Και το Ballkan Express ξεκινάει.

Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων γι΄αυτό το οποίο θα διαβάσετε και θα μοιραστούμε μαζί σας!!

Αγαπημένα Βαλκάνια και έχει γίνει θεσμός απ΄ότι φαίνεται το άνοιγμα της τουριστικής μας σεζόν να ανοίγει πάντα με ένα ταξίδι στα γειτονικά Βαλκάνια.

Κάθε χρόνο το ίδιο ταξίδι με διαφορετικούς προορισμούς και διαφορετικές πόλεις – σημεία φωτογραφίας αλλά ίδιο και οικείο για όσους έχουν ταξιδέψει στα Βαλκάνια.

Μα καλά θα μου πει κάποιος δεν βαριέσαι ρε Γιώργη και Σίσσυ πάλι το ίδιο ταξίδι στα ίδια μέρη?

Ποτέ ένα ταξίδι δεν είναι ίδιο και αυτό το οποίο βλέπεις κάθε φορά είναι διαφορετικό..Ακομά και το χώμα η γή μυρίζει διαφορετικά τον Μάιο ενώ έχει ποτίσει νερό απο τον Άυγουστο που έχει στεγνώσει..

Όλα ήταν έτοιμα..Άδεια απο τις δουλειές μας η μηχανή μας απο service το η πιστή μας μπουμπού Suzuki Bandit 1250 αδυναμίες είναι αυτές βλέπετε..Άλλωστε για όλους εμάς που ταξιδέυουμε οι μηχανές μας η τα αυτοκίνητα μας δεν είναι απλά ένα κομμάτι σίδερο.Απο κάποια στιγμή και μετά τα αισθάνεσαι σαν μέλη της οικογενείας διότι σε έχουν ταξιδέψει στις πιο απόκρημνες γωνιές του πλανήτη και έζησες μαζί τους τις πιο όμορφες εμπειρίες γιατί ήσουν μόνος…..

Ο καιρός όμως δεν ήταν σύμμαχος μας και μέσα στις ημερομηνίες του ταξιδιού έδινε 7/7 βροχές!! Μια βδομάδα θα διαρκούσε το φετινό Ballkan Express και 8 μέρες βροχή!!!

Αυτό με έκανε να ανησυχήσω στην αρχή και η αλήθεια είναι ότι μου χάλασε την διάθεση!! Σκεπτόμενος την περσυνή βροχή στην άνοδο για το Nordkapp -Norway δεν ήθελα να υποστούμε τέτοια ταλαιπωρία με τίποτα ξανά και να ξεκινούσα ένα ταξίδι εν γνώση μου με 8 μέρες βροχή οδηγώντας την μοτοσικλέτα μας θα ήταν ανοήτο!!!

Όταν έχεις ξεπεράσει τα κόμπλεξ απόδειξης προς τρίτους ότι εγώ ταξιδέυω με βροχή και χιόνι με την μηχανή ενώ εσύ όχι τότε το ταξίδι για σένα αποκτά μια άλλη διαστάση μεταφοράς!!

Άλλωστε τόσοι συνάνθρωποι μας Βορειοευρωπαίοι δεν ειναι δυνατόν να είναι όλοι τους κουτοί ταξιδέυοντας με τα αυτοκινούμενα κι εμείς να είμαστε οι έξυπνοι!!!

Τότε λοιπόν παίρνει ζωή και σάρκα και το αντιμετωπίζεις  σαν αληθινή οντότητα και όχι απλά σαν ένα ταξίδι..

Κι έτσι λοιπόν βρισκόμαστε στον δρόμο με το αυτοκίνητο μας  νωρίς τα χαράματα να περνάμε τα σύνορα της Καστοριάς αγορές απο τα Duty Free και βουρ για Αλβανία!!!!

Ξέχασα να σας πώ και δεν κάνω πλάκα όταν πήρα την απόφαση να πάμε με το αυτοκίνητο μου ήρθαν οι μυρωδιές απο τα κεφτεδάκια της μαμάς μου όταν ταξιδέυαμε το καλοκαίρι να πάμε διακοπές φρόντιζε να έχει πάντα κεφτεδάκια και πίττα πρασοπίιτα συγκεκριμένα για να κολατσίζουμε στον δρόμο!!!!!

