλού μας πότε περίπου θέλουμε να φτάσουμε στον προορισμό μας. Από την άλλη μια καλή ιδέα είναι αν λόγω καιρού κυρίως, βλέπουμε ότι στενεύουν τα χρονικά όρια του ταξιδιού και δεν μας ευνοεί, αλλάζουμε προορισμό, έτσι πριν φύγουμε ας έχουμε σχεδιάσει και ένα εναλλακτικό ταξίδι που θα μπορέσουμε να χρησιμοποιήσουμε σε περίπτωση κολλήματος χωρίς να χρειάζεται να ψαχνόμαστε τελευταία στιγμή…

Ένα τέτοιο ταξίδι κοστίζει, όποτε αναγκαστικά κάνουμε ορισμένες θυσίες για την πραγματοποίηση του. Να υπολογίσετε περίπου στις 3000- 4000 ευροπουλα.

Το πιο ανεπαίσθητο είναι οι θυσίες να ξεκινούν αρκετά νωρίς, από τον χειμώνα, μιας και ο λαός λέει φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι.

Σε ένα τέτοιο ταξίδι η σκηνή είναι πολύτιμος σύμμαχος, αφού οι τιμές για camping στην Σκανδιναβία είναι εξευτελιστικές (3,5€ camping για σκηνή μηχανή και δυο άτομα).

Εγώ έστηνα ελεύθερα όπου μου άρεσε το μέρος και όπου με έπιανε η νύχτα…

Νυχτα….

Δεν νυχτώνει ποτέ στην Νορβηγία και γενικότερα στην Σκανδιναβία.

Κι αυτό είναι η μεγαλύτερη παγίδα.

Οδηγεις 20 ώρες κι ακόμα ειναι μέρα!!!

Τα ξύλινα σπιτάκια σε όλα τα camping της Νορβηγίας τα οποία είναι χιλιάδες και θα τα βρειτε παντού κυμαίνονται από 50-80 € την βραδιά με δικό σου εξοπλισμό!!!

Κουβέρτες – sleeping bag.

Λέγοντας δωματιάκι εννοούμε μικρά ξύλινα δωματιάκια, μέσα στο camping, των τεσσάρων ατόμων τα οποία συμφέρουν και υπάρχουν σε αφθονία στα βόρεια, αν ταξιδεύουν μαζί δυο ζευγάρια ή τέσσερις μοτο.

Όσον αφορά τη σκηνή καλό θα είναι να λάβουμε υπόψιν μας ότι καθημερινά θα χρειάζεται τουλάχιστον μια ώρα (αναλόγως την σκηνή και την εμπειρία) στο στήσιμο και μάζεμά της καθώς και την επιπλέον κούραση.

17 μέρες camping ισοδυναμούν με κέρδος 500€ οπότε κρίνετε και πράττετε αναλόγως. Η δική μου προτροπή αν δεν πιέζεστε πολύ από λεφτά είναι να προτιμήσετε τα δωματιάκια κυρίως για την ξεκούραση που προσφέρουν και το ότι το πρωί αναχωρείς άμεσα χωρίς την καθυστέρηση της σκηνής και άμεσα σημαίνει περισσότερα χιλιόμετρα.

 Και στο ταξίδι αυτό η μπουγάδα είναι απαραίτητη λόγο έλλειψης χώρου.

Εγω βέβαια όσα πήρα τόσα φόρεσα δεν χρειάστηκε να πλύνω τίποτα!!

Αυτό θα το αφήσω στην κρίση του καθενός.

Βέβαια όταν τα άτομα ειναι δύο στην μηχανή – ζευγάρι ο χώρος γίνεται εννοείται λιγότερος.

Δηλάδη παίρνουμε δυο τρία από κάθε τι, ένα φοράμε ένα πλένουμε. Λυπάμαι κυρίες μου δεν γίνεται αλλιώς, υπολογίστε κάπου τέσσερις μπουγάδες σε διπλές διανυχτερεύσεις και πάρτε και κανά μανταλάκι μαζί σας για να μην κλέβεται από τα caravan την νύχτα όπως εγώ.

Να κανονίσετε έτσι τις μπουγάδες γιατί από αρκτικό κύκλο και πάνω δεν θα στεγνώνουν τα ρούχα σας το βράδυ απλωμένα. Φυσικά μιλάμε με πλήρη εξοπλισμό για μηχανή με κορντούρες πάνω κάτω μπότες και γάντια.

Πάντως άμα είναι το πρώτο σας ταξίδι θα πάρετε πολλά ρούχα μαζί σας όσο πιο έμπειροι γινόσαστε τόσο πιο λίγα ρούχα θα παίρνετε. Και άμα δείτε ότι κάτι δεν προβλέψατε το αγοράζεται δεν ήσαστε στην Σαχάρα. Αντίστοιχα αν κάτι που έχετε πάρει το κουβαλάτε άσκοπα το πετάτε γι αυτό δεν παίρνουμε το τελευταίας μόδας πανάκριβο μπλουζάκι μαζί μας παίρνουμε ρούχα χρήσιμα, δεν μας κάνουν τα αλλάζουμε.