Σας ζητώ συγνώμη για τις παιδικές μου θύμησες αλλά μόλις πήρα την απόφαση να φύγουμε με το αυτοκίνητο με την Σίσσυ το πρώτο πράγμα που της είπα στο τηλέφωνο ήταν να τηγανίσει κεφτεδάκια για τον δρόμο και να έχει ψήσει πρασόπιττα!!!!

Έτσι κι εγινε λοιπόν…Στην πρώτη μας στάση στην λίμνη της Οχρίδας  στην Αλβανία δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο πεντάνοστιμα μου φάνηκαν τα κεφτεδάκια της χρυσοχέρας μου και η φρέσκια πρασόπιττα της!!!

Αφου κολατσίσαμε λοιπόν συνεχίσαμε να οδηγούμε στην Αλβανία με προρισμό το Montenegro και συγκεκριμένα την πόλη της Budva για διανυκτέρευση!!!

Έτσι λοιπόν ύστερα απο μια οδήγηση 5 ωρών περίπου βρεθήκαμε στα σύνορα της Αλβανίας με το Montenegro και ντουγρού για το ξενοδοχείο γιατι η μέρα μας ήδη μετρούσε κοντά στα 900 και 12 ώρες οδήγησης και μαζί με τα σύνορα γίνανε 14 συν τις στάσεις μας άνετα ήμασταν 16 ώρες στον δρόμο και όπως καταλαβαίνετε η κούραση μας μεγάλη και η πείνα μας επίσης….

Γιατί είπαμε καλά τα κεφτεδάκια και η πίττα αλλά είναι για κολατσιό και όχι για κύριο φαγητό!!!

Ήμασταν περίπου τις 8 το απόγευμα στο ξενοδοχείο μας για check in μια καλή ώρα σχετικά παρά την κούραση μας!!

Αφήσαμε γρήγορα πράγματα και φύγαμε για να δούμε την πόλη!!!

Ας πούμε δύο πράγματα για την πόλη της Budva.

Η Μπούντβα ή αρχαία Βουθόη  είναι παραθαλάσσια, τουριστική πόλη του Μαυροβουνίου.

  Κατοικείται από τον 5^ο αιώνα π.Χ.. και που αναφέρεται ότι ιδρύθηκε από τον Κάδμο το Θηβαίο. Στη βιβλιογραφία παρουσιάζεται και με τα ονόματα Βουθοία, Βουθούη, Βουθοίη, Βούδουα, Βουλούα και Βουτούα.

 Απέναντι από τη Μπούντβα υπάρχει το νησί του Αγίου Νικολάου.

Παλιά πόλη

Η περιοχή γύρω από τη Μπούντβα ονομάζεται συχνά Ριβιέρα της Budva και τα βουνά με θέα στην Αδριατική Θάλασσα μοιάζουν με αυτά του Μόντε Κάρλο ή κατά μήκος της Γαλλικής ή της Ιταλικής Ριβιέρας. Το μεγαλύτερο μέρος της πόλης είναι πολύ μοντέρνο και τουριστικό, με πολλά ξενοδοχεία και μερικά πολυτελή συγκροτήματα – διαμερίσματα βίλλες  σε παραθαλάσσια έκταση.

Επιλογές για φαγητό πολλές.

Για όλους τους ουρανίσκους!!

Πολλά φρέσκα ψάρια και σε πολυ καλές τιμές και επισής τρομερά εστιάτορία με μεγάλη ποικιλία κρασιών .

Εμείς επιλέξαμε ένα ιταλικό εστιατόριο γαι το δείπνο μας και αφού φάγαμε μια πίτσα και δύο μακαρονάδες ήμαστα πτώματα και πήγαμε να πέσουμε για ύπνο γιατί και αύριο θα είχαμε αρκετό χλμ.

Η επόμενη μέρα μας βρίσκει στον δρόμο καθ οδόν για το αγαπήμενο μας Κότορ το οποίο φροντίζουμε να επισκεφθούμε κάθε φορά που βρισκόμαστε στην περιοχή!!

Κότορ: Στα «φιόρδ» των Βαλκανίων

Η εκπληκτική πόλη του Κότορ αποτελεί έναν απ’ τους δημοφιλέστερους προορισμούς στο Μαυροβούνιο. Η βενετσιάνικη οχύρωση της, προσφέρει μία εντυπωσιακή πρώτη εικόνα στους επισκέπτες.