Κάτι πολύ βασικό είναι κάθε μέρα να κάνετε μπάνιο έτσι και ρούχα δεν θα αλλάζεται καθημερινά αλλά και ξεκουράζεστε ο οργανισμός και αντιμετωπίζει καλύτερα το κρύο.

Για το δύσκολο κομμάτι της βροχής τώρα. Ξεχάστε μπότες αδιάβροχες γάντια αδιάβροχα και διάφορες υποσχέσεις σε βαλίτσες μπουφάν κλπ όλα μπάζουν βροχή με αυτή την προοπτική να ετοιμαστείτε. Το να βραχείτε έστω και λίγο με τις θερμοκρασίες που παίζουν εκεί επάνω και με την κούραση που θα έχει ο οργανισμός σίγουρα θα έχει δυσάρεστα αποτελέσματα στην υγειά μας.

 Οπότε γκέτες για τις μπότες μας και τα γάντια μας και φυσικά καινούργια αδιάβροχα που να εφάπτουν όσο το δυνατόν πιο καλά πάνω από το μπουφάν μας. Σακούλες για να έχουμε μέσα τα ρούχα μας στις βαλίτσες και το Tank bag και μερικές έξτρα μαζί μας.

Για το θέμα της μηχανής τώρα ο καθένας ξέρει καλύτερα αλλά αποφύγετε να κουβαλάτε πολλά εργαλεία, δεν πάτε Σαχάρα είπαμε, κάθε χωριό κάθε βενζινάδικο έχει συνεργείο που μπορείτε να εξυπηρετηθείτε.

Εργαλεία – Κιτ επισκευής!!

Φυσικά 2 kit επισκευής ελαστικού και δυο ασφάλειες για την αλυσίδα.

Τώρα για service δεν τίθεται καν θέμα μιας και τα χιλιόμετρα ταξιδιού είναι πολύ πιο ξεκούραστα για την μηχανή από το να κινείσαι μέσα σε πόλη ή σε επαρχιακό.

Λάδια θα αλλάξω στην Ελλάδα ύστερα από 13.500 χλμ.

Εάν πάλι θέλετε Λάδια βρίσκεις στο εξωτερικό δεν ξέρω αν θα βρει ο καθένας την αγαπημένη του μάρκα έτσι, ή κουβάλημα και συνεργείο ή λίγο ψάξιμο και αλλαγή και φίλτρου.

Πρέπει να καταλάβετε ότι ο μεγάλος εχθρός της μηχανής σε αυτά τα μέρη είναι η μεγάλη υγρασία έτσι πριν φύγουμε καθάρισμα και πέρασμα με σιλικόνη όλες τις φίσες τις μηχανής.

Θα αφήνεται την μηχανή για το βράδυ και το πρωί παντού θα έχει ελαφριά σκουριά από δισκόφρενα μέχρι βίδες που ποτέ δεν πίστευες ότι σκουριάζουν μην ανησυχείτε με το χέρι να το κάνεις φεύγει κατευθείαν αλλά το αναφέρω για να καταλάβετε τις συνθήκες. Καλή και σωτήρια ιδέα είναι να πάρετε μαζί σας κάλυμμα για την μηχανή για να την σκεπάζεται κάθε βράδυ μην νομίζεται ότι γίνομαι υπερβολικός αν έχετε λίγο χώρο σε καμιά σχάρα αποκάτω μην το ξεχάσετε. Άλλο σημαντικό είναι η μπαταρία της μηχανής οπωσδήποτε καινούργια γιατί από το φόρτισμα όλη μέρα έχει να αντιμετωπίσει χαμηλές θερμοκρασίες και υγρασία το βράδυ και την ακούει εύκολα.

 Σε ένα ανώδυνο πέσιμο οι μενετές είναι υποψήφιες να σπάσουν και να χαλάσουν και την τρόμπα έτσι μια δικιά μου λύση είναι μετράω να χωράνε τρία δάχτυλα και της κάνω μια τομή ώστε εκείνο το σημείο να αδυνατίσει και σε περίπτωση πεσάς αυτό το σημείο να σπάσει και να μπορούμε να μετακινηθούμε με την μηχανή μέχρι αντικατάσταση τους.

Μην ξεχάσετε  να πάρετε μαζί σας μια λίστα με το που βρίσκονται επίσημα συνεργεία από την διαδρομή που πηγαίνουμε, κινητό του αρχιμηχανικού μας και τα απαραίτητα χάντρες ματάκια κλπ.

Στο εξωτερικό από Ιταλία και μετά δεν έχετε να ανησυχείτε για κλοπές αλλά λίγο να φυλασσόμαστε δεν βλάπτει.

Από φόρτωμα μηχανής υπάρχουν πολλές πληροφορίες θα αναφέρω μόνο πως βολεύω την σκηνή.

Λοιπόν στο ταξίδι αυτό είχα το λουκάνικο και 60 λίτρα και μια αδιάβροχη βαλίτσα Givi 80 liter + τριπλετα βαλίτσες!!!!

 To μετάνιωσα πικρα !!