Βρίσκεται σε μία ήσυχη γωνία του κόλπου του Κότορ, ένα φυσικό περιβάλλον που δύσκολα σε αφήνει ασυγκίνητο/η. Τα ήρεμα γαλανά νερά σε συνδυασμό με τα κάθετα βράχια των γύρω βουνών αφήνουν μία στενή λωρίδα γης που φιλοξενεί όμορφους οικισμούς, όπως το Herceg Novi και το Perast, που αξίζουν μία στάση ή εκδρομή.

Η συνέχεια θα μας βρεί για έναν προορισμό που πάντα θα περνάω απο εκεί.

Το αίμα ακόμα νωπό τα χαλάσματα μαρτυρούν το τρομερό φονικό οι σφαίρες δεν πρόλαβαν να σκουριάσουν κι ειναι εκεί για να μας θυμίζουν τι συνέβη στην Γιουγκοσλαβία!!

Αναφέρομαι στο Μόσταρ της Βοσνίας το οποίο λατρέυω σαν πόλη και με ζουρλαίνει η συνύπαρξη του Ισλάμ με την Ορθοδοξία.

Αλλάχ εσύ Χριστό εγώ!!!!

!

 Η πόλη Μόσταρ είναι από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης. Τα πλακόστρωτα δρομάκια, τα πετρόκτιστα σπίτια και η γραφική τοξωτή γέφυρα κάνουν αυτή την πόλη ονειρική και δικαίως αποκαλείται « το διαμάντι» της Βοσνίας.

Το Μόσταρ βρίσκεται στο νότιο τμήμα της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, περίπου 130 χλμ. από το  Σεράγεβο και όχι πολύ μακριά από τα σύνορα με την Κροατία. Το όνομα της πόλης οφείλεται στο κεντρικό αξιοθέατο της πόλης, τη γέφυρα Stari Most και τους πύργους στις άκρες της, που ονομάζονται mostari (φύλακες της γέφυρας).

Ιστορία του Μόσταρ:

Η περιοχή του Μόσταρ κατοικήθηκε από τα ρωμαϊκά χρόνια. Στα μεσαιωνικά χρόνια, δύο όχθες του ποταμού Neretva συνδέθηκαν με την ξύλινη γέφυρα. Ο οικισμός βρισκόταν στην εμπορική διαδρομή από την Αδριατική Θάλασσα προς την ηπειρωτική χώρα και αναπτύχθηκε ως τουρκικό διοικητικό κέντρο. Στην εποχή της Γιουγκοσλαβίας, το Μόσταρ αναπτύχθηκε και έγινε μια από τις πιο σημαντικές πόλεις της περιοχής, αλλά η Παλιά Πόλη παρέμεινε η ίδια, με τη γοητευτική της ατμόσφαιρα. Από τον Μάρτιο του 1992 η Μόσταρ βρίσκεται στην ανεξάρτητη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, ωστόσο ήδη δύο μήνες αργότερα, τον Μάιο του 1992, άρχισαν οι τρομερές μάχες του πολέμου στην πατρίδα. Ο πόλεμος τελείωσε το 1995 και ακόμα κι αν ακόμα μπορείτε να δείτε πολλά απομεινάρια από αυτές τις τραγικές στιγμές, το Μόσταρ είναι ένα χαλαρό και ασφαλές μέρος για να επισκεφθείτε.

Ένα από τα πιο διάσημα αξιοθέατα του Μόσταρ και της Βοσνίας είναι το Stari Most ή «Παλιά Γέφυρα». Η γέφυρα χτίστηκε από τους Οθωμανούς τον 16ο αιώνα και αποτελεί παράδειγμα τυπικής ισλαμικής αρχιτεκτονικής και εξαιρετικής μηχανικής. Διασχίζει τον όμορφο τιρκουάζ ποταμό Neretva και βρίσκεται στην καρδιά της ιστορικής παλιάς πόλης του Μόσταρ. Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, ωστόσο, η γέφυρα καταστράφηκε από τις κροατικές δυνάμεις, αλλά έκτοτε ξαναχτίστηκε σύμφωνα με τις ακριβείς αρχικές προδιαγραφές της. Από το 2005 είναι Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO και προσελκύει χιλιάδες τουρίστες κάθε χρόνο.