Οσα λιγότερα τόσο καλύτερα!!

Η μηχανή μου έπεσε δύο φορές σε στατικό πέσιμο διότι απ την κούραση που είχα δεν μπόρεσα να κρατήσω το βάρος της!!!

Φαρμακείο τώρα εγώ παίρνω μαζί κάποιο πολυβιταμινούχο (ένα την ημέρα) ένα καλό σπρέι για τα κουνούπια ( το Propolain δεν παίζεται ) αντισταμινικά, αλοιφή κορτιζονουχα, παυσίπονα-αναλγητικά ελαφριά βαριά, χαπάκια για την διάρροια, αντιβίωση amoxil, ελαφρό κολλύριο ή σταγόνες για τα μάτια, επιδέσμους διαφόρων μεγεθών, γάζες αλουμινίου αιμοστατικό σπρέι.

Στο καυτό θέμα των αποθηκευτικών μέσων αναμνήσεων. Εδώ υπάρχουν ένα σωρό γνώμες και απόψεις. Έχω δοκιμάσει με κάμερα αλλά ίσα η βαβούρα της και πιστεύω μια καλή φωτογραφία δεν αντικαθιστάτε με πλάνο από κάμερα. Προσωπικά δεν είμαι τις φωτογραφίας και τις περισσότερες φορές βαριέμαι αλλά σε αυτό το ταξίδι με το τοπία που έχει γίνεσαι λάτρης και οπαδός τις φωτογραφίας. Αξίζει να επενδύσετε και να πάρετε μια καλή ψηφιακή μηχανή με τις φωτογραφίες που θα τραβήξετε θα σας αποζημιώσει και με το παραπάνω. Μην ξεχνάτε αφού περάσουν μερικά χρονάκια μόνο αυτές θα σας βοηθάνε να θυμηθείτε τα τοπία. Αν έχετε και τρέλα με την φωτογραφία υπολογίστε χαλαρά άλλες 2 μέρες που θα φάτε καθυστερώντας με τις φωτογραφίες.

ΚΑΙΡΟΣ!!!!!!!

Στο θέμα του καιρού τώρα στην κεντρική Ευρώπη ισχύει ότι και για την Ελλάδα ο καιρός έρχεται από τα Δυτικά. Στην Νορβηγία τώρα ο καιρός που θα την επηρεάσει είναι ο καιρός της Σκοτίας. Οπότε ενημερωνόμαστε για τον καιρό της Σκοτίας και ξέρουμε τι καιρό θα κάνει σε λίγες μέρες. Το ιδιαίτερο σημείο είναι ότι αυτός ο καιρός χτυπάει την Νορβηγία χαμηλά και με το που πιάσει στεριά ανεβαίνει προς τα επάνω μέχρι το Ακρωτήρι…..

Ξεχάστε όλα αυτά που διαβάσατε τα γλυκόλογα!!!

Στην ΝΟΡΒΗΓΙΑ πάντα βρέχει!!!

Κι όταν εννοώ βρέχει – βρέχει….

Βρέχει μια ολόκληρη εβδομάδα 23 ώρες την μέρα!!!!

Σε βαθμό που να μην αντέχεις άλλο νερό εσύ κι η μηχανή!!!

Τα αδιάβροχα σας θα γίνουν οι καλύτεροι σας φίλοι!!!

Εγώ στο ταξίδι αυτό είχα τα ANORAK ελληνικό προϊόν τα οποία με έβγαλαν ασπροπρόσωπο…

Τα αδιάβροχα θα τα φοράτε όλη μερά και θα σας γίνουν συνήθεια…

Θα τα φοράτε για δύο λόγους.

Ο πρώτος λόγος η βροχή και ο δεύτερος το κρύο κι ο αέρας…

Και πιστέψτε με κάνουν δουλειά…

Κόβουν πολύ κρύο!!!..

Αυτά είχα να σας πω για το δικό μου NORDKAPP.

Κατά τα άλλα είναι ένα ταξίδι που πρέπει…

Τίποτα δεν πρέπει.

Οποιος μπορεί αξίζει να το κάνει και να το ζήσει ο καθένας όπως ο ίδιος αισθάνεται εκείνη την στιγμή!!!

Θα ακούσεις χίλιες δύο ιστορίες πριν φύγεις…

Η ουσία είναι μια..

Βαράς μίζα κι έφυγες!!!

Μόνο τότε θα έχεις άποψη για το Nordkapp και για το κάθε ταξίδι!!!

Στα χαρτιά στα λόγια στα καφενεία και στο Facebook όλα φαίνονται εύκολα….

Υγ 1) Να σημειωθεί πως στο δικό μου Nordkapp ήμουν μόνος!!!

Και αν θα το έκανα ξανά πάλι μόνος θα το έκανα.

Ίσως επειδή είμαι εγωιστής και θέλω όλη την χαρά δική μου….

Ίσως επειδή είμαι ρεαλιστής κι υπεύθυνος όπως είπε ο Κύριος Μάνεσης στην εκπομπή που κάναμε και με είπε Υπεύθυνο.

Οποίο λάθος και να κάμω το τίμημα να είναι δικό μου!!!!

Υγ 2) Οποίος φίλος – Συντροχος χρειάζεται την οποιαδήποτε πληροφορία είμαι εδώ για να τον βοηθήσω.

Γιατί είπαμε…

Η γνώση είναι για να μεταδίδεται και να μοιράζετε!!

 

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην γυναίκα μου Θεοδοσια Πιτενη που ηταν μαζι μου σε ολο αυτο το ταξιδι και μοιραζομουν ολο το αγχος και τα διαφορα προβληματα του ταξιδιου μαζι της!!

 

Ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ στον Κύριο Μάνεση και στην εκπομπή του Σαββατοκύριακο με τον Μάνεση ο οποίος με έβγαλε στον αέρα την Κυριακή που βρισκόμουν στην Σφαίρα στο Nordkapp για να κάνουμε το ρεπορτάζ και το αφιέρωμα στο ταξίδι αυτό της Νορβηγίας.

 

Ενα μεγαλο ευχαριστω  στον ( Δάσκαλο )  μου στα πρώτα μου μοτοσικλετιστικα μου βήματα τον Νικόλαο Κάβουρα.

Πήγα να ξεχάσω παραλίγο τον καλό μου αδερφικο φίλο και μηχανικό μου Λαζαρος Αμπατζιδης  που ήταν εκεί όταν τον χρειάστηκα πριν από το ταξίδι και στο ταξίδι!!!

Λάζαρε σε ευχαριστώ πολύ για όλα.

Επίσης το συνεργείο μου για το άψογο service και της μηχανής μου και της φιλίας μας.

Βασιλης Γκαρναρας

 

Επίσης ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Konstantinos Mitsakis  στον γκουρού του τουρισμού με μοτοσυκλέτα τον οποίο όταν τον ρώτησα για το Nordkapp η για έναν γύρω στα Πυρηναία η αντίδραση του και η απάντηση του ήταν κάθετη!!!

Το συζητάς Γιώργη??

Nordkapp εννοείται!!!

Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους σας που ταξιδευατε μαζί μου αυτές τις μέρες.

Και στα επόμενα με υγεία.

Με τιμή!!

Γεώργιος.Ζ.Τσιουμας

magelanos.gr

Διακοπές στο Σαράγεβο πάει…

Δαλματικές Ακτές - Μοντενέγκρο - Κροατία - Σεβία - Βοσνία

7 ημέρες στα γειτονικά μας Βαλκάνια στην πρώην Γιουγκοσλαβια.

Θα ξεκινήσω να γράφω τραγουδώντας σήμερα με ένα κομμάτι που με μεγάλωσε και όταν το άκουγα μικρός δεν ήξερα και δε μπορούσα να καταλάβω τι πόνο κρύβει….

Διακοπές στο Σαραγεβο ο Θάνατος πάει….

Φώναξε η ζωή μας χάνεται πάει

Διάλυσε τη σκόνη που σκεπάζει το φως

Ο θάνατος διακοπές στο σαράγεβο πάει.

Ηταν ενα ταξιδι που προέκυψε έτσι ξαφνικά, από αυτά τα όμορφα και τα απροόπτα.

Αν και ο προορισμός ηταν χρόνια απωθημένο.

Αλλα όταν κατι είναι δίπλα μας και στην αυλή μας το αναβάλλουμε συνεχώς διότι το θεωρούμε τόσο δεδομένο ότι θα πάμε κάποια στιγμή επειδή ακριβώς είναι δίπλα μας και το αφήνουμε για αργότερα διότι συνέχεια την θέση του παίρνουν τα πιο (μακρινά και υπερπόντια) ταξίδια μας..

Μέρες η γυναίκα μου γκρίνιαζε για ένα ταξίδι στο εξωτερικό αλλά δεν ήξερα που προλάβαινα να πάμε σε 6 ημέρες και να τα δούμε όλα ως συνήθως.

Και να χει και τέλειο καιρό και να είναι και λίγο φτηνά κοινώς το ταξίδι μας να αγγίζει την τελειότητα.

Βαλκάνια λοιπόν!!!!

Αφού είχαμε φορτώσει από το προηγούμενο βράδυ τον Ληστή μας ( Suzuki Bandit 1250)  όλα ήταν έτοιμα!!!

Πρώτη μέρα ταξιδιού.

Το πρωινό μας βρίσκει στην Εθνική οδό με κατεύθυνση τα Πανέμορφα Ιωάννινα αφού το σύνορο της Αλβανίας θα το πιαναμε από το Καλπακι από τον Τελωνείακο σταθμό της Κακαβιας.

Σε 5 ώρες ήμασταν στο τελωνείο κι αφού τελειώσαμε τα χαρτιά στα Τελωνεία Ελλάδας – Αλβανίας ήμασταν έτοιμοι να διασχίσουμε την Αλβανία μιας και η πρώτη μας διανυκτερευση  ήταν στο Κοτορ του Μαυροβούνιου.