Κι αφού το χορτάσαμε όσο μπορούσαμε να το χορτάσουμε σαν μέρος γιατί κάποια μέρη δεν χορταίνονται κι όσες φορές και να πάς είναι σαν την πρώτη φορά βάλαμε πλώρη για την Κροατία και στρίψαμε τις πυξίδες μας βόρεια !!!!

Δαλματικές ακτές λοιπόν….

Η Δαλματία είναι ιστορική περιοχή της ανατολικής Αδριατικής. Σήμερα είναι μία από τις τέσσερις ιστορικές περιοχές της Κροατίας, μαζί με την κυρίως Κροατία, τη Σλαβονία και την Ίστρια. Η Δαλματία είναι μια στενή παραλιακή περιοχή, που εκτείνεται από το νησί Ραμπ στο βορρά μέχρι τον Κόλπο του Κότορ στο νότο.

Οι Δαλματικές Ακτές αποτελούν μια ιστορική περιοχή της Αδριατικής. Όμορφες μικρές παραλίες, σμαραγδένια νερά, πολυάριθμα νησάκια, βραχώδεις ασβεστολιθικοί σχηματισμοί, δασωμένα βουνά συνθέτουν το μαγευτικό φυσικό τοπίο. Οι μεσαιωνικές πόλεις με το άψογα διατηρημένο ιστορικό τους κέντρο, τα γραφικά χωριά με τα λιθόστρωτα σοκάκια, η πλούσια πολιτιστική κληρονομιά και το υπέροχο μεσογειακό κλίμα καθορίζουν το πλαίσιο για πανέμορφες ταξιδιωτικές εμπειρίες.

Επόμενος σταθμός μας το Split της Κροατίας και το Trogir.

Θα μιλήσουμε παρακάτω για αυτά τα δύο διαμάντια της Κροατίας.

Η διαδρομή δίπλα στην Θάλασσα καθώς ανεβαίνεις την Δαλματία είναι πανέμορφη και αξίζει την επίσκεψη όλο τον χρόνο είτε με αυτοκίνητο είτε με μοτοσικλέτα.

Αφού φτάσαμε λοιπόν στο Trogir για την πρώτη μας διανυκτέρευση στην Κροατία βγήκαμε για εξερέυνηση της πόλης όπως συνηθίζουμε να κάνουμε πάντα σε όλα τα μέρη που επισκεπτόμαστε!!

Κάστρο και φρούριο του Καμερλένγκο στην Τρογκίρ της Κροατίας το οποίο πρέπει να επισκεφθείτε εάν βρεθείτε στο αρχαιοελληνκό Τραγούριον.

Η νύχτα μας βρήκε κουρασμένους να κουτουλαμε στα στενά της παλιάς πόλης και τα μάτια να κλείνουν απο την κούραση και το περπάτημα .

Η επόμενη μέρα θα μας βρει στο Split .

Το Σπλιτ είναι πόλη της Δαλματίας στην Κροατία και άλλοτε σημαντικό λιμάνι της Γιουγκοσλαβίας. Το κλίμα της πόλης είναι μεσογειακό.

Φτάνει με τις Φωτογραφίες απο το Split όμως και ας περάσουμε να πούμε δύο λόγια γι αυτή την υπέροχη πόλη της Κροατίας.

Το Σπλιτ είναι η δεύτερη µεγαλύτερη πόλη της Κροατίας και η µεγαλύτερη των αδριατικών ακτών. Το Σπλιτ, ως ένα δυνατό κράµα ατόφιας µεσογειακής οµορφιάς και αξιόλογης σλαβικής ιστορίας, προτάσσει τη φυσική καλλονή του, αλλά και τα σηµαντικά του αξιοθέατα, κερδίζοντας ολοένα και περισσότερους θαυµαστές στο χρηµατιστήριο του τουρισµού!

Το Παλάτι του Διοκλητιανού κατασκευάστηκε στα τέλη του 3ου αι., προκειµένου να µείνει εκεί ο αυτοκράτορας όταν αποφάσιζε να αποσυρθεί. Στη νότια πλευρά των τειχών, που ήταν σχεδόν πάνω στη θάλασσα, υπήρχε µια πύλη η Porta Aenea (Χρυσή Πύλη) την οποία πιστεύεται ότι χρησιµοποιούσαν οι υπηρέτες για την µεταφορά προµηθειών στο παλάτι αλλά και ο αυτοκράτορας όταν χρειαζόταν να έχει πρόσβαση στη θάλασσα. Στην ανατολική πλευρά των τειχών υπήρχε η Porta Αrgentea (Ασηµένια Πύλη) και στη δυτική η Porta Ferrea (Σιδερένια Πύλη). Στο νότιο κοµµάτι εντοπίζονταν τα διαµερίσµατα του αυτοκράτορα και τα θρησκευτικά κτήρια.

Ο καθεδρικός ναός του Σπλιτ είναι το σηµαντικότερο οικοδόµηµα σε ολόκληρο το Παλάτι και πιθανόν ο αρχαιότερος της Ευρώπης. Η Παλιά Πόλη κηρύχθηκε, το 1979, Μνηµείο Παγκόσµιας Κληρονοµιάς λόγω των πολυάριθµων καλά διατηρηµένων έργων αρχιτεκτονικής από όλες τις περιόδους της ιστορίας του.

Το Ρολόι της Πόλης βρίσκεται στην κορυφή ενός πύργου (που καταλήγει σε ένα γοτθικό καµπαναριό) και τοποθετήθηκε εκεί τον 15ο αιώνα. Πρόκειται για ένα αρκετά ενδιαφέρον αξιοθέατο, µιας και ο δίσκος του διαιρείται σε 24 τµήµατα, αλλά παραδόξως δεν είναι πολύ δύσκολο στο να διαβάσει κανείς την ώρα.

Ο Κύριος Περίπατος

Ο κύριος περίπατος της πόλης, ή η Splitska Riva οι ντόπιοι το λένε, είναι το κέντρο της πόλης. Υπάρχουν τόσα πολλά τραγούδια για αυτό, όπως και για τη Διαδρομή αυτή.

Η πολιτιστική σημασία που κατέχει αυτός ο πεζόδρομος στην ζωή του Σπλίτ και της Κροατίας είναι έντονη.

Ο παραλιακός δρόμος βρίσκεται μπροστά στη θάλασσα και προσφέρει γραφική θέα στο λιμάνι του Σπλιτ. Υπάρχουν περίπου χίλιες διαφορετικές καφετέριες όπου μπορείτε να καθίσετε και να απολαύσετε παγωμένος καφές θαυμάζοντας τις απόψεις.

Το λιμάνι

Το Σπλιτ είναι ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια στοΧώρα. Και ένα από τα πιο πολυσύχναστα. Συνδέει την ηπειρωτική χώρα με τα περισσότερα νησιά της χώρας, και με την Ιταλία επίσης. Το λιμάνι του Σπλιτ είναι ένα μαγευτικό αξιοθέατο – μπορείτε να δείτε δεκάδες σκάφη, πλοία και πλοία.

Βαλκάνια Βαλκάνια αλλά αφού η Κεντρική Ευρώπη ήταν στα πόδια μας να μην πεταχτούμε μια βόλτα στην Πανέμορφη Σλοβενία και την Λουμπλιάνα που τόσο αγαπώ..

Θα είχαμε την ευκαρία να κάνουμε κάποια περάσματα απο τις Ιουλιανές Άλπεις και να δούμε την Λίμνη Μπλέντ.

Οι πυξίδες λοιπόν ξανακοιτούν τον Βορρά και βάζουμε πλώρη για Σλοβενία και Λιουμπλιάνιτσα.

Διάσημη είναι και η «γέφυρα του δράκου», τα άκρα της οποίας στολίζονται από τα αγάλματα τεσσάρων δράκων, που μοιάζουν με ακοίμητοι «φρουροί» της πέτρινης κατασκευής!

Ο δράκος είναι το κατ’ εξοχήν σύμβολο της πόλης.

Κλειδώστε τον έρωτα σας σε αυτήν την παραμύθενια πόλη .

Για τους ρομαντικούς έιναι η λεγόμενη «Γέφυρα του Χασάπη» [the Butchers’ Bridge] στη Λιουμπλιάνα, που συνηθίζεται οι ερωτευμένοι να κρεμούν και να κλειδώνουν λουκέτα – με χαραγμένα τα αρχικά ονόματά τους – και να πετούν τα κλειδιά στο ποτάμι!

Σύμβολο… ότι ο έρωτάς τους δε θα τελειώσει ποτέ.

Ακόμα και τα ταξίδια, υπό το μαγικό πρίσμα του έρωτα, μοιάζουν δαφορετικά.

Αχ αυτός ο χρόνος…..