Αλβανία λοιπόν στα πρώτα χλμ και προσπαθώ να γίνω ένα με τους Φίλους Αλβανούς στον δρόμο αλλά μάταια…

Αυτό το οποίο μου έκανε τρομερή εντύπωση στην Αλβανία είναι ότι οι δρόμοι τους είναι ένα τεράστιο παζάρι.

Μία λαϊκή αγορά.

Μπορείς να βρεις και Να αγοράσεις τα πάντα πάνω στον δρόμο!!!

Από ψάρια στην Οχριδα – σκόρδα – κρεμμύδια – κουνέλια ζωντανά – και ότι άλλο βάζει ο νους σας.

Βέβαια αυτό είναι και καλό διότι σε βγάζει από τον κόπο να πας Σούπερ Μάρκετ κι αν έχεις ξεχάσει κάτι το βρίσκεις στον δρόμο.

Αλβανία και οδηγική παιδεία δεν πάνε μαζί.

Θέλει να έχεις τα μάτια σου όχι δεκατέσσερα αλλά 24.

Οι προσπεράσεις πολλές σε λάθος σημεία και γενικότερα κανένας σεβασμός στα υπόλοιπα αυτοκίνητα και πολύ παραπάνω στις μοτοσικλέτες.

Άλλωστε στην Αλβανία και σε χώρες όπου βασίλευσε ο Κομμουνισμός θα συναντήσεις τεράστιες αντίθεσεις.

Από υπερπολυτελή τζιπάκια των 100.000€ μέχρι και άλογα με κάρο στην Εθνική να κουβαλάνε την πραμάτεια τους.

Οπότε προσοχή και τα μάτια συνεχώς στο τιμόνι.

Γενικά η οδήγηση είναι καλύτερη όταν είναι αμυντική σε ξένες χώρες διότι πρώτον σε προφυλάσσει από ατυχηματα και κακοτοπιές τις οποίες μπορείς να προλάβεις αλλά σε αφήνει να παρατηρείς το ταξίδι σου.

Άλλωστε ταξιδεύουμε και δεν βγάζουμε τα απωθημένα μας στον Δρόμο.

Έχουμε την πίστα των Σερρών για τέτοια πράγματα.

Και καθώς η μέρα μας κυλά ευχαριστα στην κατά τα άλλα όμορφη Αλβανία έχουμε φτάσει στο Πανέμορφο Αργυροκαστρο και σταματάμε να  πιούμε έναν γρήγορο καφέ και να πάρουμε μια Ανάσα.

Δεν θα μπορούσαμε να μην ρίξουμε έστω και μια γρήγορη ματιά στο Κάστρο αφού βρεθήκαμε στην Πόλη. Άλλωστε η αρχιτεκτονική της Πόλης μας παραπέμπει στην Β. Ηπειρο και η πέτρα είναι έντονη και πανέμορφη.

Γρήγορα αντιλαμβανόμαστε ότι βρισκόμαστε στην Β. Ηπειρο και αυτό μας κάνει να νιώθουμε περηφάνια και λύπη συγχρόνως σκεπτόμενοι τον Ελληνισμό που υπήρχε εκεί και το ξεπούλημα του δυστυχώς από το Ελληνικό Κράτος.

 Αποφασίσαμε να εξερευνήσουμε  Το Κάστρο Του Αργυροκάστρου το οποίο είναι πανέμορφο και χρειάζεται περπάτημα και χρόνο.

Ένα από τα πιο εμβληματικά αξιοθέατα στο Αργυρόκαστρο είναι το Κάστρο του Αργυροκάστρου , το δεύτερο μεγαλύτερο κάστρο στα Βαλκάνια που βρίσκεται στην κορυφή ενός λόφου με θέα στην Παλιά Πόλη του Αργυροκάστρου.

Συνεχίζουμε λοιπόν το ταξίδι μας προς Κοτορ και έχουμε βρεθεί στην Επαρχία της Σκόδρας.

Η Σκόδρα ειναι η τελευταία Επαρχία Βορειοδυτικά της Αλβανίας στα σύνορα με το Μαυροβούνιο με την μεγαλύτερη λίμνη των Βαλκανίων πολύ κοντά στις Ακτές της Αδριατικής Θάλασσας.

Κι αφού οδηγήσουμε τα τελευταία χιλιόμετρα στην Σκόδρα τα οποία ήταν τα δυσκολότερα καθώς ο δρόμος υπερβολικά στενός μόνο δύο ρεύματα κατεύθυνσης βρεθήκαμε να περνάμε στο Μαυροβούνιο.

Η εικόνα αλλάζει αμέσως και καταλαβαίνεις όχι μόνο από τα σύνορα ότι άλλαξες χώρα αλλά και από το κατασκευές οι οποίες είναι πολλές. Τεράστιες ξενοδοχειακες μονάδες προβάλλουν μπροστά σου πάνω στην Αδριατική θάλασσα πλήθος κόσμου και τουρισμού έντονο στους δρόμους και γίνεσαι ένα με το σύνολο σε πολύ λίγο χρόνο…

Η κούραση κάνει την εμφάνιση της και είμαστε έξω από την Μπούντβα η αλλιώς στα αρχαία Βουθοη. Λίγα χλμ μας χωρίζουν από το Κοτορ αλλά δεν μπορούμε να μην σταματήσουμε για κάποιες φωτογραφίες στο πανέμορφο Νησάκι  Σβετι Σφεταν απέναντι από την Μπούντβα.