Ο χειρότερος εχθρός μας, μας κυνηγάει στα ταξίδια αδυσώπητα  και δεν μας αφήνει να ησυχάσει η ψυχούλα μας και το ταξιδιωτικό μας δαιμόνιο..

Ήδη είχαν περάσει δύο μέρες και ο χρόνος μας πίεζε να φύγουμε απο την Πανέμορφη Λιουμπλιάνα και την μαγευτική Σλοβενία.

Ο καιρός συνέχιζε να μας χτυπά αλύπητα με βροχή και με κρύο το οποίο δεν μας πτοούσε στο αυτοκίνητο και χίλιες φορές έλεγα στον εάυτο μου μπράβο για την επιλογή του αυτοκινήτου σε αυτό το ταξίδι μας!!!

Το πλάνο του ταξιδιού μετά την Λιουμπλιάνα είχε στο πρόγραμμα ανάβαση στην λίμνη Μπλέντ και στη συνέχεια πέρασμα απο τις Ιουλιανές  Άλπεις και η συνέχεια θα μας έβρισκε στα Αυστριακά πάσα των Άλπεων και διανυκτέρευση στο Χάλστατ της Αυστρίας.

Το θερμόμετρο έδειχνε 9 βαθμούς την Λιουμπλιάνα και ο καιρός στις Άλπεις έδειχνε -2 και χιόνι..

Σε καμία περίπτωση δεν θα έβαζα το ταξίδι μας σε κίνδυνο και δεν είχα σκοοπό να ταλαιπωρηθώ και να βάζω αλυσίδες στις Άλπεις…

Ο καλός ο καπετάνιος άλλωστε στην φουρτούνα φαίνεται και στην αλλαγή ρότας!!!

Και παίρνω την απόφαση να στρίψω τις Πυξίδες Ανατολικά αυτή την φορά και να κινηθούμε προς Ουγγαρία και να Βρεθούμε στην Πανέμορφη Βούδα – Πέστη / Βουδαπέστη.

Η Βουδαπέστη είναι ένα πραγματικό μαργαριτάρι το οποίο χωρίζεται στη μέση από το Δούναβη. Η μια πλευρά ονομάζεται Βούδα και η άλλη Πέστη. Μια μαγευτική και συνάμα εντυπωσιακή πόλη που θα σου αποτυπωθεί ανεξίτηλη στη μνήμη

.Η Βουδαπέστη, η οποία είναι η πρωτεύουσα της Ουγγαρίας,

Ουγγαρία: τα σημαντικότερα αξιοθέατα της Βουδαπέστης.

Προμαχώνας των Ψαράδων

Είναι ένα από τα σημαντικότερα και πιο δημοφιλή αξιοθέατα της Βουδαπέστης. Από το συγκεκριμένο σημείο μπορείς να δεις σχεδόν όλη τη Βουδαπέστη και να αγναντέψεις για ώρες το Δούναβη. Είναι το καταλληλότερο μέρος για φωτογραφίες. Ακριβώς δίπλα θα συναντήσεις και την εκκλησία του Ματθαίου.

Buda Castle Hill

Ακολουθώντας το δρομάκι που βρίσκεται στην πλατεία του Προμαχώνα των Ψαράδων, θα φτάσεις στον Buda Castle Hill. Εκτός από τη μαγική θέα που προσφέρει, θα δεις πολλά ιστορικά κτίρια, όπως το Κάστρο της Βουδαπέστης που στεγάζει πλέον την Εθνική Πινακοθήκη της Ουγγαρίας, πολλές κατοικίες μπαρόκ αρχιτεκτονικής, αλλά και μνημεία από την εποχή της Αυτοκρατορίας των Αψβούργων! Από εκεί κατεβείτε είτε με τις σκάλες είτε με το ασανσέρ στους κήπους του κάστρου.

Κτίριο του Ουγγρικού Κοινοβουλίου

Είναι το μεγαλύτερο κτίριο στη Βουδαπέστη και η όψη του θα σε καταπλήξει. Ένα πραγματικό αριστούργημα το οποίο όσες ώρες και να το κοιτάει το μάτι σου θα δυσκολευτεί να το συλλάβει. Εσωτερικά υπάρχουν 691 δωμάτια και 242 αγάλματα στους τοίχους. Η περιήγηση σου στα ενδότερα του κοινοβουλίου κρίνεται επιβεβλημένη και δε πρέπει σε καμία περίπτωση να τη χάσεις.