Η ώρα έχει πάει αργά και φτάνουμε στο ξενοδοχείο μας στο Κοτορ στο οποίο ευτυχώς λειτουργει ψαροταβέρνα ακριβώς από κάτω και έτσι δεν θα χρειαστεί να ψάξουμε που θα φάμε το πρώτο βράδυ.

Αφού ξεφόρτωσαμε τα πράγματα μας γρήγορα κατ ευθείαν για φαγητό πάνω στο Φθιορδ του Κοτορ δίπλα στην θάλασσα να απόλαμβάνουμε το ψάρι μας και τα πολυτελή κρουαζιέροπλοια να φωτίζουν τον Κόλπο.

Η άλλη μέρα μας βρίσκει στην Κάστρο πολιτεία του Κοτορ και στην εξερεύνηση της Παλιάς Πόλης.

Μας μαγεύει από τα πρώτα μας βήματα και η διάθεση για φωτογραφίες στα Πανέμορφα γκαλντεριμια και γραφικά σοκάκια.

Χαρακτηριστικό της Παλιάς Πόλης το Ρολόι.

Είμαστε στον δρόμο ξανά και βρισκόμαστε στο φέρι μποτ προκειμένου να περάσουμε τον κόλπο απέναντι για να συνεχίσει το ταξίδι μας προς Ντουμπροβνικ.

Στην Κροατία νιώθω ότι έχω βρεθεί ξανά κι ας είναι η πρώτη φορά που επισκέπτομαι την χώρα.

Η οδήγηση μας σε λιγότερο από 2 ώρες και 90 χλμ μας φέρνει στο Ντουμπροβνικ.

Το Ντούμπροβνικ  είναι μια πόλη  στη Δαλματία της Κροατίας.

Για αιώνες ήταν, μετά τη Βενετία, το σημαντικότερο λιμάνι των Βενετών στην Αδριατική και σήμερα ένα δημοφιλές τουριστικό κέντρο.

 Η πόλη διαθέτει δικό της αεροδρόμιο. Η παλαιά πόλη του Ντούμπροβνικ έχει ανακηρυχθεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO από το 1979.

Θα βρεθούμε πολύ γρήγορα στο Κάστρο του Ντουμπροβνικ και στην παλιά πόλη όπου αξίζει να αναφέρουμε ότι έχουν γυρίστει πολλές σκηνές από την ταινία Game of Thrones.

Πανέμορφα διατηρητέα κτίρια τα οποία σε προκαλούν να περπατήσεις.

Πάρκινγκ για μοτοσικλέτες έξω από το Κάστρο κι ένα υπέροχο καφέ – εστιατόριο με θέα την πεζογεφυρα του Κάστρου.

Αξίζει να κάτσετε να απολαύσετε τον καφέ σας.

Το σαράκι του ταξιδιωτικού δαίμονα όμως δεν με αφήνει να ησυχάσω και σύντομα θα βρεθούμε στον δρόμο με κατεύθυνση το Μοσταρ.

Ίσως στην Κωνσταντινούπολη των Βαλκανίων μετά το Σεράγεβο.

Θα μιλήσουμε μετά γι αυτή την πόλη που πάντα με μαγεύει και σήμερα ξεκίνησε το ταξίδι μας με αναφορά στο Σεράγεβο και στους Magic De Spell.

Η Διαδρομή είναι μέσα στο πράσινο δίπλα από το ποτάμι και η παλιά επαρχιακή οδός δεν σε αφήνει σε ηρεμία μαζί με το τοπίο.

Συνεχώς τα ματια μας βρίσκονται να χάνονται στην φύση και στην μαγεία του τοπίου.

Γέφυρες και μικρά χωριουδάκια συμπληρώνουν το καρέ της ημέρας και η εντονη μυρωδιά της ξυλοσομπας μας θυμίζει ότι ο χειμώνας δεν έχει τελειώσει ακόμη στον Βορρά των Βαλκανίων…

Και ξεπροβάλλει μπροστά το γεφύρι. Να μας θυμίζει τα γεγονότα του τελευταίου πολέμου της Σερβίας και της Βοσνίας Εργεζοβινης και την διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβιας.

Η γέφυρα Στάρι Μοστ.

Στα ελληνικά  σημαίνει παλαιά γέφυρα είναι το ορόσημο της πόλης Μόσταρ στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη.

 Εκτείνεται πάνω από τον ποταμό Νερέτβα και ενώνει το κυριαρχούμενο από Βόσνιους ανατολικό τμήμα της πόλης με το κυριαρχούμενο από Κροάτες δυτικό τμήμα της. Εδώ και αιώνες θεωρείται ένα σύμβολο γεφύρωσης της Ανατολής με τη Δύση, όχι μόνο του Χριστιανικού με τον Ισλαμικό κόσμο αλλά και των καθολικών Κροατών με τους ορθόδοξους Σέρβους. Η γέφυρα καταστράφηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου της Βοσνίας και ανακατασκευάστηκε μετά τη λήξη του.