Ο Δούναβης  ο Δάννουβις των Βυζαντινών ή Δανούβιος και Ίστρος ο Τούνα των Τούρκων είναι, μετά τον Βόλγα, ο δεύτερος μεγαλύτερος ποταμός της Ευρώπης και 29ος του κόσμου.

 Θεωρούμενος διεθνής υδάτινος δρόμος, ο Δούναβης έχει τις πηγές του στην πόλη Ντοναουέσινγκεν, που βρίσκεται στον Μέλανα Δρυμό της Γερμανίας, στη συμβολή των ποταμών Μπρίγκαχ και Μπρεγκ. Ο Δούναβης ρέει έπειτα προς τα ΝΑ για 2.872 χλμ. διασχίζοντας τέσσερις πρωτεύουσες χωρών της κεντρικής Ευρώπης προτού εκβάλει στον Εύξεινο Πόντο μέσω του Δέλτα του σε Ρουμανία και Ουκρανία.

Κάποτε μακροχρόνιο σύνορο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ο ποταμός περνάει ή αγγίζει τα σύνορα δέκα ευρωπαϊκών χωρών.

Αξίζει να κάνουμε μια αναφορά στις γέφυρες της Βουδαπέστης οι οποίες είναι 8 στο σύνολο η μια πιο εντυπωσιακή απο την άλλη και να αναφερούμε στον Έλληνα  Γεώργιο Σίννα.

Γεώργιος Σίνας

Ο γιος του Σίμων Σίνα γεννήθηκε στις 20 Νοεμβρίου του 1783 στη Νύσσα όπου είχε βρει καταφύγιο ο πατέρας του. Ορφανός από μητέρα, μεγαλωμένος φτωχικά στη κουνιάδα του πατέρα του, όταν έγινε οχτώ χρονών αποδήμησε στη Βιέννη. Εκεί ολοκλήρωσε τις βασικές ελληνικές σπουδές του και έμαθε ξένες γλώσσες. Στα είκοσί του όμως ρίχτηκε κι αυτός στο εμπόριο στο πλευρό του πατέρα του. Η συνύφανση πατέρα και υιού κατά την κοινή τους δράση στον οικογενειακό εμπορικό οίκο υπήρξε απόλυτη.

Μετά το θάνατο του πατρός του, ο Γεώργιος Σίνας ανέλαβε εξ ολοκλήρου την επιχειρηματική κληρονομιά καθώς έπεσε πάνω του ολόκληρο το βάρος της διεύθυνσης του οίκου. Το ήθος και η τιμιότητα στις συναλλαγές του απέκτησαν τέτοια φήμη που η ουγγρική λέξη “guruk” που χρησιμοποιούταν για να δηλώσει τον Έλληνα κατέληξε να δηλώνει τον τίμιο έμπορο. Το επιχειρηματικό του δαιμόνιο τόσο πολύ εκτιμήθηκε από τους εμπόρους της Βιέννης, ώστε το 1823 τον ανακήρυξαν ισόβιο πρόεδρο του εμπορικού τους συλλόγου.

Ο Γεώργιος Σίνας εκτός από το εισαγωγικό και εξαγωγικό εμπόριο επέκτεινε τις δραστηριότητες του και σε άλλες εμπορικές και βιομηχανικές επιχειρήσεις με εκπληκτικά αποτελέσματα.. Υπήρξε ιδρυτής μεγάλων νηματουργείων στη Βιέννη, εισήγαγε πρώτος την καλλιέργεια καπνού στην Αυστρία, ενώ ανέλαβε την κατασκευή του σιδηροδρομικού δικτύου, γι’ αυτό και θεωρείται πατέρας των σιδηροδρόμων της Βαλκανικής. Επίσης ως εφοπλιστής αναβάθμισε σημαντικά την ατμοπλοΐα στον ποταμό Δούναβη. Αργότερα ως τραπεζίτης έγινε πιστωτής όχι μόνο μεγάλων επιχειρήσεων αλλά και δανειστής κυβερνήσεων και αυτοκρατοριών. Λόγω της τραπεζικής του οξυδέρκειας χαρακτηρίστηκε ως η «Πυθία του Χρηματιστηρίου της Βιέννης».

Το αντίπαλο δέος των τραπεζικών του επιχειρήσεων ήταν η οικογένεια Rothschild που αν και αρχικά ανταγωνιστές, οι περιστάσεις τους οδήγησαν να εμφανιστούν αργότερα ως εταίροι κοινοπραξιών σε πολλές επενδύσεις, χορηγήσεις δανείων και σε διάφορες μεγάλες εταιρίες. Αξίζει να σημειωθεί πως και οι δύο οικογένειες διαφύλαξαν την εθνοπολιτισμική τους ταυτότητα μένοντας απολύτως προσηλωμένοι στη φυλετική ενδογαμία και στη θρησκεία (ισραηλιτική και ορθοδοξία αντιστοίχως).

Ο Γεώργιος Σίνας υπήρξε βαθιά φιλάνθρωπος και στράφηκε προς την αγαθοεργία. Φάνηκε εξαιρετικά γενναιόδωρος προς τη θετή του πατρίδα. Βοήθησε όσο κανένας άλλος στην ίδρυση της Εθνικής Τράπεζας της Αυστρίας, δώρισε μεγάλα ποσά για την ανόρθωση της Αυστριακής οικονομίας μετά τον πόλεμο, ενώ ίδρυσε το Πολυτεχνείο της Βιέννης το οποίο και προικοδότησε αδρά. Παράλληλα συνέβαλε οικονομικά στην ανέγερση του μεγάρου της Ακαδημίας των Επιστημών της Πέστης. Ήταν ο άνθρωπος που κατά την περίοδο 1840-1849 θεμελίωσε την περίφημη γέφυρα των Αλυσίδων (375 μέτρων), την πρώτη πέτρινη κρεμαστή γέφυρα που ένωνε τη Βούδα με την Πέστη, δημιουργώντας ουσιαστικά τη Βουδαπέστη. Γενικά σε κάθε ατύχημα που συνέβαινε στην Αυστρία, ο Γεώργιος Σίνας βρισκόταν αρωγός για την αποκατάσταση όσων είχαν υποστεί ζημίες. Ως ένδειξη ευγνωμοσύνης οι Αυστριακοί εξέλεξαν τον Γ. Σίνα πρώτο από τους δέκα διευθυντές της Εθνικής Τράπεζας της Αυστρίας, θέση που διατήρησε για 25 συναπτά έτη. Το 1838 περιελήφθη, όπως στο παρελθόν κι ο πατέρας του, στον κατάλογο των ευγενών της Αυστρίας αφού του απενεμήθη ο τίτλος του βαρόνου.

Η γέφυρα των Αλυσίδων ή γέφυρα Σέτσενι

είναι κρεμαστή γέφυρα η οποία εκτείνεται πάνω από τον Δούναβη και ενώνει την Βούδα με τη Πέστη, τη δυτική και την ανατολική πλευρά της Βουδαπέστης. Όταν άνοιξε το 1849 ήταν το πρώτο μόνιμο πέρασμα επί του Δούναβη στην Ουγγαρία.

Η Πλατεία Ηρώων   είναι η μεγαλύτερη και πιο σημαντική πλατεία της Βουδαπέστης. Βρίσκεται στη 14η περιοχή, και με τη στενότερη έννοια δηλώνει το Μνημείο της Χιλιετίας.

Η Πλατεία Ηρώων μαζί με τη λεωφόρο Αντράσυ που καταλήγει σε αυτή έχει κηρυχθεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.

Κι εδώ ήρθε η ώρα να σας αφήσω και να μην σας κουράζω με τα δικά μου γραφόμενα αλλά να σας προτρέψω να ταξιδέψετε και να γυρίσετε πιο πλούσιοι απο ένα ταξίδι σας και να ακούσω τις λεπτομέρειες και τις παρατηρήσεις σας για τί το κάθε μάτι έχει την δική του οπτική γωνία και βλέπει λεπτομέρειες που δεν βλέπει ο καθένας μας..

Αλλωστε το καλύτερο ταξίδι είναι το επόμενο!!!

Με δύο πράγματα μπορούμε να γίνουμε πιο πλούσιοι σε αυτόν τον ντουνιά !!!

Είτε με το διάβασμα είτε με το ταξίδι μας.

Σας έυχομαι καλούς δρόμους και καλά ταξίδια .

Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση του δικού μας οδοιπορικού στα Βαλκανία .

Γεώργιος. Ζ .Τσιούμας

Θεοδοσία .Ζ . Πιτένη

magelanos.gr