Η γέφυρα επίσης έρχεται να ενώσει τους δύο μαχαλαδες της πόλης Μοσταρ και τις δύο εντινες θρησκείες.

Τους Μουσουλμάνους που υπήρχαν και υπάρχουν στην Παλιά πόλη και τους Χριστιανούς από την άλλη μεριά του γεφύριου.

Τι όμορφο πράγμα να συνυπάρχουν οι λαοί και οι πολιτισμοι.

Γι αυτό θα με ακούσετε συχνά πυκνά να λέω πως ο μοτοσικλέτιστης μόνο να ενωσει έχει και να χτίσει γέφυρες επικοινωνίας..

Αφού περπατήσαμε όλη την παλιά πόλη ή όποια μου άφησε έντονα σημάδια στην ψυχή μου διαβάζοντας συνθήματα στους τοίχους οπως #dontforget και περιπλανωμενοι μέσα στα βιλαετια του  Ισλαμ θα πάμε να ξαποστασουμε απέναντι από το γεφύρι στον Μουσουλμανικο μαχαλα.

Ένα υπέροχο εστιατόριο θα μας ταξιδέψει στην Ανατολή ενώ βρισκόμαστε στα Βαλκάνια. Οι Ανατολιτικες γεύσεις και τα αρώματα των μπαχαρικών μας μεταφέρουν στην Ανατολή κι η Παρουσία του Ιμάμη ο οποίος καλεί τους πιστούς για κάλεσμα από τα μεγάφωνα έρχονται να απογειώσουν το γεύμα μας…

Το επόμενο πρωί ο καιρός μας δείχνει τα άσχημα δόντια του και η βροχή μας καλημεριζει.

Το ηθικό μας είναι υψηλό και με μανία φοράμε τα αδιάβροχα μας έτοιμοι να ξεχυθουμε στους δρόμους δίχως να μας πτοεί η βροχή …

Προορισμός μας το Σεράγεβο για Αρχή και συνέχεια θα έχει το πέρασμα μας από το Βισεγκραντ – το Μοκρα Γκορα το ξύλινο χωριό του Μουσικού Κουστουρίτσα και η αποψινή μας διανυκτερευση στην πρωτεύουσα της Σερβίας το Μεγαλόπρεπες Βελιγράδι..

Σε λιγότερο από δύο ώρες βρισκόμαστε στο Σεράγεβο.

Με την είσοδο μασ στην πόλη ένιωσα ένα σφίξιμο στο στομάχι ένα κομπιασμα στον λαιμό δίχως να ξέρω από που ερχόταν..

Μάλλον οι νεκροί φωνάζανε για λύτρωση για το τεράστιο κακό που έπνιξε αυτή την πόλη και πλήρωσε πολύ άσχημα την Γεωγραφικη της θέση ξεσποντας πάνω της όλη την θηριώδια του πολέμου…

Οι τοίχοι με έντονα τα σημάδια του πολέμου…

Σφαίρες και τρύπες παντού.

Ολα μολογανε το κακό που χε συμβεί..

Τα σημάδια εκεί να φωνάζουν και εμεις να παρατηρούμε δίχως να μιλάμε μεταξύ μας.

Για αρκετή ώρα δεν αλλάξαμε κουβέντα με την γυναίκα μου Sissi Piteni και απλά μιλούσαν τα μάτια.

Το Σαράγεβο ή Σεράγεβο, είναι η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης, της Ομοσπονδίας της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης και η «de jure» πρωτεύουσα της Σερβικής Δημοκρατίας.

Ήθελα να επισκεφθώ την (απομίμηση) του Τούνελ Πολέμου.

Είχα ακούσει τόσα πολλά γι αυτό το κτίριο – τούνελ για την περίοδο του πολέμου.

Κατά τη διάρκεια του πολέμου, το Σαράγεβο είχε μόνο μια μικρή ελπίδα για να μπορούν οι κάτοικοι της πόλης να κουβαλησουν τα αγαθά τους όπως ψωμί για να επιβιώσουν και συμπεριλαμβανομένων των φαρμάκων.

Αυτό το πρόσφερε το τούνελ που υπήρχε κάτω από το αεροδρόμιο.

Όλα τα αγαθά για την πόλη μεταφέρονταν μέσω αυτής της σήραγγας. Ένα μικρό τμήμα της σήραγγας διατηρείται και κατασκευάστηκε μια απομίμηση για να βιώσετε την αίσθηση.

 Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι ένας τέτοιος πόλεμος ήταν μόλις πριν από 30 χρόνια.

Βρισκόμασταν για πρώτη φορά και οι δύο μας στο Σεράγεβο και μας κινησε την περιέργεια τρομερα η παρουσία της Πρεσβείας της Αμερικής μέσα στο κέντρο της πόλης.

Επίσης τα τραμ… Τι εικόνες κι αυτές.

Παλιά τραμ να γυρνάνε δίπλα στα αυτοκίνητα τα οποία θύμιζαν έντονα Ρωσία και Μόσχα. Αυτή η πόλη είχε μια μαγεία να σε ταξιδεύει.

Το γεφύρι…

Ακόμη ένα στοιχείο να σου θυμίζει έντονα τις ιδιαίτεροτητες αυτής της πόλης.

Απο εδώ Ισλάμ κι από κει ο Χριστιανισμός.

Εντονες αντιθέσεις.

Κι έπειτα βρέθηκαμε σε ένα κεντρικό εμπορικό να πιούμε ένα καφέ και να τσιμπήσουμε κάτι στα γρήγορα για να συνεχίσουμε την πορεία μας προς το Σερβικό Άγιο Όρος και το Βισεγκραντ…

Φεύγοντας από το Σεράγεβο έδωσα υπόσχεση πως θα γυρίσω σε αυτή την πόλη σύντομα και θα της δώσω χρόνο γιατί έχει πολλά να δώσει.

Με στοίχειωσε αυτή η πόλη.

Ευτυχώς η βροχή μας έχει αφήσει και μπορούμε να απολαύσουμε τον επαρχιακό δρόμο δίπλα στο ποτάμι και τα εκατοντάδες τούνελ και γέφυρες…..

Δεν είχα ξαναδεί τόσα τούνελ ποτέ μου.

Ένα τοπίο γνώριμο στα μάτια μας μιας και ήμασταν μέσα στις Άλπεις της Σερβίας.

Τα μοναστήρια το ένα δίπλα από το άλλο.

Γι αυτό και η Σερβία έχει πάρα πολύ θρησκευτικό τουρισμό.

Πολλά μοναστήρια δεν θυμάμαι πόσα μέτρησα….

Κι αργά το βράδυ φτάνουμε στο Βελιγράδι.

Στην μεγαλοπρεπή πρωτεύουσα της Σερβίας.

Το Βελιγράδι Βρίσκεται στη συμβολή των ποταμών Σάβου και Δούναβη, εκεί όπου η πεδιάδα της Παννονίας συναντά τα Βαλκάνια.

Αφού τακτοποιηθηκαμε στο ξενοδοχείο βγήκαμε για περπάτημα στην Μιχαιλοβα.

Την Ερμού του Βελιγραδίου.

Από την πρώτη ματιά αυτή η πόλη σε έκανε να νιώθεις ερωτευμένος με ότι υπάρχει γύρω σου.

Υπέροχη αρχιτεκτονική και κτίρια που σου επιβεβαιώνουν τον πολιτισμό αυτής της πόλης.

Το επόμενο πρωί χαθήκαμε στην πόλη με πρώτο Σταθμό τον Ιερο Ναό του Αγίου Σάββα για να ανάψουμε ένα κεράκι και να προσκύνησουμε.

Συνεχίζουμε με την γέφυρα του Δούναβη και καφέ όπου η θέα ήταν μαγεία.

Δεν θέλαμε να φύγουμε!!!

Στη συνέχεια επισκεφθηκαμε το κάστρο του Βελιγραδίου.

Ένα πραγματικά μεγάλο κάστρο με απίστευτη θέα και πάρα πολύ πράγματα να δεις.

Από το κάστρο τα αρματα μάχης, εκκλησίες και καταπληκτική θέα του ποταμού! Αξίζει μια βόλτα οπωσδήποτε!

Οι μέρες μας δυστυχώς τελείωσαν και πρέπει να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής για την Ελλάδα μας.

Το επόμενο πρωί μας βρίσκει με πολύ βροχή στο Βελιγράδι και η μέρα μας φαίνεται ότι θα είναι δύσκολη.

Είχαμε στο πρόγραμμα μας να κάνουμε άλλη μια διανυκτερευση στην Πόλη Νις αλλά ο καιρός για τις επόμενες 4 ημέρες ήταν πολύ χάλια με πολύ βροχή κι έτσι αποφάσισαμε να ταξιδέψουμε straight to Greece Προκειμένου να μην ταλαιπωρηθουμε άλλο.

Η βροχή μας συνόδευσε 800 χλμ μέχρι και τα σύνορα των Ευζώνων κι από εκεί για Κοζάνη.

Επιστροφή δύσκολη ιδίως μέσα στα Σκόπια όπου και συναντήσαμε αρκετές Νταλίκες και ένα οδόστρωμα ολισθηρο.

Για τα Σκόπια δεν θα γράψω τίποτα μιας και αυτή την φορά την περάσαμε transit προκειμένου να φτάσουμε Ελλάδα χωρίς καμία στάση!!!!

Αυτά είδαμε και ζήσαμε στο ταξίδι μας στα Βαλκάνια με την Θεοδοσία Πιτενη.

Σας ευχόμαστε καλή ανάγνωση.

Γεώργιος Τσιουμας

Θεοδοσία Πιτενη

Επικοινωνήστε μαζί μου για οποιαδήποτε απορία!
Θα χαρώ να βοηθήσω let’s talk

Σαλαμίνα

Κέας 30

Σαλαμίνα

Ελλάδα

Δημιουργήθηκε με αγάπη ! © 2022. All Rights Reserved.